Sodòma e Gomòrra
Sodòma (Σόδομα) e Gomòrra (Γόμορρα) èran doas ciutats de Canaan al sud-èst de la mar Mòrta. Sodòma poiriá èsser la capitala d'una pentapolis cananèa que regropava Sodòma, Gomòrra, Admah, Zeboiim e Bèla (que venguèt Zòar), caduna amb son pròpri rei, mas confederadas.
Aqueles reis foguèron vencits pels israelitas a la val de Siddim, e aprèp seriá estada cobèrta per las aigas de la mar Mòrta. Las primèras doas ciutats son gaireben totjorn citadas ensemble.
== Legenda ==Segon lo libre de la Genèsi, Sodòma e Gomòrra èran doas ciutats corrompudas que lo Dieu de la Bíblia destruiguèt amb una pluèja de fuòc e sofre, en castig pel comportament dels seus abitants («vici contra natura»), que cometián la pièger de las fautas.
Un còp Lòt, un abitant de Sodòma, recebèt la visita de dos àngels, segon la legenda se passèt atal: «Èran encara pas retirats per se pausar [los àngels], que los òmes de la populacion, las gents de Sodòma, dels joves als vièlhs, tot lo pòble sens excepcion, assetgèron l'ostal. Apelèron Lòt e li diguèron: «Ont son los òmes que venguèron aquel vèspre a ton ostal? Mena-los-nos perque n'abusem». Lòt sortiguèt los trapar a la dintrada e, tancant la pòrta darrièr èl, los diguèt: «Per favor, mos fraires, fasètz pas aquela mala accion! Escotatz: ai doas filhas que encara jamai coneguèron un òme. Vos las aduirai per que fagatz çò que vos sembla; mas fagatz pas res a aqueles òmes»(Genèsi 19,4-9) La Bíblia menciona tanben de relacions incestuosas de Lòt amb las sieunas filhas, provocadas per elas meteissas, que l'aurián bandat.
Aprèp las suplicas d'Abraam, lo Dieu solament acceptèt de salvar los abitants de Sodòma aqueles que considerèt coma purs d'esperit: Lòt, nebot d'Abraam, sa femna e sas filhas. Los àngels los ordenèron que fugiguèsson sens jamai regardar enrèire en cap moment, pendent la destruccion. Pasmens, la femna de Lòt resistiguèt pas e regardèt atrás, e se cambièt a l'instant en una estatua de sal. De luenh, Abraam foguèt conscient de la destruccion quora vegèt que s'auçava una colomna de fum.
Consequéncias
modificarDins l'istòria crestiana se considerava tradicionalament que lo pecat comés per la populacion de las ciutats damnadas èra l'omosexualitat e, a partir d'aquel tèxte e d'autres fragments biblics descontextualitzats, aquela opcion sexuala foguèt alara considerada coma una abominacion que calrà purificar pel fuòc e lo sofre per evitar a la societat lo meteis astra que las ciutats biblicas. Lo concèpte d'un esperit pur, salvat de las flamas divinas per causa de sa puretat, pòt susprendre s'analisam lo comportament de Lòt, que volguèt liurar sas filhas verges, e tanben qu'aquelas meteissas bandèron lor paire per obtenir de relacions incestuosas. Qualques autors pensan que, contra la interpretacion tradicionala (tardièra), la fauta comesa pels sodomitas foguèt lo refús de l'espitalitat als visitants, que per las concepcions de l'epòca e del luòc èra causa considerada coma una fauta fòrça grèva.[1]
Pasmens, l'interpretacion tradicionala impregnèt la cultura e las lengas d'Occident. Per aquò:
- sodomia: designa la practica del coït anal e, per extension, l'omosexualitat masculina
- sodomita: designa la persona que practica la sodomia; anticament, lo mot s'utilizava tanben per designar los omosexualitat.
- sodomizar: es practicar la sodomia.
Referéncias
modificar- ↑ (en)John Boswell, Christianity, Social Tolerance, and Homosexuality: Gay People in Western Europe from the Beginning of the Christian Era to the Fourteenth Century, Chicago, University of Chicago Press, 1981