Òda a la jòia
L'Òda a la jòia — tanben nomenat Imne a la jòia — es un poèma de Friedrich von Schiller escrich en 1785. Es sobretot conegut coma finala del quatren e darrièr movement de la 9a Sinfonia de Beethoven, vengut l'imne oficial de l'Union europèa.
Òda a la jòia | |
Títol original | [Ode] an die Freude |
---|---|
Forma | imne |
Lenga originala | alemand |
Creacion | 1789 |
Publicacion | 1789 |
Genre | òda |
País d'origina | Alemanha |
modificar |
Aqueste poèma celèbra l'ideal de l'unitat e de la fraternitat umanas (« Milions d’èssers, siatz totes embrassats d’una comuna estrenta! ). Son tìtol original es An die Freude, mas il es sovent nomenat Ode an die Freude. L'idèa que Schiller aviá d'en primièr escrit un poèma a la libertat (Freiheit) mas qu'auriá degut ne far un poèma a la jòia es una legenda romantica, aparegut dins un roman de Robert Griekenperl en 1838 e de contunh utilizat dempuèi (cf. Esteban Buch, p. 137 et 182-183).
L'imne oficial
modificarL'introduccion instrumentala d'aqueste movement foguèt adoptada en 1972 pel Conselh de l'Euròpa coma imne europèu, puèi en 1985 coma imne oficial pels caps d'Estat e del govèrn de l'Union. L'interpretacion oficial foguèt confiada à Herbert von Karajan que ne realizèt tres arenjaments: un per piano, un autre per instruments de vent e un tresen per orquestra sinonica.
Tèxte
modificarLo tèxte cantat dins lo quatren movement de la 9a Sinfonia utiliza sonque una partida del pèma de Friedrich von Schiller. I a de leugièras variacions al respècte del poèma original de 1785.
Tèxte original alemand | Traduccion |
---|---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Articles connèxes
modificarLigals extèrnes
modificar- Texte complet de l’Ode à la joie sur la Wikisource allemande
- Code Parsons (contorn melodic) de l'Òde a la jòia sus Musipedia
- Beethoven, 9a sinfonia, jos la direccion de Günter Wand, NDR Symphony Orchestra - lo cant comença a 48'40
- Beethoven, 9a Sinfonia, jos la direccion de Leonard Bernstein. "Corala", extrach del 4n movement (Lo cant comença a 8')
- ↑ Original de Schiller : Was der Mode Schwert geteilt; Bettler werden Fürstenbrüder (Çò que l'espasa de la mòda separa; Los mendiants venon fraire amb los princes)
- ↑ Segon Reinhard Breymayer los verses de Friedrich Schiller "Brüder - überm Sternenzelt/ muß ein lieber Vater wohnen" ("Fraire ! Al dessús de la vòlta estelada | Deu abitar un paire ben aimat") qu rebaton la filosofia de l'amor del poèta, son una referéncia a la teologia de l'amor de l'astronòma e teologian Philipp Matthäus Hahn. Cf. Reinhard Breymayer: Erhard Weigels Schüler Detlev Clüver und sein Einfluss auf Friedrich Christoph Oetinger (1702–1782) […] In: Katharina Habermann, Klaus-Dieter Herbst (Ed.): Erhard Weigel (1625–1699) und seine Schüler. Universitätsverlag Göttingen, Göttingen 2016, pp. 269–323, ici pp. 317–322: Nachweis einer Verbindung zwischen dem mit Mozart und Beethoven vertrauten Franz Joseph Reichsgraf von Thun und Hohenstein, dem Mechaniker Philipp Gottfried Schaudt und dem Pfarrer Philipp Matthäus Hahn. Findet sich eine Spur von Hahns Theologie in Schillers Ode "An die Freude"? – Reinhard Breymayer, Astronomie, Kalenderstreit und Liebestheologie. Von Erhard Weigel [...] über Friedrich Christoph Oetinger und Philipp Matthäus Hahn zu Friedrich Schiller, Johann Andreas Streicher, Franz Joseph Graf von Thun und Hohenstein, Mozart und Beethoven. Heck, Dußlingen, 2016. ISBN: 978-3-924249-58-8.