Nikola Pasić
Nikola Pasić (18 de decembre de 1845 - 10 de decembre de 1926) èra un diplomata e un òme politic sèrbe. Fondator e cap dau Partit Radicau, foguèt Premier Ministre de Serbia e de Iogoslavia en 1891-1892, en 1904-1905, en 1906-1908, en 1909-1911, en 1912-1918, en 1921-1924 e en 1924-1926[1].
Defendiguèt un ponch de vista prosèrbe e prorus en favor dau renfòrçament de Serbia e que considerava per la seguida Iogoslavia coma una « Granda Serbia ». Convencut de la plaça especiala dei Sèrbes dins lo país en causa d'una legitimitat istorica forjada ambé la lucha còntra leis Otomans e leis Austrians, l'objectiu de sa politica èra de redurre lei diferéncias entre lei diferents pòbles entre Sèrbes, Croats e Eslovèns ai diferéncias religiosas e d'establir un estat centralizat a l'entorn de Belgrad. Durant sa carriera politica, s'opausèt ai corrents proaustrians e ai partits federalistas.
En mai d'aquò, dirigiguèt lo país sèrbe durant la Premiera Guèrra Mondiala. Assaièt de defugir la guèrra en acceptant la màger part dei ponchs de l'ultimatum austrian adreiçat a Belgrad après l'atemptat de Sarajevo. Puei, après la declaracion de guèrra, organizèt la mobilizacion dau país fins a la declaracion de guèrra bulgara que menèt a l'afondrament de Serbia en 1915. Participèt alora a la retirada de l'armada sèrba e dau govèrn en direccion de la Mar Adriatica. Puei, negocièt la creacion de [Iogoslavia]] e ne'n venguèt lo premier cap dau govèrn.