Estatua criselefantina de Zeus olimpian
L'Estatua criselefantina de Zeus olimpian, talhada pel famós escultor classic Fidias (sègle V abC) cap al 435 abC, dins la Grècia antica, es considerada tradicionalament una de las Sèt Meravilhas del Monde. En 394, aprèp que demorèt qualques 800 ans a Olimpia, foguèt transportada a Constantinòble (actuala Istambol), capitala de l'Empèri Bizantin. Los istorians creson que, poiriá èsser estada destruida dins un incendi.
L'escultor grèc Fidias creèt l'estatua de Zèus (de prèp de 12 mètres de naut) a l'entorn de 435 abC. L'estatua èra a Olimpia, e foguèt, benlèu, l'escultura mai famosa de la Grècia antica. Fidias li faguèt la tunica e los ornaments d'aur e talhèt lo còs d'evòri.
Istòria
modificarL'estatua asseguda de Zèus, dieu suprèm del Panteon grèc, ocupava tota la largor de la nau del temple erigit per l'albergar. Segon de fonts contemporanèas, avián una auçada de qualques 12 mètres. «Sembla que Zèus se s'aviá auçat», diguèt lo geograf Estrabon al començament del sègle I abC, «auriá daissat lo temple sens teulat». Amb la man drecha sosteniá una estatueta de Victòria de Samotràcia e amb l'esquèrra un sceptre coronat amb una agla. Zèus foguèt talhat en ivòri (tecnicament, l'ivòri es banhada per que venga mai malleable) e assegut en un magnific tròn de fusta de cèdre, incrustat d'ivòri, aur, ebèn e pèira precioses. Dins la man drecha de Zèus i aviá una pichona estatua de la Victòria de Samotràcia, la divesa de la victòria, e a l'esquèrra un sceptre brilhant ont repausava un agla. Los visitants coma lo general roman Luci Emili, vencedor suls macedonians, presentavan sos respèctes a la majestat divina e l'esplendor que Fidias desenhèt.
La descobèrta majora sus aquela maravelha benlèu se faguèt an 1958 amb la trobalha del telhar ont foguèt creada l'estatua. Aquò permetèt als arqueològs de tornar crear l'anatomia d'aquela magnifica òbra.