Los tèrmes de China imperiala, o d'Empèri de China, designan dins son ensemble lo periòde pendent que la China foguèt dirigida per un sobeiran portant lo títol d'Emperaire de China. L'istòria de la China fa començar lo periòde imperial a l'an -2205 environ, amb la dinastia Xia. Mas es pas qu'amb la dinastia Qin (-221) que la China coneis un poder centralizat fòrt, le reialme de Qin Shi Huangdi - considerat coma lo «primièr Emperaire» - acabant amb los sègles de feudalisme.

La China imperiala dura fins al començament del sègle XX. Après de decennias de decadéncia jos la dinastia Qing, la revolucion chinesa de 1911 acaba amb lo sistèma imperial e la Republica de China es oficialament proclamada lo 1èr de genièr de 1912. La Republica demora fins a 1949 malgrat un ensag de restauracion en 1915-1916, qu'aviá per tòca d'establir una novèla dinastia, dicha Hongxian.

Periòdes dinastics

modificar
 
L'Empereur Hongwu, fondator de la dinastia Ming.
 
L'Emperaire Kangxi, tresen sobeiran de la dinastia Qing.

Puyi fuguèt lo darrièr emperaire de la China imperiala. Foguèt tanben l'emperaire del Manchukuo, Estat fantòche creat pel Japon e jol jo de l'Empraire japonés.

Articles connèxes

modificar