Una pagòda es una torre asiatica ambé plusors estancis circulars, ortogonaus ò carrats. Es principalament utilizada coma luòc de culte per lei fidèus dau bodisme e per protegir de relíquias sacradas. Pasmens, en causa de sa talha auta, una pagòda podiá tanben servir de torre d'observacion, d'amira, d'escòla, de luòc de rescòntre e d'orfelinat. En Japon, mai d'una pagòda èra subretot concebuda coma un bastiment de prestigi destinat a èsser admirat.

Fotografia d'una pagòda japonesa dau temple bodista de Hōryū-ji.
Fotografia de la Pagòda de Fèrre[1] de Kaifeng bastida en 1049 per la dinastia Song.

Originari deis Índias, la pagòda se difusèt en China au sègle II ambé la propagacion dau bodisme avans d'agantar la peninsula corèana e leis illas japonesas. En China, lo materiau pus utilizat per la construccion dei pagòdas èra inicialament la fusta. Dins aquò, en causa de sa vulnerabilitat au fuòc e ais insèctes, foguèt pauc a pauc remplaçada per la pèira ò la brica. En Japon, la fusta demorèt fòrça utilizada en causa de sa resisténcia au tèrratrem mai lo còr de la torre èra fach de maçonariá per assegurar l'estabilitat de l'ensems.

Liames intèrnes

modificar

Bibliografia

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. En despiech de son apelacion, es una pagòda de pèira. Son nom vèn de sa color.