Loís-Casimir Teyssier

Loís-Casimir Teissièr (en francés Louis-Casimir Teyssier), nascut lo 25 d'agost de 1821 a Albi ont morís lo 1er de novembre de 1916, foguèt un militar e felibre occitan.

Biografia

Filh de Jean-Marie Teyssier, luòctenent d'infantariá, decorat de la legion d'onor francesa, decorat de la medalha de Sainte-Hélène, e de Cécile Mulequiès, dintrèt al 2au regiment de linha a Cherbourg e venguèt caporal. En aquel meteis 21en de linha, obtenguèt totes los sieus galons, de caporal a capitani.

Guèrra de Crimèa

Teyssier Participa a la guèrra de Crimèa coma luòctenent, e après coma capitani. Lo 8 de setembre de 1855, es ferit durant l'assaut de Sebastopol d'una esclat de pèira al cap, d'un còp de fuòc a la man drecha, e d'un bolet de canon a la cuèissa drecha. Es fach presonièr de guèrra e tòrna de Crimèa lo 15 de decembre de 1855.

Campanha d'Itàlia (1859)

Mes a la 98au de linha, fa la campanha d'Itàlia a la batalha de Montebello lo 1859. Es tocat per una bala que li travèrsa lo pitrau.

Comandant de la ciutadèla de Bitche lo 1870-1871

Passa posteriorament al 78au de linha coma cap de batalhon, e après dins l'estat màger de las Plaças lo 9 de julhet de 1870, coma comandant de la ciutadèla de Bitche. Mòstra ailà la siá granda tenacitat, en tenent la ciutadèla de Bitche pendent sèt mes amb mens de 3 000 òmes contra 20 000 prussians e bavarés plan equipats, estacionats tot entorn de la vila. Segon las siás pròprias paraulas, es resolgut a téner « entrò la fin! » Capitula sonque jos l'òrdre del govèrn francés en març de 1871.

Fin de carrièra militar

En comandant de 1er classa del luòc de Marselha lo 19 de mai de 1871, Teyssier espèra acabar la carrièra dins aquela vila e se prepara a una installacion definitiva. Sens èsser consultat, es nomenat lo 27 de mai de 1872 comandant de 1èra classa al fòrt de Vincennes.

Retirada albigesa

Fatigat Per un servici fòrça cargat e aspirant al repaus, lo coronèl demanda e obten per decrèt del 14 d'octòbre de 1880 la siá mesa en pension per ancianetat de servici.

Acaba la vida a Albi, la siá vila natala, ont se erigeix una estatua en onor sieu. Ven president de la Societat dels Arts e Bères arts del Tarn e publica lo 1913 un recuèlh de Contes en occitan (que nomena "lenga albigesa").

Omenatge e de distincions

Decoracions

• commandeur De la Légion d'onor
• Titular de la medalha medalha de la Reina del Reialme Unit per la Crimèa
• Medalha d'Itàlia
• Decòr de l'òrdre del Sant Maurici e Sant Llàtzer de Sardenha
• George V, ancian rei de Hanovre, li conferís lo 22 de novembre de 1873 la dignitat de commandeur de 2onda classa de l'Òrdre d'Ernest-Auguste (en)

Omenatges

Inscripcion al Panteó, París

• Bitche, En lo sieu onor, s'es fondat un licèu (centre d'ensenhament segondari) que pòrta lo sieu nom: lo Lycée Teyssier.

• Albi, Una « carrièra de Bitche », un "bulevard Montebello" e una avenguda pòrta lo sieu nom.

• A París, al Panteó, jos l' urna ont pausa lo còr de Léon Gambetta, una inscripcion ret aumenatge als generales de la Guèrra de 1870:

Per aprigondir

Bibliografia

• Léon Belot, Le Colonel Teyssier, défenseur De Bitche, Corbière e Julien, Albi, 1911, 143 pàg.
• Eugène Guesquin, Bitche Te sas défenseurs (1870-1871), hommage au colonel Teyssier, souvenir à la Alsace-Lorraine, Impr. De P. Brodard, Coulommiers, 1900, 502 pàg.
• Henri Maynard, Lo Coronèl Teyssier : héros de Bitche, 1870, París, 1959, 4 pàg.

Filmografia

• La Forteresse assiégée de Gérard Mordillat, 2006

Ligams intèrnes

• Sètge de Sebastopol (1854-1855)
• Batalha de Montebello (1859)
• Bitche Pendent lo sètge de 1870-1871

Ligams extèrnes

•  : Fichier D'autoritat internacionala virtuala • Bibliotèca nacionala de França (donadas) • Sistèma universitari de documentacion • Basatz Léonore
• Lo País de Bitche pendent lo sètge de 1870-1871[1]
• Citadelle De Bitche[2]