Prospèr Estieu

poèta d'expression occitana

Prospèr Estieu (Fendelha, Lauragués, 7 de julhet de 1860 - Pàmias, 11 de decembre de 1939) foguèt un escrivan, jornalista e subretot poèta occitan, activitats que portèt a mai de sa profession de regent. Es un personatge fòrça important dins la recuperacion de la grafia occitana modèrna qu'es a partir de son escritura e d'Antonin Perbòsc que s'establiguèron las fondamentas de la grafia elaborada e divulgada per Loís Alibèrt mai tard.

Infotaula de personaProspèr Estieu
lang=oc
Modifica el valor a Wikidata
Biografia
Naissença7 de julhet de 1860 Modifica el valor a Wikidata
Fendelha Modifica el valor a Wikidata
Mòrt11 de decembre de 1939 Modifica el valor a Wikidata (79 ans)
Pàmias Modifica el valor a Wikidata
Síndic (ca) Traduire
maintenance du Languedoc du Félibrige (fr) Traduire
1903 – 1905
← Hippolyte Messine (en) TraduireJoan Fornèl →
Majourau dóu Felibrige
1900 – 1937
← Alexandre Langlada Modifica el valor a Wikidata
Donadas personalas
NacionalitatFrancesa
Activitat
MovementFelibritge e Occitanisme Modifica el valor a Wikidata
Prèmis
Signatura

Musicbrainz: 6bdd12b1-85d7-4588-9c80-c4fc83710743 IMSLP: Category:Estieu,_Prosper Modifica el valor a Wikidata
Prospèr Estieu a la fin del sègle XIX (per Eugèni Trutat)
Retrach de Prospèr Estieu dins l'Istòria del Felibritge de G. Jordana)

Biografia

modificar

Prospèr Estieu nasquèt a Fendelha en 1860 dins una familha pagesa paura de Lauragués. Anèt al collègi a Castèlnòu d'Arri puèi al petit seminari de Carcassona abans de dintrar a l'Escòla Normala de la vila. De jove fondèt una revista de poesia Poésie moderne que i collaborava amb son amic August Forés. Trabalhava coma regent dempuèi 1879. En 1892 creèt l'Escòla Audenca a Carcassona. Fondèt tanben la revista Montsegur. Amb lo catalan Josep Aladern foguèt codirector de la revista Occitania.

Son òbra coneguèt una influéncia fòrta del romantisme e subretot de las òbras de Victor Hugo. La reforma ortografica que prepausèt amb Perbòsc s'enfrontèt a una oposicion ostila del felibritge provençal. Prenguèt sa retirada a Castèlnòu d'Arri en 1923 e ailà creèt los Grilhs del Lauragués. Demest sas autras contribucions a la causa occitana cal citar la creacion del Coletge d'Occitania en 1927.

  • Lou Terradou, Sounets lengodoucians (1895)
  • Bordons pagans (1899)
  • Bordons Biblics
  • Flors d'Occitania (1906)
  • La Canson Occitana (1908)
  • Lo Romancero Occitan (1912)
  • Lo Flahut Occitan (1926)
  • Las Oras Cantairas (1931)

Ligams extèrnes

modificar