Jaume Cabré

Jaume Cabré i Fabré (Barcelona, 30 d'abril de 1947) es un escrivan e scenarista catalan. Es un dels autors en lenga catalana mai famoses internacionalament que sa darrièra òbra Jo confesso, editada en 2011, e que se ne son venduts mai d'80.000 exemplars en catalan, es estada revirada en 17 lengas estrangièras. Dins l'estat francés, lo libre s'èra ja vendut mai de 20.000 libres a la debuta d'octobre de 2013 e foguèt seleccionat demest los candidats als prèmis Médicis e Femina. Se prevei que la version anglesa de l'òbra siá disponibla tre 2015. Cabré es membre de la Seccion Filologica de l'Institut d'Estudis Catalans.

Jaume Cabré en 2011

Biografia

Jaume Cabré nasquèt al costat de l'Eixample a Barcelona en 1947. Adolescent s'apassionèt per la literatura e passava fòrça temps a legir. Demest sas lecturas qu'integravan d'autors famoses de la literatura catalana coma Mercè Rodoreda o Joan Perucho e subretot Pere Calders, figuravan tanben maites autors d'autres païses, de latinoamericans coma Jorge Luis Borges o Julio Cortázar, d'americans coma William Faulkner, e d'autres classics coma James Joyce e Marcel Proust. Estudièt a l'Universitat de Barcelona e s'i diplomèt en Filologia Catalana en 1972. Foguèt en aquel temps que publiquèt un conte El tipògraf dins la revista Lluc. Venguèt puèi ensenhaire e trabalhèt aital primièr dins un licèu de Vila Real, vila del nòrd del País Valencian e aprèp a Terrassa. Qualques annadas mai tard dintrèt finalament coma professor a l'Universitat de Lhèida.

Publiquèt son primièr libre, Faules de mal desar en 1974. Dos ans mai tard, en 1976, s'integrèt dins lo collectiu Ofèlia Dracs. Foguèt en 1983 qu'arribèt finalament la consagracion amb La teranyina que li valguèt l'obtencion del Prèmi Sant Jòrdi.

Tre 1985 comencèt a trabalhar coma scenarista per la television e participèt a l'elaboracion d'episòdis de mantuna sèria del canal catalan TV3.

Dapasset son prestigi literari cresquèt a l'estat espanhòl amb la publicacion d'autras òbras coma Senyoria en 1991, L'ombra de l'eunuc en 1996 e subretot Les veus del Pamano, espelit en 2004, que li permetèt de ganhar lo Prèmi de la Critica Catalana de narrativa. La notorietat anèt puèi mai enlà dels Pirenèus gràcias a son darrièr roman Jo confesso que foguèt guerdonat mantun còp en Catalonha en 2012 (Prèmi de la Crítica Catalana de narrativa, Prèmi Critica Serra d'Or, Prèmi Maria Àngels Anglada de Narrativa e lo Prèmi Crexells de l'Ateneu Barcelonès). Aital la traduccion polonesa del libre se situèt en primièra posicion de las melhoras vendas de libre en Polonha en març de 2013.

Òbras

• Galceran, l'heroi de la guerra negra (1978)
• Carn d'olla (1978)
• El mirall i l'ombra (1980)
• La teranyina (1984)
• Fra Junoy o l'agonia dels sons (1984)
• Senyoria (1991)
• El llibre de Feixes (1996)
• L'ombra de l'eunuc (1996)
• Les veus del Pamano (2004)
• Jo confesso (2011)