Vocala obèrta centrala non arredondida
La vocala dobèrta centrala non arredondida es una vocala emplegada per mantunas lengas parladas. L'alfabet fonetic internacionau a pas de letra oficiala per escriure aqueste sòn. Se representa generalament par "a" qu'es lo simbòu de la vocala dobèrta anteriora non arredondida. Pasmens, s'iè a de besonh de diferenciar la vocala obèrta anteriora non arredondida de la vocala dobèrta centrala non arredondida, aquesta darrièra pòt èsser escricha ä.
| ä | |
| ɐ̞ | |
| Numèro AFI | 304 415 |
|---|---|
| Codificacion | |
| Entitat (decimala) | ä |
| Unicode (hex) | U+00E4 |
| X-SAMPA | a_" p a |
| Son | |
Caracteristicas
modificar- Son degràs d'apertura es obèrta, valent a dire que la lenga es plaçada tan luònh dau paladar coma possible
- Son ponch d'articulacion es cantrala, valent a dire que la lenga es au mitan de la boca, a miègcamin entre una vocala anteriora e una vocala posteriora
- Son caractèr de redondetat es arredondit, çò que significa que las labras son pas arredondidas
En occitan
modificarEn occitan existís dins totes los dialèctes. Es representada per una "a". Pasmens, la a finala atòna se pronóncia [ɔ] (mas tanplan [ə], [a], [u], o se pronóncia pas). En auvernhat e lemosin la a atòna non finala se pronóncia [ɒ] (levat "as" finala o avant una vocala). Dins mantuns dialèctes "au" atòna fa [ɔw]. La [a] se pòt escriure d'autres biais dins cèrts dialèctes dins un drigrama.
Segon los dialèctes, se fa siá [a] (anteriora) siá [ä] (centrala).
Dins las autras lengas
modificarExemple: