Escòla de las Bèlas Arts de Tolosa

L’Escòla de las Bèlas Arts de Tolosa ensenha a d'artistas e de creators contemporanèus.

Es un dels dos establiments artistics en Miègjorn-Pirenèus jos la tutèla pedagogica del Ministèri de la Cultura francés.

Assegura una formacion practica, teorica e tecnica de creators plasticians dins los domenis de l’art, de la comunicacion e del dessenh.

Diplòma

lo DNAP, Diplòma nacional d’arts plastics, aprèp lo tresen an.
lo DNSEP, Diplòma nacional superior d’expression plastica, aprèp lo cinquen an.

Istòria

Una escòla de dessenh e de pintura existís dempuèi 1680. En 1746, la Societat de las Bèlas Arts foguèt creada pels pintres Antoni Rivals, Guilhem Cammas e l'avocat Bernard Dupuy du Grès, autor pd'un Tractat sur la Pinture (1797) e fondator d'une primièra escòla publica e gratuita. Foguèt finançada per la municipalitat que l'abriguèt al Capitòli. Puèi s'installèt dins la carrièra uèi nomenada Lafaieta.

En 1804, l'escòla, venguèt Academia Reiala de las Bèlas Arts, s'installèt dins una partida de l'ancian convent dels Agustins (uèi lo Musèu dels Agustins) que dona sus una carrièra que vendrà la carrièra de las Arts. Jean-Auguste-Dominique Ingres foguèt un dels disciples élèves de l'escòla, de 1791 a 1796. Amb l'introduccion d'una classa de geometria e de mecanica par l'arquitècte Urbain Vitry, foguèt nomenada en 1827 Escòla de las Bèlas Arts e de las Sciéncias Industrialas. Un dels directors mai coneguts es lo general d'Empèri, pintre e escrincelaire, Louis-François Lejeune, nomenat en 1837 (Primièr cònsol Tolosa en 1841). En 1883, passèt jos la tutèla del ministèri de l'Instruccion Publica e de las Bèlas Arts e venguèt l'Escòla Nacionala e Especiala de las Bèlas Arts.

En 1892, la partida del convent dels Agustins ont èra foguèt destruita amb la creacion de la carrièra de Mètz. L'escòla s'installèt alara dins lo luòc actual, cai de la Daurada, prèp de la basilica de la Daurada, dins l'anciana Manufactura dels Tabats, usina de Boyer-Fonfrède. En 1895, foguèt elevada la faciada monumentala, ornada de las estatuas allegoricas de la Pintura, l'Escultura, la Gravadura e l'Arquitectura, del nòu Palais dels Arts e de las Sciéncias Industrialas de l'arquitècte Pèire Esquié. L'arquitectura foguèt separada de l'escòla de las Bèlas Arts, per s'installar dins de novèls bastiments al Miralh, en 1969^[1]. De 1968 a 1987, l'escòla abriguèt lo Scriptorium de Tolosa, talhièr d'ensenhament dels arts grafics, dirigit pels professors André Vernette e Bernard Arin, en partida a l'origina de la renaissença de la calligrafia e de la creacion tipografica en França.