Breton
Lo breton (autonim: brezhoneg, AFI: [breˈzɔ̃ːnek])[1] es una lenga celtica parlada en Bretanha. Es l'unica lenga celtica encara practicada sul continent europèu, malgrat qu'aparten al grop insular.[2]
Brezhoneg | |
Parlat en | França |
---|---|
Region | Euròpa Occidentala |
Locutors | 200 000 |
Tipologia | V2 |
Classificacion lingüistica | |
Estatut de conservacion | |
Classada coma lenga grèvament menaçada (SE) per l'Atlàs de las lengas menaçadas dins lo mond | |
Còdis lingüistics | |
ISO 639-1 | br |
ISO 639-2 | bre |
ISO 639-3 | bre |
Ethnologue | bre |
Glottolog | bret1244 |
Linguasphere | 50-ABB-b |
UNESCO | 336 |
IETF | br |
Endangered | 1228 |
Mòstra | |
Article primièr de la Declaracion dels Dreches Umans Mellad unan | |
Geografia
modificarLo territòri actual ont la lenga bretona es parlada se situa dins la partida occidentala de la peninsula bretona. Aquel territòri, la Bassa Bretanha (Breizh izel), s'opausa a la Nauta Bretanha, ont se parla un dialècte d'Oïl, lo galò.
La frontièra entre breton e dialèctes romanics foguèt movedissa. Aprèp una fasa d'espandiment entre los sègles V e X, lo breton arrestèt pas de recuolar cap a oèst. Es aital que de regions de la toponimia bretona son de lenga romanica a l'ora d'ara.
Istòria
modificarLo breton es una lenga celtica de la branca britonica, pròcha del galés e del cornic.
Ligams extèrnes
modificarReferéncias
modificar- ↑ Press, Ian (1986). A grammar of modern Breton. Berlin: Mouton de Gruyter, p. 7. ISBN 3-11-010579-9.
- ↑ Diamond, Jared (2012)). The World Until Yesterday. New York: Viking, p. 399. ISBN 978-0-670-02481-0.