Simon Juda Onorat

Simon Juda Onorat
Naissença	3 d'abril de 1783
N. a
Decès	31 de julhet de 1852
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
Activitat(s)	mètge, naturalista, lexicograf

Simon Juda Onorat (en francés Simon-Jude Honnorat; Alòs, 3 d'abril de 1783 – Dinha, 31 de julhet de 1852) foguèt un mètge, naturalista e subretot lexicograf occitan que se coneis mai que mai per son elaboracion d'un dels diccionaris mai complets sus la lenga d'òc que servirà de modèl a Frederic Mistral.

Biografia

Onorat nasquèt en 1783 a Alòs dins una familha tradicionalista facha de masièrs e proprietaris rurals. La Revolucion Francesa menèt a la fugida del capelan del vilatge qu'ensenhava lo francés. Aital Onorat se vegèt preservat d'una aculturacion que l'auriá portat a un collègi de capitala per i far d'estudis. Dins son ensag de melhorar son francés e de poder establir de comparanças amb l'occitan, s'interessèt al diccionari d'Achard. Quand los trebols de la Revolucion s'arrestèron un pauc, partiguèt estudiar a Grenòble puèi a París ont aprenguèt la medecina. Ailà frequentèt maites occitans e descobriguèt mai tota l'istòria e la produccion en lenga d'òc. A la fin de sos estudis, Onorat s'installèt coma mètge a Alòs pr'aquò i demorèt pas gaire que l’educacion de sos mainatges lo portèt a s'implantar a Dinha.

Sas publicacions

Diccionari Provencal-Francés o diccionnari de la lenga d’Òc anciana e modèrna de S.J. Honnorat

Vocabulari francoprovençal per S. J. Honnorat, 1848

• Son obratge pus conegut es lo Dictionnaire Provencal-Français ou dictionnaire de la langue d’Oc ancienne et moderne, (Repos editor, Dinha, 1846-1847). Reedicion CPM, Rafèla d'Arle, amb una prefàcia de Pierre Fabre.
• Vocabulaire franco-provençal, tirat a part del Dictionnaire Provencal-Français, editat per Repos editor, Dinha, 1848
• Catalogue des plantes de Provence, foguèt pas publicat qu'en partida dins las Annales des Sciences et de l'Industrie du Midi de la France, la pus granda partida d'aquel catalòg es demorada a l'estat de manuscrit (n°1149) de la Bibliotèca municipala de Grenòble)
• sa tèsi: L'Histoire naturelle, chimique et médicale des Cantharides, Paris, 1807
• Traité des connaissances chimiques appliquées aux phénomènes de la nature que li valguèt, "lo 30 fructidor an XI de la Republica una e indivisibla (1802)", lo primièr prèmi de quimia, decernit pel prefècte d'Isèra
• Plusors articles dins las Annales des Basses-Alpes.