Eric Astié

L’ortografia, la gramatica, lo vocabulari o la sintaxi d'aqueste article son de verificar.

Eric Astié es un escrivan e cronicaire neishut en 1960. Passèt lo joenèir a Parentís, apui a Castelculhèr en Òlt e Garona. Es pendent los estudis segondaris a Agen (estudièt au licèu Sant Caprasi) que descubrit la lenga occitana damb Crestian Rapin e tanben Marcèu Esquieu. Augent d'abòrd passat un CAPES d'espanhòu, estut mudat a Dieppe, on damorèt tres ans. Passèt lo CAPES d'occitan tanlèu sa creacion e s'entornèt au país. Ensenhèt bèra pausa a Lengon avant d'anar víver en Guadalope.

'Quò's un grand amator de rugbí e de lengas (basc, catalan, espanhòu).

Activitats

• Professor certificat d'occitan e d'espanhòu.
• Ancian cargat de cors a l'Universitat de Bordèu.
• Cronicaire ràdio (1992-95) e pressa escriuta.
• Escrivan.
• Animator a l'Escòla Occitana d'Estiu.
• President deu Cercle Occitan deu sud Gironda que creèt la Calandreta de Siron a Barsac.

Òbras

• Los Sorelhs de Bernard Lubat (traduction), Princi Negue, 1997
• Lo Camar Sostrar (version occitana dau Kamasûtra), AAEL, 1998
• Girlangues, 2001
• Òc-Ben! (metòde de lenga) (coautor), 2004
• Balade en Gironde (coautor), Ed. Alexandrines, 2008
• Diari d'un mes de març, IEO-IDECO, 2009. (Prèmi especiau de la jurada Jaufre Rudel 2010).
• Publicacions dens Lo Leberaubre e Reclams.
• Cronicas dens La Setmana devath lo pseudonima Pèir Veishiga.