Jules Gilliéron
Jules Gilliéron (La Neuveville, Soïssa, 21 de decembre de 1854 - Cergnaux, 26 d'abril de 1926) foguèt un lingüista soís. Se situèt rapidament demest los lingüistas mai eminents de la fin del sègle XIX e de la debuta del sègle XX. Se sa contribucion foguèt ja importanta dins l'encastre de la dialectologia francoprovençala, son òbra mai remarcabla, que representèt un trabalh colossal, es l'Atlas Linguistique de la France, que publiquèt gràcias a la collaboracion d'Edmond Edmont entre 1902 e 1912. Gilliéron foguèt pionièr dins la creacion e elaboracion dels atlasses lingüistics posteriors.
Amb l'abat Rousselot fondèt la Revue des patois gallo-romans e la Societat dels parlars de França. Demest sos escolans celèbres aguèt lo dialectològ e lexicològ soís Walther von Wartburg e lo lingüista catalan Antoni Griera.
Òbras
modificar- Le patois de la commune de Vionnaz (1880)
- Petit atlas du Valais roman (1882)
- Atlas linguistique de la France (1902-1910)
- Atlas linguistique de la Corse (1914)
- Généalogie des mots qui désignent l'abeille (1918)
- Pathologie et thérapeutique verbales (1921)