La Rambla de Barcelona
La Rambla es una passejada emblematica de Barcelona que va la plaça de Catalonha, centre major de la vila, e lo Pòrt Vièlh.
Sus aquela passejada i a un fum de monde pendent tota la jornada e fins a l'alba. La Rambla es longada de quiòsques de prensa e taula de flors e d'aucèls, actors corredísses, cafès, restaurants e magazins. Prèp del pòrt s'installan taulas d'artesans, pintres e dessenhaires. Tot en passejant per la Rambla se pòt admirar divèrses edificis coma lo Palau de la Virreina, lo mercat de Sant Josèp o de la Boqueria, l'Antiga Casa Figueras e lo celèbre teatre del Liceu, ont se representan opèras e balets. Las carrièras lateralas tanben an un gaubi particular. Dins una d'aquela, a qualques mètres, i a la plaça Reial, amb sos palmièrs e entornejada de cobèrts jos que se trapa fòça cervesariás e restaurants e ont se reünisson los dimenges matin los colleccionaires de sagèls e monedas.
La Rambla de Barcelona arriba al Portal de la Patz, dubèrt al Pòrt Vièlh, ont s'auça lo celèbre monument a Colomb. Prèp i a lo Musèu Maritim, dedicat especialament a l'istòria navala dins la Mediterranèa e ont se pòt vèire, entre d'autres, la reproduccion a escala reala d'una galèra de combat antica. Lo musèu es situat a l'edifici medieval de les Drassanes Reials (talhièrs navals), ont se construson los vaissèls que ligavan los domenis alunhats de la Corona per Mediterranèa. Lo Pòrt Vièlh ofrís d'autras atraccions, com ara un centre de léser, de magazins e restaurants (el Maremàgnum), un cinèma IMAX e lo major aquari de fauna marina mediterranèa.
Abans per la Rambla d'uèi anava lo riu d'en Malla, que amb la construccion del barri del Raval, al sègle XV, se va desvièt cap al nòrd.[1] Aprèp s'i construguèt òrça convents, subretot del costat del Raval[2] Mai tard amb l'espaci liberat pels convents se construguèron bastits que se pòdon veire uèi, coma lo Liceu, la Boqueria e la plaça Reial. A partir de 1859 se comencèt a plantar de platanas, e en 1860 s'inaugurèt la font de Canaletes.[3]La venta de flors sus la Rambla data de la mitat del sègle XIX.[4]
«Las Ramblas»
modificar
La Rambla recebèt tradicionalament de noms diferents segon las partidas. De nòrd al sud, i a:
- Rambla de Canaletes, amb la celèbra font de Canaletes, installada aquí dempuèi fòrça temps, que segon la tradicion ditz que lo visitant que ne beu l'aiga tornarà un còp mai a Barcelona.
- Rambla dels Estudis, i aviá l'Estudi General o Universitat, edifici del sègle XV] qu'acabèt d'èsser Universitat, suprimida per Felip V e se cambièt en casèrna militar. Foguèt demolida en 1843.
- Rambla de les Flors (o rambla de Sant Josep, a causa de l'ancian convent de Sant Josèp), lo sol luòc de la vila ont al sègle XIX se vendiá de flors.
- Rambla dels Caputxins (o rambla del Centre), nomenada atal a causa l'ancian convent del fraires capucins.
- Rambla de Santa Mònica, tocant lo pòrt, ont i a la parròquia que li dona lo nom e que foguèt, temps enrè, convent dels Agustins, del sègle XVII.
Aprèp lo pòrt, la Rambla continua per la Rambla de Mar, una planca ondada de fusta que comunica amb lo cai d'Espanha, òbra dels arquitèctes Helio Piñón e Albert Viaplana, inaugurada en 1994. Mai en amont de la plaça de Catalonha, la Rambla continua per la Rambla de Catalunya.
Transpòrts
modificarPer la Rambla passan las linhas de buses 14, 59 e 91, e de nuèit N9, N12 i N15.
I a tres estacions de mètro de la linha 3: Catalunya ligada amb la linha 1]], Liceu (a mitat camin, davant el Teatre del Liceu) e Drassanes (al sud extrèm).
Referéncias
modificar- ↑ (ca)Permanyer, Lluís. Història de l'Eixample. Barcelona, 1991.
- ↑ (ca)Sobrequés i Callicó, Jaume. Història de Barcelona. Barcelona, 2008. ISBN 978-84-01-38717-3
- ↑ vejatz "sobrequés"
- ↑ vejatz "sobrequés"