Islandés
Lenga germanica parlada en Islàndia, l'islandés (nom autoctòn: íslenska) a per raiç istorica lo noroèc, qu'èra practicat dempuèi l'Edat Mejana dins los païses escandinaus (Suècia, Danemarc, Norvègia e Islàndia). L'isolament d'Islàndia e son importanta cultura de l'escrich an permés una conservacion excepcionala de la lenga originala, non solament dins sa version escricha, mas tanben dins sa version orala. Gràcias a aquela conservacion excepcionala, un Islandés d'uèi es totjorn capable de legir sens granda dificultat una saga que son aujòl escriguèt al sègle XIII.
Íslenska | |
| |
Locutors | 300 000 |
---|---|
Tipologia | SVO [1] |
Familha lingüistica | Lengas indoeuropèas
|
Estatut oficial | |
Oficial de | Islàndia |
Acadèmia | Íslensk málstöð. |
Còdis de lenga | |
ISO 639‐1 | is (en) |
ISO 639‐3 | isl (en) |
ISO 639-6 | isl (en) |
Glottolog | icel1247 |
Mòstra | |
Article primièr de la Declaracion dels Dreches de l'òme 1. grein. |