Jardins de la Fònt
Lei Jardins de la Fònt son un parc public que se tròba dins lo centre de la vila de Nimes (Lengadòc). Son estats creats a l'entorn de la font de Nimes originala, la de la divinitat Nemausus. Son organizacion arquitecturala tanben met en relèu dos monuments romans dei mai importants de la ciutat, lo Temple de Diana e la Torre Manha.
Lei Jardins foguèron un dei primièrs parcs publics d'Euròpa tota e uèi encara n'es demorat un dei mai remirables.
Istòria
modificar
A la debuta dau sègle XVIII la creissença de Nimes, a nivèl demografic e economic, portèt de problèmas d'alimentacion en aiga, qu'èra insufisenta per las necessitats novèlas. En 1719 l'engenhaire Clapièr demostrèt que la fònt teniá pron d'aiga per satisfar lo creis de la demanda, pasmens se faguèt pas ren. En 1730, una autra iniciativa, mai importanta aqueste còp, capitanejada per lo còs dei mercadièrs e fabricants amassa amb leis autoritats de la vila, que voliá obtenir acòrdi e ajuda deis Estats de Lengadòc per far una excavacion dins lo bacin, foguèt pas fruchosa.
Ansin durant lo sègle XVIII, leis òbras qu'avian per tòca d'arribar a regular lo rajament de la fònt Nemausa permetèron de descobrir mantun vestigi dau temps dei romans coma per exemple un santuari dedicat a l'emperador August e un teatre roman antic entre d'autrei causas.
A l'entorn de la fònt se realizèron tre 1745 de jardins, que puèi serian sonats Jardins de la Fònt per metre en valor e acompanhar sur lei vestigis. Ansin aquel projècte permetèt de valorizar dos autres monuments romans qu'an resistit ben au passatge dau temps e dei gents, lo Temple de Diana e la Torre Manha. Lo projècte foguèt portat per Jacques Philippe Mareschal, l'engenhaire militar dau Rei Lois XV e director dei fortificacions en Lengadòc.
Dins l'encastre de l'ornamentacion dei Jardins, foguèron pres en 1747 dau Castèu de la Mosson (país de Montpelhièr) de vas escalprats e d'estatuas de marbre. Aqueleis estatuas qu'enviran lei broas dau Ninfèu son aparentament d'òbras de l'escultor francés Nicolas-Sébastien Adam e dempuèi 2000 leis originaus, depausats au Musèu dei Bèleis Arts, i son estats remplaçats per de còpias.