Skeleton
L'skeleton es un espòrt d'ivèrn individual que coma lo bobsleigh e la lièja se practica dins un corredor de glaça estrech davalant. L'skeleton se practica individualament sus un pòst pareissent a la lièja, mas al contraire d'aquesta practica, lo participant se plaça sus l'aisina de ventres, la tèsta cap abans. L'objectiu es de percorrir la pista mai rapidament possible.
Aparegut a la fins del sègle XIX sus de pistas naturalas bastidas en Soïssa, la primièra espròva d'skeleton es disputada en 1887 e abans lo bobsleigh. Incorporat a la Federacion internacionala de bobsleigh et de tobogganing (FIBT) en 1923, l'skeleton apareis per dos còps als Jòcs olimpics d'ivèrn en 1928 e 1948 a Saint-Moritz abans d'èsser de nòu programat a partie dels Jòcs olimpics d'ivèrn de 2002 de Salt Lake City. L'espròva olimpica es la competicion de referéncia seguida dels campionats del mond disputats los ans non-olimpics e de la copa del mond que se debana annalament amb unas uèit encontra entre l'Euròpa, l'America del Nòrd e l'Asia.
Istòria
modificarGenèsi de l'skeleton
modificarPasmens se l'origina del tobogganing ven del sègle XVI, las primièras traças d'skeleton apareisson dins los ans 1880 a Saint-Moritz en Soïssa. L'skeleton prenguèt son nom en 1892 après l'invencion d'una novèla lièja en metal que semblava a esquelèt (skeleton en anglés), creada pel britanic L.P. Child.
Creacion de la FIBT
modificarEn 1923, la FIBT es creada e tres ans après lo Comitat internacional olimpic donèt l'estatut d'espòrt olimpic a l'skeleton (e tanben al bobsleigh). En 1928, sola l'espròva òme foguèt retenguda als JO de 1928 a Saint-Moritz. Calguèt esperat 20 ans e 1948 per que torne als JO, abans de desapereisser e tornar en 2002.
Mediatizacion e retorn als Jòcs olimpics
modificar
La FIBT decidís de relizar de competicions internacionalas coma los Campionnats del mond d'skeleton en 1982 e la copa del mond d'skeleton en 1989 e amb la mediatizacion aumentant detz ans aprèp, en 1999, se decidiguèt de son introduccion als Jòcs olimpics d'ivèrn de 2002 a Salt Lake City amb una espròva pels òmes e una autra per las femnas.
Reglament e practica
modificarReglament
modificarLo veícul, d'estructura metallica, mesura entre 80 cm de long t pèsa un trenten de quilogramas al maxim.
La posicion que pren l'esportiu es caracteristica d'aquesta activitat, que, a la diferéncia del bobsleigh e de la lièja, lo practicant deu èsser de ventres, tèta cap al bas de la pista.
La tòca es de percorrir la davalada en un temps minim. La pista mesura al minim minimum 1 200 mètres de long amb un penjal maximal d'unes 12 %. Las velocitats pòdon aténher 140 km/h segon la pista. Dins las corbas, lo pilòt pòt subir fins a 5 G d'acceleracion.
Practica
modificarPartença
modificarLa partença es un element primordial pel practicant. Sus una distància de cinquante mètres, deu mesclat acceleracion e poténcia a l mèsme temps que mena lo veïcul drech, puèi deu se jaire sus son aisina en evitant tota trajectòria parasita per gardar la velocitat aquerida.