Josèp d'Arbaud

poèta e felibre francés (1874 - 1950)

Josèp d'Arbaud (Jóusè d'Arbaud en nòrma mistralenca, Joseph d'Arbaud segon l'estat civil francés (Mairarga, Provença, 4 d'octobre de 1874 - Ais de Provença, 2 de març de 1950) foguèt un escrivan occitan provençau.

Josèp d'Arbaud
Joseph d'Arbaud manadier.jpg
Naissença4 d'octobre de 1874, Mairarga
Decès2 de març de 1950, Ais de Provença
Ocupacionpoèta
Genreescrivan, poesia

Biografia

modificar
 
Lo Castèu de Mairarga

Josèp d'Arbaud nasquèt en 1874 dins lo domeni familiau de Mairarga, dins una familha amonedada. Son paire èra Felip d'Arbaud e sa maire Maria Loïsa Valèra Martin, una poetessa qu'aviá escrich un recuelh de poèmas sonat Lis amoras de ribas, que li transmetèt sa passion per la lenga d'òc. Quand faguèt sei 10 ans, anèt estudiar en çò dei jesuitas a Avinhon e puèi comencèt d'estudis de drech a-z Ais de Provença. Après quauqueis annadas demest lei joves escrivans de la vila coma Joaquim Gasquet, s'installèt en Camarga e venguèt manadièr, coma o aviá fach son cosin Folco de Baroncelli-Javon, quauqueis ans avans. Èra sòci de la Nacion Gardiana e foguèt fach Majorau dau Felibritge en 1918.
La sieuna òbra màger e cap d'òbra es La bèstia dau Vacarés (La bèstio dóu Vacarès), un racònte poetico-oniric situat dins la sieuna Camarga arlatenca que ne foguèt ansin lo cantor màger e l'eraud.
A l'encòp grand prosador e poèta inspirat mai requist, laissa una òbra de referéncia per lei Letras d'Òc de Provença, amb son grand aflat universau.

Bibliografia

modificar

 

  • Lou lausié d'Arle /Lo lausier d'Arle, París ; Ais de Provença, Le Feu, 1918 id 1925 sus lo site de la Tor Magna
  • Li rampau d'aran / Lei rampaums d'aram, poèmas de guerra, id id 1920
  • La vesioun de l'uba / La vesion de l'ubac, trach dau precedent, id edicion de luxe fòra comèrci, 1921
  • Nouvè gardian / Novè gardian, conte, Ais de Provença, Le Feu, 1924 sus lo site de la Tor Magna
  • La caraco / La caraca, nòvas cortas, id 1926 sus lo site de la Tor Magna
  • La bèstio dóu Vacarès / La bèstia dau Vacarès, París, Grasset, 1924... Reedicion id 1945
  • La sauvagino / La sauvatgina, id 1929 sus lo site de la Tor Magna
  • Li cant palustre / Lei cants palustres, poèmas, id Horizons de France, 1951 sus lo site de la Tor Magna
  • La coumbo / La comba, poèma, id 1946
  • Espelisoun de l'autounado/ Espelison de l'autonada, Selon, Baile Verd, 1951
  • L'Antifo/ L'Antifa, Cavalhon, 1969 sus lo site de la Tor Magna
  • Obro pouëtico / Òbra poetica, id 1974
  • Morceaux choisis (Tròces causits), amb prefaci d'en Carles Rostanh, Rafèla, CPM

Referéncias

modificar

Ligams extèrnes

modificar

   

  • [1] Edicion en linha de La bèstia dau Vacarés.
  • [2] Edicion en linha de L'Antifa