Walther von Wartburg

Walther von Wartburg (-Boos) (Riedholz, Soïssa, 18 de mai de 1888 - Basilèa, 15 d'agost de 1971) foguèt un filològ soís. Portèt una contribucion immensa a la romanistica, subretot dins l'estudi de l'ensems dich galloromanic. Son òbra mèstra es lo Französische Etymologische Wörterbuch (FEW), un diccionari etimologic del francés de nombroses volums que compren pr'aquò d'autras lengas romanicas de l'estat francés barrejadas amassa coma l'occitan e lo francoprovençal. Dirigiguèt mantuna revista lingüistica coma tre 1935 la Zeitschrift für Romanische Philologie e a partir de 1947 la Bibliotheca Romanica.

Demest sos discípols mai coneguts, conven de citar lo valencian Germà Colón. Foguèt membre correspondent de l'Institut d'Estudis Catalans dempuèi 1921 e foguèt fach Doctor honoris causa de las universitats de Lausana e de Leeds.

Una recompensa literària creada en 2007, lo Prèmi Wartburg de Literatura, pòrta son nom e es decernit cada an lo 25 d'abril a un defensor de la lenga francesa.

Biografia

Walther von Warburg estudièt primièr a Zuric e anèt passar en 1911 un an a l'École des Hautes Études a París. Anèt tanben dins divèrsas universitats europèas, a Bèrna, Florença e a París. Dins aquesta darrièra vila aguèt coma professor lo famós dialectològ Jules Gilliéron. Trabalhèt de 1912 a 1919 coma ensenhaire dins una escòla segondària de Wettingen. Durant aquel periòde, presentèt en 1918 sa tèsi doctorala: Zur Benennung des Schafes in den romanischen Sprachen (en occitan "La denominacion del moton dins las lengas romanicas"). Aprèp, tre 1919 passèt a ensenhar dins un licèu d'Aarau e i demorèt fins a 1928. Parallèlament trabalhèt tre 1921 coma cargat de cors a l'Universitat de Bèrna. Anèt trabalhar aprèp a Lausana en 1928 e tre l'an seguent foguèt professor a l'Universitat de Leipzig fins a 1939. Mai tard, de 1940 a 1959 ensenhèt la filologia francesa a l'Universitat de Basilèa. Faguèt tanben de corses coma professor convidat als Estats Units a l'Universitat de Chicago entre 1935 e 1940 e en Alemanha a la Deutsche Akademie der Wissenschaften de Berlin a partir de 1947.

Òbras

Évolution et structure de la langue française (1934)
Die Entstehung der romanischen Völker (1939)
La posizione della lingua italiana (1940)
Einführung in Problematik und Methodik der Sprachwissenschaft (1943)
Die Ausgliederung der romanischen Sprachräume (1950)
Le système linguistique comme fondement de la lexicographie (1952)
Von Sprachen und Mensch (1956)