Economia d'Argentina
L'Argentina a una granda quantitat de ressorsas naturalas , una populacion amb un bon nivèl cultural, una economia dirigida vèrs las exportacions, e una basa industriala diversificada.
| Economia d'Argentina | |
|---|---|
.jpg)  | |
| Moneda | peso argentin |
| Organizacions comercialas | OMC, Mercosur, Unasur e altres |
| Estadisticas[1] | |
| PIB | USD 755,3 miliards (2012) |
| Reng PIB | 23ena granda[2] |
| Creissença del PIB | 1,9% (2012) |
| PIB per càpita | 18 400 (2012) |
| PIB per sector | agricultura 10,3%, indústria 30,6%, comèrci e servicis 59,1% (2012) |
| Inflacion | 25%(2012) |
| IDH | cap d'informacions |
| Populacion jol lindal de pauretat | 30% (2010) |
| Fòrça de trabalh | 17 070 000 |
| Fòrça de trabalh per ocupacion | agricultura 5%, indústria 23%, comèrci e servicis 72% (2009) |
| Caumatge | 7,2% |
| Partenaris comercials[1] | |
| Expòrts | 85,36 miliards (2012) |
| Sòcis principals | Brasil 21,6%, Republica Populara de China 7,3% Chile 5,5%, Estats Units 5,5% (2011) |
| Impòrts | 67,33 miliards (2012) |
| Sòcis principals | Brasil 33,2%, Estats Units 14,4%, Republica Populara de China 12,4%, Alemanha 4,7% (2011) |
| Finanças publicas[1] | |
| Deute extèrne | 141,1 miliards (2012) |
| Revenguts | USD cap d'informacions |
| Despensas | 132,8 miliards (2012) |
L'economia d'Argentina se beneficia de rics ressorsas naturalas (gas natural, petròli, minièras, una fòrta agricultura), d'un naut percentatge d'alfabetizacion, d'un sector agricòla orientat a las exportacions, e d'una basa industriala diversificada. Es principalament un productor mondial de granatges e de carn. Istoricament, mas, l'acompliment economic es estat fòrça desiguala.
A fins del sègle XIX èra una de las nacions pus ricas del mond, riquesa basada en l'agricultura e l'inversion estrangièra. Malgrat aiçò, l'Argentina atenheriá pas jamai un plen desvolopament economic lo sègle XX. Après la Segonda Guèrra Mondiala lo país experimentèt de crisis economicas e de politicas successivas, aumentèt considerablament lo sieu deute extèrne, e l'iperinflacion arribèt a 200% mesadièr los ans ochanta. Mejançant un plan de convertibilitat, lo país se va estabilizar durant lo decènni de 1990.
Los aspèctes negatius del plan, mas, faguèron mai desigual la distribucion de la riquesa. Dempuèi una grèva crisi de cambi en 2001 e una fòrta reduccion del Produch Interior Brut en 2002 (an de la fin de la paritat fixa 1 peso = 1 dolar american), l'economia s'es recuperada dempuèi 2003. Argentina s'enfonsèt en la pièger crisi economica de la siá istòria, en portant en mai de 50% de la populacion jol nivèl de la praubesa. La recuperacion es estada rapida, e lo PIB tenguèt una creissença mejana de 9% per an entre 2003 e 2005. Malgrat aiçò, cossent a divèrses analistas economics, l'Argentina li cal resòlvre la situacion energetica per tala d'aténher de taxas de creissença del 3-5% los prèps ans. A pesar de la crisi, l'Argentina es una poténcia economica d'America Latina, amb la quatrena posicion en la renda per capita, la tresena en PIB, la primièra en PIB per capita segon lo metòde del PPP, conserva encara un naut indèx de desvolopament uman en comparason amb la rèsta de la region.
Lo cambi de l'èuro en pesos argentins lo 1 de novembre de 2006 èra: 1 € = 3,94 pesos argentins.
