Una antiparticula es un tipe de particula elementària dau modèl estandard. A la meteissa massa e lo meteis espin que sa particula correspondanta mai sei nombres quantics son opausats.

Esquèma mostrant lei proprietats de l'electron, dau proton, dau neutron e de seis antiparticulas respectivas.

Istòria

modificar

La premiera prediccion de l'existéncia deis antiparticulas foguèt l'òbra dau matematician e fisician britanic Paul Dirac (1902-1984) en 1928. D'efiech, durant un estudi de l'electron, descurbiguèt l'existéncia d'una particula, encara teorica, de massa identica mai de carga electrica opausada[1]. Pasmens, aquela antiparticula, dicha « positron », foguèt identificada tre 1933 per lo fisician estatsunidenc Carl David Anderson (1905-1991)[2]. Puei, foguèt descubèrt lo fenomèn d'anihilacion entre una particula e son antiparticula.

Durant lo rèsta dau sègle XX, lei progrès tecnologics en matèria d'accelerator de particulas permetèron de descubrir l'antiproton, l'antineutron e divèrseis antiparticulas dau modèl estandard. En 1995, foguèt sintetizat lo premier atòm d'antiidrogèn. Pasmens, l'isolament de l'antimatèria e deis antiparticulas demòra una causa malaisada amb lei tecnicas e lei sabers actuaus.

Annèxas

modificar

Liames intèrnes

modificar

Bibliografia

modificar
  • (fr) Maurice Duquesne, Matière et antimatière, Presses universitaires de France, coll. « Que sais-je? » (n° 767), 1982.
  • (fr) Sylvain Guilbaud, « L'antimatière, jumelle de la matière… ou presque », La Recherche, n° 522, abriu de 2017, pp. 36-51.

Nòtas e referéncias

modificar
  1. (fr) Sylvain Guilbaud, « L'antimatière, jumelle de la matière… ou presque », La Recherche, n° 522, abriu de 2017, p. 37.
  2. Per aqueu trabalh, recebèt lo Prèmi Nobel de Fisica en 1936.