Carles Ièr d'Anjau

Carles d'Anjau (21 de març de 1227 – 7 de genièr de 1285), rei de Nàpols e de Sicília (1266-1285), foguèt lo darrièr filh del rei Loís VIII de França e de Blanca de Castelha. Comte d’Anjau e de Maine, venguèt comte de Provença per son maridatge amb Beatritz de Provença en 1246. Acompanhèt Loís IX de França pendent la setena crosada en 1248.

Aliat amb la papautat, prenguèt Nàpols e la Sicília, quora batèt Manfred e Conradin a Benevent (1266) e a Tagliacozzo (1268). Estendèt son poder dins les Balkans e venguèt en 1277 lo pretendent al tròn de Jerusalèm. La colèra suscitada per la preséncia francesa provoquèt las Vèspras sicilianas en 1282. Charles foguèt fòrabandit de Sicília per una coalicion dels sicilians amb Pèire III d'Aragon, e sa flòta foguèt desfacha dins la baia de Nàpols en 1284. Primièr rei de Nàpols de la dinastia angevina, foguèt lo creator d'un efemèr empèri mediterranèu.