Louis Bayle

Louis Bayle, nascut lo 11 de setembre de 1907 a Bazas (Gironda) e mòrt lo 23 de març de 1989 a Tolon (Var), es un provençalista francés.

Biografia

Aprèp l'obtencion d'una licéncia de letras, ensenhèt lo francés al Marròc puèi venguèt professor de literatura e de provençal a Tolon^[1]. Foguèt director de la revista La Targo. Revue bilingue de la Provence a comptar de 1962 e fondèt l'associacion de promocion del provençal L'Astrado a Tolon en 1965^[2], que publicava una revista e de libres.

Collaborèt primièrament a de revistas pròchas del Felibritge, coma l'Armana Prouvençau e Marsyas^[1].

Çaquelà, adoptèt pus tard una postura fòrça critica contra l'aplicacion de la grafia classica al provençal, publiquèt mantuns documents e libres ostils a l'occitanisme, e mai al Felibritge^[3]^[4]^[5]^[6]^[7]^[8]. En 1975, l'Astrado publiquèt, en collaboracion ambe lo geograf Piare Bonaud, un document que regetava l'unitat de la lenga d'òc^[9]. Bayle es aital conegut, ambe lo sociolingüista Felipe Blanchet aprèp el, coma lo teorician màger que cauciona lo secessionisme lingüistic provençal, en s'opausar asprament a l'utilizacion de la nòrma classica^[10]^,^[11]^[12].

Foguèt autor de mantunas òbras literàrias, en provençal e en francés, en pròsa o en vèrses, e se ganhèt mantuns prèmis literaris.

Publicacions

Òbras literàrias

{{{títol}}}. (pref. Émile Ripert)
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}. (pref. Henri Bosco)
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.

Autras

{{{títol}}}.
{{{títol}}}. (mantunas reedicions)
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.

Prèmis literaris

Prèmi Mistral 1949^[1]
Prèmi internacional del roman de lenga latina 1961^[1]
Grand prèmi literari de Provença 1967^[1]

Nòtas e referéncia

(de) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en alemand intitolat « Louis Bayle ».

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 et ^1,4 Fourié, 2009, p. 36.

↑ Fourié, 2009, p. 36, 327.

↑ Louis Bayle, Considérations sur le Félibrige, L'Astrado, 1977

↑ Louis Bayle, L'óucitanisme, Toulon : Escolo de la Targo, 1964

↑ Louis Bayle, Dissertation sur l'orthographe provençale comparée à la graphie occitane, L'Astrado, 1968

↑ Louis Bayle, Proucès de l'óucitanisme, L'Astrado, 1975

↑ Louis Bayle, Dossier occitan : vers le démantèlement de la France, L'Astrado, 1978

↑ Louis Bayle, Huit entretiens sur l'occitanisme et les Occitans, L'Astrado, 1979

↑ Veire una critica d'aqueste document dins ., republicat dins {{{títol}}}. ISBN 2-85910-004-0.

↑ .

Bibliografia

{{{títol}}}. ISBN 978-2-9533591-0-7.
{{{títol}}}.
{{{títol}}}.

Ligams extèrnes

Wikidata: Q1670037

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]