Ataca en fòrça

L’ataca en fòrça es un tipe d'accion militara ofensiva qu'es destinada a submergir ò anientar un dispositiu militar enemic gràcias a la superioritat dei mejans utilizats durant l'assaut. Tactica militara relativament simpla, es utilizada dempuei l'Antiquitat. Uei, es un element centrau de la pensada militara de plusors Estats coma leis Estats Units, Russia e la màger part dei membres de l'OTAN.

Caracteristicas e interès

Principis generaus

Una ataca en fòrça a per objectiu de saturar un dispositiu enemic per lo submergir ò per l'anientar. Sa capitada despend donc de la superioritat dei mejans utilizats per agantar aquela superioritat e de la quantitat de municions disponiblas. Dins la guèrra modèrna, l'assaut dèu saturar la prefondor de l'enemic en neutralizant la segonda linha, en esquichant la còntra-batariá, en blocant l'arribada de renfòrç dempuei l'arrier ò lei flancs, en borrolant lei comunicacions, en « polluïssent » lei zònas utilizadas per lei manòbras de còntra-ofensiva (minas terrèstras, gas de combat...), en suprimissent sei mejans d'observacion, etc. Ansin, quand l'ataca comença, i a tròp de butas de tractar per lei defensors que pòdon pas empachar l'intrada deis asalhidors dins son perimètre defensor. En certanei cas, la defensa pòu tanben s'arrestar en causa de la manca de municions.

En despiech de sa simplicitat aparenta, una ataca en fòrça necessita una planificacion estricta e sovent ben detalhada. Premier, fau ben escondre son dispositiu car la saturacion de la zòna en mejans militars aumenta fòrça lo risc de pèrdas en cas d'ataca ò de tir enemic. Per assegurar l'ataca ela meteissa, fau tanben aver una bòna zòna de desbocat per permetre l'intrada deis asalhidors dins la zòna de combat. La gestion dei desplaçaments es centrala car, en causa de la saturacion de l'espaci, de movements mau mestrejats pòdon rapidament entraïnar de gèinas, de blocatges ò de tirs fratricidas. De mai, una bòna gestion e rotacion dei tropas a un autre interès qu'es de plaçar de lònga una unitat fresca a la tèsta de l'ataca. Enfin, la logistica es tanben un paramètre de considerar car leis accions de combat consuman una gròssa quantitat de municions, de carburants, de pèças destacadas, etc.

L'ataca en fòrça pus simpla es menada frontalament. Pasmens, es possible de realizar un desbordament preliminar. La mesa en plaça d'accions de decepcion es tanben conselhada per empachar ò limitar la preparacion de l'enemic.

Reaccion possibla dau defensor

En fàcia d'una ataca en fòrça, lo defensor a plusors reaccions possiblas per arrestar l'ataca :

• la possession d'una poissança de fuòc poderosa pòu permetre d'arrestar l'assaut en li causant de pèrdas tròp importantas per permetre sa perseguida. La concentracion dei mejans dins lo camp deis atacants favoriza generalament aquelei pèrdas.
• lo renfòrçament de sei posicions per lei protegir còntra la preparacion de l'asalhidor e l'assaut dirècte. Lo betum, lei trencadas, lei barbelats, lei minas, leis obstacles antiveïculs e l'ocupacion de posicions favorablas son la basa d'aquela preparacion.
• la canalizacion de l'ataca en l'orientant vèrs un golet onte la superioritat deis asalhidors serà limitada per lei constrenchas de l'environament.

Aquelei reaccions necessitan una preparacion preliminara au combat. Franc dei situacions ont un camp ataca un ponch fòrt, aquò necessita de dispausar d'informacions sus lei plans e lei movements de l'adversari. Ansin, d'un biais generau, leis analisis istoricas mòstran que lo nivèu de preparacion es lo factor decisiu per determinar l'eissida d'una ataca en fòrça

Exemples istorics

Desert Storm

Esquèma generau de l'ofensiva terrèstra de la coalicion internacionala entre lo 25 e lo 28 de febrier de 1991.

Article detalhat: Guèrra de Kuwait (1990-1991).

L’Operacion Desert Storm es l'operacion terrèstra que marquèt la fin de la Guèrra de Kuwait. Après una preparacion aeriana intensa, la coalicion internacionala menada per leis Estats Units organizèt una ataca dirècte còntra l'armada iraquiana desplegada en Kowait e dins lo sud d'Iraq. En mai de la campanha aeriana, d'accions de decepcions foguèron organizadas per enganar lo comandament iraquian que concentrèt sei tropas en Kowait. Aquò permetèt a la coalicion d'organizar un desbordament en passant per lo territòri iraquian. Gràcias a la superioritat de sa poissança de fuòc e a un sostèn aerian eficaç, lei fòrças de la coalicion rompèron lei defensas iraquianas, suspresas e largament destruchas per lei bombardaments. Mai de 2 500 veïculs militars foguèron destruchs lòng deis autorotas au sud de Basra. Entre 25 000 e 50 000 soudats iraquians foguèron tuats, 75 000 bleçats e 80 000 obligats de se rendre. Solament 70 000 a 80 000 capitèron de s'enfugir mai leis unitats en retirada perdiguèron lor coeréncia. Tre lo 28 de febrier, Saddam Hussein anoncièt acceptar l'abandon de Kowait marcant la fin de la guèrra.

Lo Camin dei Damas

Article detalhat: Batalha dau Camin dei Damas.

La batalha dau Camin dei Damas (ò ofensiva Nivelle) es una batalha de la Premiera Guèrra Mondiala que se debanèt sus lo frònt de l'Oèst en abriu e mai de 1917. Opausèt 850 000 Francés comandants per lo generau Robert Nivelle a 683 000 òmes dirigits per lo generau Erich Ludendorff. Nivelle concentrèt de fòrças importantas e donèt d'instruccions fòrça detalhadas ai tropas d'assaut. Pasmens, aquela preparacion foguèt detectada per leis Alemands qu'abandonèron lei posicions pus menaçadas per una linha de defensa pus favorabla. Puei, organizèron de defensas solidas en aprofichant la durada tròp importanta de la preparacion francesa.

Dins aquò, Nivelle refusèt d'abandonar son idèa e l'ataca comencèt lo 16 d'abriu. En despiech d'una preparacion d'artilhariá fòrça importanta e de quauquei gasanhs iniciaus dins un sector ben defendut, l'assaut obtenguèt pauc de resultats. En revènge, 100 000 soudats francés foguèron perduts en una setmana. Tre lo 21, foguèt necessari d'arrestar l'ataca. Una represa aguèt luòc au començament de mai. Pasmens, se turtèt tornarmai a una resisténcia ben organizada. Lo 15 de mai, Robert Nivelle foguèt remplaçat per Philippe Pétain.

La batalha dei Termopilas

Article detalhat: Batalha dei Termopilas.

La batalha dei Termopilas es una batalha de la Segonda Guèrra Medica qu'aguèt luòc en 480 avC. Se debanèt entre una fòrça de ciutats grègas dirigida per lo rèi d'Esparta Leonidas I^èr (7 000 òmes) e l'armada de l'Empèri Aquemenida de Xèrxes I^èr (au mens 40 000 òmes). La posicion dei Termopilas èra coneguda per lei Grècs per son importància estrategica. I preparèron donc una defensa eficaça destinada a canalizar l'ataca aquemenida gràcias a un sistèma de muralhas esplechat la topografia locala. Ansin, l'ataca dei tropas de Xèrxes Ier foguèt rompuda per la falanja grèga car son infantariá, fòrça leugiera, poguèt pas se desplegar corrèctament per esplechar son avantatge numeric. En plaça, foguèt obligada d'atacar un pas onte l'infantariá pesuca grèga prenguèt aisament l'avantatge. Dins aquò, après tres jorns de combat, leis Aquemenidas trobèron un camin permetent de contornejar la posicion defensiva de Leonidas gràcias a un pastre locau. Menaçats d'enceuclament, lei Grècs se retirèron a l'excepcion de la rèire-gàrdia que se sacrifiquèt per retardar l'armada pèrsa.

Annèxas

Liames intèrnes

• Guèrra.
• Tactica militara.

Bibliografia

• (fr) Michel Yakovleff, Tactique théorique, 3^a edicion, Economica, 2016.