Arenas de Nimes

Leis Arenas de Nimes son un anfiteatre roman que se situa dins lo centre de la vila de Nimes, en Lengadòc. Amb l'Ostau Cairat e lo Temple de Diana es un dei testimònis mai importants dau passat roman de la vila. Lo monument es repertoriat dins lei monuments istorics dempuèi 1840. En 1863 foguèt remodelat pr'amor d'i poder far d'activitats taurinas. Actualament lo monument aculhís mai que mai de corridas o d'eveniments relatius a la bovina e tanben de concèrts.

Leis Arenas de Nimes

Descripcion

L'anfiteatre mesura 133 mètres de lòng, 101 mètres de larg e 21 mètres d'aut. L'ais grand dau monument mesura 69 mètres mentre que l'ais pichon ne mesura 38. Leis Arenas avián una capacitat de 24 000 espectadors qu'èran repartits dins quatre zònas e trenta quatre tribunas.

Istòria

L'anfiteatre foguèt bastit en 60 après Jèsus Crist, en s'inspirar dau Colisèu de Roma, per divertir la populacion de Nimes, una dei vilas mai influentas e pobladas dau país, e deis environas. Quand arribèt lo periòde de grandeis invasions l'airau foguèt transformat en vilatge fortificat, e leis abitants se refugiavan dins l'encencha deis Arenas. Constituiguèt puèi un barri a partir de l'Edat Mejana e fins au sègle XIX, amb de carrièiras e de botigas.

Leis Arenas a partir de l'epòca dei visigòts

Après que s'enibiguèsson lei combats de gladiadors en 404, lei visigòts transformèron leis Arenas en fortalesa. Per se protegir de las atacas, frequentas durant los periòdes d'invasion, las gents s'amassavan dins l'endrech fins que finalament venguèt un vilatge fortificat. Aqueste arribèt a comptar doas glèisas, 220 ostals e mai una pichona fortificacion. La preséncia umana continua provoquèt evidentament divèrsas degradacions del monument sens comptar las pèiras qu'i foguèron raubadas per bastir d'autras abitacions.

La recuperacion deis Arenas

Arrèst dau Conseu d'Estat

Lòng dei sègles l'anfiteatre èra vengut un endrech que s'i èra implantat una part de la populacion nimesenca, çò qu'empachava de veire la beutat dau monument e mai lo deteriorava constantament. Quand passèt per Nimes lo filosòf Jean-Jacques Rousseau, s'indignèt de l'abandon deis Arenas e comparèt l'estat òrre del monument nimesenc amb lo circ de Verona mens polit e mai pichon mas en ben melhor estat. Leis autoritats lengadocianas ensagèron de metre en plaça divèrsei mesuras per restaurar lo monument coma en agost de 1786 quand leis Estats de Lengadòc s'adrecèron au rei de França e que foguèt edictat un arrèst dau conseu d'estat de Loís XVI, que disiá que la monarquia prestava la quantitat de 150 000 francs a l'entitat lengadociana. Foguèt sonque tre 1810 que s'ordenèt la demolicion deis ostaus e la neteja de l'anfiteatre.

Leis Arenas, centre de l'espectacle

Panorama deis Arenas amb l'estatua de Nimeño davant

Dempuèi sa remodelacion l'anfiteatre es vengut un endrech apreciat per i organizar tota mena d'espectacle. A la fin del sègle XIX aculhiguèt d'òbras de teatre e actualament es subretot emplegat per lei corregudas de buòus (mai que mai corridas) e de concèrts. La tauromaquia i es venguda talament presenta que davant leis Arenas se pòt veire l'estatua en bronze del matador Nimeño II.