Dorothy Crowfoot Hodgkin
Dorothy Mary Crowfoot Hodgkin (n. en 1910, m.1994) foguèt una quimista britanica. Recebèt lo Prèmi Nobel de Quimia en 1964, per la determinacion per la tecnica de la cristallografia de rais X de l’estructura de substàncias biologicas importantas.
| Dorothy Mary Crowfoot Hodgkin | |
|---|---|
 | |
| Naissença | 12 de mai de 1910 Lo Caire, Egipte |
| Mòrt | 29 de julhet de 1994 Shipston-on-Stour, Anglatèrra |
| País d'origina |  Estats Units |
| Distincions | Prèmi Nobel de Quimia en 1964 |
Biografia
modificarNasquèt lo 12 de mai de 1910 dins la vila de Lo Caire, qu'en aqueles moments fasiá partida de l'Empèri Britanic e uèi es la capitala d'Egipte. Als quatre ans retornèt amb la siá familha al Reialme Unit ont estudièt quimia al Somerville College de l'Universitat d'Oxford e se doctorèt a l'Universitat de Cambridge lo 1934, ont s'especializèt en cristalografia, disciplina que ne foguèt professora a Oxford fins lo sieu retir l'an 1977.
L'an 1965 li foguèt outorgat lo títol de l'Òrdre del Merit concedida per la reina Elisabeta II del Reialme Unit. Moriguèt lo 29 de julhet de 1994 a la siá residéncia de Shiptons-on-Stour, Anglatèrra.
Recèrca scientifica
modificarHodgkin foguèt pionièra en la tecniciana de determinacion d'estructuras de substàncias d'interès bioquimic mejançant rais X. Convertiguèt l'insulina en lo sieu projècte d'investigacion primària, en iniciant la siá recèrca l'an 1934 quand Robert Robinson li ofriguèt una mòstra pichona d'insulina cristallina. La difraccion de X a lo decènni del 1930 èra pas encara pro desvolopada, que causa se decidiguèt per el a melhorar la tecniciana cristalografica, en atenhent determinar l'estructura tridimensional de las biomoleculas del colesterol l'an 1937, la penicilina lo 1945, la vitamina B12 lo 1954, la insulina lo 1969, aital coma la de la lactoglobulina, ferritina e lo virus del mosaic del tabac. Posteriorament Hodgkin e los sieus collaboradors estudièron al calciferol o vitamina D2, aital coma la antibiotic gramicidina.
Lo 1964 foguèt premiada amb lo Prèmi Nobel de Quimia per la determinacion de l'estructura de fòrça substàncias biologicas mejançant los X, en se convertint en la tresena femna en aténher aquel guerdon après Marie Curie e Irène Joliot-Curie.
