Societat de consomacion

Societat de consomacion o Societat de consomacion de massas es un tèrme utilizat en economia e sociologia per designar lo tipe de societat que correspond a una estapa avançada de desvolopament industrial capitalista e que se caracteriza per la consomacion massiva de bens e servicis, disponibles mercés a la seuna produccion massiva. Lo concèpte de societat de consomacion es ligat a aquel de l'economia de mercat e, doncas, al concèpte de capitalisme, considerant l'economia de mercat aquela que tròba l'equilibri entre ofèrta e demanda mejans la liura circulacion dels capitals, produchs e personas, sens intervencion estatala.

Apareisson

I a istoricament dos eveniments que transformèron la societat capitalista industriala en una societat de consomacion de massas:

• D'en primièr, dins las darrièras decenniás del sègle XIX, se combinèt d'un costat, l'unificacion d'Itàlia, e subretot d' Alemanha, e de l'autre, la semonça det la Comuna de París (tot aquò en 1870-71); se lo primièr estimulèt lo creissement mercantil, industrial e scientific tecnic (Segonda Revolucion Industriala), lo segond contribuiguèt a que s'establiscan de legislacions que faguèron aumentar los salaris, e alara la consciéncia que lo desvolopament de la demanda intèrna permetava l'aument del benefici. Mai sovent se considèra coma una estapa de l'aplicacion de la produccion en cadena dins la fabricacion d'automobilas, per Henry Ford en 1909, causa que permetèt la baissa del prètz del produch final; mas seriá melhor de la considerar un exemple, fòrça visible, d'un procés fòrça mai larg.

• Après, en reaccion a la Depression de 1929, foguèron impausadas de politicas basadas dins las teorias de John Maynard Keynes, que promoguèron un aument de contunh de la demanda dels consomators privats; aquelas politicas se generalizèron dins lo mond capitalista dins las decenniás de 1950 e 1960.

Critica

Se d'un constat, unes afirman que la discussion sus la bontat o marridariá de la societat de consomacion se fa mai sul plan etic o ideologic qu'estrictament economic, que la societat de consomacion seriá pas mas qu'un estadi avançat de las societats industrializadas amb l'objècte de cobrir los besonhs e de desirs dels consomators; d'un autre costat d'autres insistisson sul fach que l'economia es la sciéncia encargada de satisfar los besonhs umans amb las ressorças disponiblas, es un problèma economic màger de saber en quina mesura la societat de consomacion cobrís los nòstres besonhs, o assigna fòrça ressorças preciosas a de desirs futils, e a de reservas invendablas, tot daissant insatifachs los besonhs fondamentals.

Una critica mai comuna sus la societat de consomacion es aquela qu'afirma que s'agís d'un tipe de societat que se " rendèt" fàcia a las fòrças del sistèma capitalista e que, doncas, los sieus critèris e basas culturalas son someses a las creacions plaçadas a la disposicion del consomator. Dins aquel sens, los consomators finals perdrián las caracteristicas d'èsser umans e individús per venir a èsser considerats coma una massa de consomators que se pòt influenciar amb la tecnicianas del marketing, quitament capitant a crear de besonhs "falses" entre eles.

Dins lo camp dels ecologistas, la societat de consomacion se vei coma insostenable,perque implica un aument de contunh de l'escavament de resorças naturalas, e de l'amolonament dels degalhs, fins al ponch de menaçar la capacitat de regeneracion per la natura de las quitas resorças indispensablas per la subrevida umana.

Del punt de vista de l'inegalitat de las riquesas internacionalas, foguèt indicat tanben que lo modèl consumista menèt las economias dels païses paures fins al blocatge per satisfar l'enòrma consomacion de las societats mai industrializadas, arrestant de satisfar los besonhs tan fondamentals coma l'alimentacion de las lors pròprias populacions, doncas lo mercat fa que las rosorças son destinadas a satisfar aqueles que pagan mai d'argent.

Los dos vejaires precedents se combinan a l'ora d'ara per soslinhar que, se la majoritat de la populacion mondiala arribariá a un nivèl de consomacion similara a aquel dels païses industrializats, las resorças de primièr òrdre s'agotarián en pauc temps, çò que pausa de serioses problèmas economics, etics e politics.

La societat de consomacion fa referéncia en mai de la consomacion de bens a aquel dels servicis, que prenon totjorn mai d'importança dins las societats desvolopadas; fruch, fondamentalament, d'una disponibilitat mai granda del revengut e del temps liure. Dins aquel sens, la critica d'aquel tipe de societats sona per l'efièch de manipulacion de l'informacion, per tòca de "modelar" lo consomator per que venga lo "consomator ideal" que las entrepresas pretendon èsser en capacitat de lo fabregar.

Fin finala, una de las criticas màger de la societat de consomacion es aquela qu'afirma que convertís a las personas en simples consomators e que çò que favoriza lo sistèma es pas un escambi de meneda contra plaser, mas la crecion del plaser coma simple resultat de la quita consomacion.

Sociologia e consomacion

Del punt de vista de la sociologia, la consomacion demòra definida coma “l'ensems de processes socioculturals que realiza l'apropriacion e los usatges dels produchs o servicis”. Produchs o servicis que pòdon èsser a la disposicion del consomator ont que siá e que pòdon èsser consomats de diferents biais. Lo simple fach de l'existéncia dels produchs o dels servicis los transforma potencialament en consomables e dona a tot consomator lo drech legitim d'aspirar a los obtener.

Es la moneda que permet la consomacion, mas amb la produccion de massa, e las imitacions se cal totjorn mens de sòus. Doncas ven possible que de personas qu'apertenon pas als elèits pòscan aver accès a de produchs o servicis de meteissa mena.

La consomacion implica de relacions de possession, de dominacion, mas tanben d'imitacion, lo mimetisme cultural essent un mobil important per la consomacion quitament se la consomacion es una causida conscienta de cada persona e depend de la sa cultura. Tampauc se la persona pòt pas crompar los bens, la sola illusion que pòt arribar a lo far, la simpla consomacion visuala, dona lo plaser e fa que la persona se sentís participar a aquel mond.

La societat de consomacion es un estadi del procés d'industrializacion que fa merma la vida dels produchs, los faguent venir obsolets; lo desvolopament de contunh de la tecnologia los substituís per autras mai avançats o amb de prestacion màger o melhora.

Dins aquel sens, lo biais de vida postindustrial e l'aquesicion progressiva de bens de consomacion, qu'autrejan lo nomenat “confòrt“, mena a çò que los objèctes acceleran lo sèu cicle de vida amb lo sègle avançar. Lo paradigma d'aver d'objèctes que duran tota la vida, alara sinomim de prestigi, venguèt un sistèma ont los objèctes son gaireben d'un usatge unic.

Aquela transicion ont los objèctes se fan vectors rapids de la valor venguèt lo prestigi immediat de satisfar la creacion de besonhs, e manten lo nivèl actual de produccion dels bens.

Per Jean Baudrillard jos la dimension economica de la consomacion agisson de factors intrinsècs de l'individú combinat amb d'imperatius socials, per que l'univeritari afirma qu'aquel fenomèn depend totjorn mai del desir e mens del besonh.

L'autor anglés Robert Borock remarca que la consomacion es una practica sociala que sorgís amb la societat modèrna, la foncion principala que n'es porgir a l'individu de formas de se destriar dels autres grops de diferent nivèl social.

Aquela posicion implica l'existéncia d'una ierarquia sociala, de còdis non verbals e materials qu'exprimisson la plaça d'un individú dins aquela escala e remarca la constanta tension per la promocion sociala. Atal tanben es destacable lo nivèl sosjacent qu'implica l'acte de crompar a una foncion identitària e que se basa dins las operacions de diferenciacion de l'autre.

Aquela situacion novèla es nomenada per George Katona la societat de consomacion de massas e a coma principalas caracteristicas l'afluéncia, lo poder del consomator e la psicologia de l'individú que crompa.

Aquel estudi el fenomèn mòstra l'importança del consomator dins l'economia e destaca que dins aquel sistèma los besonhs son pas creats artificialament d'una biais aleatòri mas que son lo produch d'un comportament e qu'es un procés d'intercomunicacion entre un subjècte e un estimuli. Katona Parla que destriar los besonhs basics dels besonhs supausadament creats artificialament a pas sens, doncas qu'en la nòstra cultura la socializacion se produsís dins un contèxte que condiciona las eleccions de consomacion posteriora. Atal lo sèu vejaire se pòt resumir en çò totes los besonhs, que transcendisson los imperatius biologics, son socials dins sa natura.

L'analisi dels factors de produccion d'un punt vista comptable, amb una Matritz de comptabilitat sociala, completa encara l'estudi de la societat de consomacion.

Vejatz tanben

• Consumisme

Bibliografia

• Marinas, José Miguel. “Paisaje primitivo Del consumo: alegoría frente a analogía en los Pasajes de Benjamin.” La balsa de la Medusa, nº 34. 1995. pp. 7-26.
• Retamal, Christian. “Luchas utópicas y paraísos triviales. Sus la colonización del imaginario utópico paur lo consumo.” Rev. “Lo rapto d'Euròpa”. Nº 1. Madrid. 2002. (Monografica Societat de consomacion)
• “Lo mito de la objetividad en la cultura del mercado.” Daimon. Revista de Filosofia. Nº 24. Septiembre-diciembre De 2001. Universitat de Múrcia. Deptment De Filosofia. pp. 41-51.
• “Lo cuerpo del consumo.” En Rev. Lo rapto d'Euròpa. Nº 1. En Decembre de 2002.
• “Lo malèsser en la cultura del consumo.” Rev. Politica y Sociedad. Vòl. 39. Nº 1. 2002. Fac. Sciéncias Socialas e de Politicas. Universitat Complutense de Madrid. pp. 53-67.
• La fábula del bazar. Orígenes De la cultura del consumo. Madrid. A. Machado libros. 2001.
• “Simmel y La cultura del consumo.” REIS, nº 89. En Genièr-en març de 2000. pp. 183-218.