La Bèstia dau Vacarés
La bèstia dau Vacarés (La bèstio dóu Vacarés en nòrma mistralenca) es un roman de l'escrivan provençau de lenga occitana e tanben gardian Josèp d'Arbaud e son òbra mai famosa.
| La Bèstia dau Vacarés | |
 Edicion de 1926 | |
| Autor | Josèp d'Arbaud |
|---|---|
| Prefaci | Carles Mauràs (dins la premiera edicion) |
| Genre | Roman, cònte fantastic |
| Version occitana | |
| Editor | Grasset |
| Parucion | París 1926 |
modificar  |
|
.png)
Sinòpsi
modificar
D'Arbaud d'inclús dedins la narracion au començament : [...] vers 1904, aviáu per baile gardian, en tèsta de ma manada, sus lo terraire de Caban, ailalín dau Grand Ròse, Pèire Recolin, dich lo Lòng Tòni[1]. Aqueu Lòng Tòni, sens ges d'instruccion, possedís un manescrich que lega a d'Arbaud a sa mòrt en 1912. Es un testimoniatge contat a la premiera persona per Jaume Robaud, un gardian dau sègle XV, qu'a agut l'escasença de reçaupre una bòna educacion. E son testimoniatge subre son aventura estrània : lo rescòntre amb un èstre fantastic au fisic de satire que comença per prendre per un diable mai que lèu explica èstre en vertat un mieg dieu de l'antiquitat forçat de venir acabar sa fugida dins lei paluns dau Vacarés. Lo roman se centra subre aqueu rescòntre entre antiquitat e crestiantat.
Bibliografia
modificar- d'Arbaud, Joseph. La Bête du Vaccarès. París : Grasset, 1985. Edicion bilinga, francés-provençau (en grafia mistralenca).
Liame extèrne
modificarNòtas
modificar- ↑ dins la grafia mistralenca originala : vers 1904, aviéu pèr baile-gardian, en tèsto de ma manado, sus lou terraire de Caban, eilalin long dóu Grand-Rose, Pèire Antòni Recoulin, di lou Long-Tòni.
