Geisalic
Gesaleic foguèt un rei visigòt de 507 a 510. Èra filh illegitim e successor d'Alaric II, elegits pels nòbles a Narbona a la mort del seu paire a la batalha de Vouillé.
Geisalic
| |
---|---|
Retrach imaginat de Geisalic | |
Biografia | |
Naissença | ? |
Decès | 512 |
País: | Reialme visigòt |
Epòca: | Edat Mejana |
Règne: | 507 a 510 |
Davancièr: | Alaric II |
Successor: | Amalaric |
Gesaleic abandonèt Narbona, benlèu en 507 e s'establiguèt a Barcino, venent atal capitala del reialme.
Entre en 508 e 511 Gesaleic mantenguèt una estrecha amistat amb los ostrogòts d'Itàlia, mas en 511 "s'alièt amb los enemics dels ostrogòts" (segon Isidòr de Sevilha) benlèu un partit visigòt opausat a l'influéncia ostrogòta
En 511, Gesalic fogèt expulsat del tròn pel general ostrogòt Ibba e fugiguèt en Africa al reialme dels Vandals. Ensejèt en van d'obtenir lor ajuda e tanben aquela dels Ostrogòts. Lo general Ibbas proclamèt lo jove Amalaric rei a Barcino, filh d' Alaric II e felen (per la maire) de Teodoric lo Grand. Lo rei novel aviá sonque nòus ans, per que lo quite Teodoric assumèt la regéncia.
Gesaleic, mentretant, demorava en Aquitània ont podèt reünir una armada d'amics e mercenaris (se sap que en 511-512 la sosmission d'Aquitània als francs èra pas complèta). En 512 l'armadat de Gesaleic dintrèt en Tarraconesa pels passatjes pirenencs orientals mas foguèt derrotat per Ibbas a 20 km de Barcelona. Gesaleic fugiguèt al nòrd, passèt la Narbonesa, essajent de dintrar en Burgondia, mas foguèt capturar e matat en passant la Durença, benleu per de soldats ostrogòts (512).
Referéncias
modificar- (en)Edward Gibbon, History of the Decline and Fall of the Roman Empire
- (it) Rafael Altamira, « La Spagna sotto i Visigoti », dans Storia del mondo medievale, vol. I, 1999, pp. 743-779
- (it) Christian Pfister, « La Gallia sotto i franchi merovingi: vicende storiche », dans Storia del mondo medievale, vol. I, 1999, pp. 688-711
Precedit per | Geisalic | Seguit per | ||
Alaric II |
|
Amalaric |