Maria Roanet

Maria Roanet (Besièrs, 26 de mai de 1936) es una cantaira e escrivana occitana. Èra la femna de l'escrivan Ives Roqueta.

Maria Roanet a un cafè literari durant lo 18en Festival internacional de geografia de Saint-Dié-des-Vosges en 2007.

Biografia

Maria Roanet nasquèt a Besièrs en 1936, dins una familha modèsta, filha d'un mecanician del país e d'una maire venguda de Lorrena. Foguèt recebuda a l'Escòla Normala en julh de 1952 e venguèt regenta. S'interessèt a l'etnologia e l'istòria del país d'òc, de tal biais que cap a 1954 comencèt a escriure sos primièrs poèmas e las paraulas de sas cançons en occitan. Foguèt membre de la Nòva Cançon (coma Patric, Joan-Pau Verdier, Rosina de Pèira e d'autres). En 1976 venguèt delegada del patrimòni a la vila de Besièrs e i demorèt 24 ans. En 1978 celebrèt son maridatge civil amb Ives Roqueta en occitan, malgrat las reticéncias del deputat del departament d'Òlt e Garona, Garosta. En 1995, arribada la retirada, partiguèt viure amb son marit a Camarés. Qualques disques sieus sortiguèron de l'ostal discografic Ventadorn e dempuèi la mitat de las annadas ochanta s'es mesa a escriure en francés.

Discografia

• Pica Relòtge, 1973
• Cantem Nadal, 1977
• Contra corrent la Trocha Nada, 1976
• A l'Intrada del Temps clar, 1976
• Me soveni..., 1979
• Als enfants d'Occitania, 1979
• L'eternitat, 1982

Libres

• Occitanie 1970, les poètes de la décolonisation (PJ Oswald, Honfleur, 1971)
• Dins de patetas rojas (IEO, 1975; Letras d'òc, 2012, ISBN 978-2-916718-43-9)
• Apollonie,Reine au coeur du monde (1984)
• Je ne dois pas toucher les choses du jardin (1993)
• La Marche lente des glaciers (1994)
• Nous les filles (1990), memòrias
• Du côté des hommes (2001)
• Luxueuse austérité (2006)
• Mauvaises nouvelles de la chair (2008)
• Trésors d'enfance (2009)
• La Nègre (2010)
• L’Arpenteur (2012)
• Murmures pour Jean Hugo (2013)
• Abécédaire de l'Espérance (2014)
• Mon rouge Rougier (2015)
• Territoires sonores (2016)
• Émerveillements (2022)