SOS Crestians d'Orient


SOS Crestians d'Orient (SOSCO o SOS-CO) es una organizacion non governamentala francesa fondada en 2013 e dedicada a l'ajuda umanitària ai crestians d'Orient.

Logo de SOSCO : « Ajudatz-nos a lis ajudar ailà ! »

L'organizacion opèra principalament au Pròche-Orient. Seis accions son multiplas : ajuda d'urgéncia, construccion, ajuda medicala, restauracion de glèisas . Distribuís de manjar, medicaments e fornituras.

Descripcion

modificar

Objectiu declarat

modificar

Sus son site internet, l'ONG reivindica aver « per principal objectiu d'ajudar lei crestians orientaus a demorar en çò d'elei, ai Pròche-Orient, en li aportant una ajuda materiala concreta e subretot umana per una preséncia permanenta de volontàrias dins (sei) païses de mission ». Es egalament indicat : « L'associacion testimónia de vocacion superiora de França : retisser lo ligam ambé lei crestians d'Orient. Deure qui es pas simplament umanitària, mas tant culturau e civilisationnau »[1],,.[2][3]

Zòna d'activitat

modificar

L'associacion es subretot presenta au Pròche-Orient ambé quatre missions permanentas (Siria, Iraq, Liban e Egipte) e una antena en Jordania. Afirma èsser tant intervenguda pontualament en Armenia, a Paquistan, en Etiopia e près dei refugiats ucraïnians de l'invasion russa en 2022.

L'associacion reivindica un budgèt annau de 7 millions d'èuros (en 2016), 60 000 sòcis (en 2021) e 2 500 volontaris mandats sus lo terrenh (en 2022).[4][5]

Istòria

modificar

L'associacion es declarada a la prefectura de polícia de París lo 16 d'octobre de 2013. Son sètge, primièrament situat 5 carrièra Lakanal dins lo 15n arrondiment de París, es ara au 16 avenguda Trudaine dins lo 9n .

La creacion de l'associacion seguís la batalha de Maaloula, en setembre de 2013 en Siria, entre l'armada dau regime sirian d'una part, dei rebèus locaus e djihadistes d'autra banda. Maaloula es un vilatge de Siria ont la populacion crestiana es importanta.[6] Segon lo Figaro estudiant, Carles de Meyer e Benjamin Blanchard se retòrnan en Siria « aportar viures, medicaments e joguets dins lo país »[7]. Son alara néophytes en matèria d'ajuda umanitària.[6]

L'organizacion es pairinada tre sa creacion per Valéry Giscard d'Estaing e Jean de Ormesson[4],.[8]

Segon France 24, l'associacion multiplica alora « lei mands de viures e de volontaris, principalament en Iraq e en Siria, per venir n'ajuda ai minoritats crestianas ». SOS Crestians d'Orient indica fornir de secorses d'urgéncia (aiga, neuritud, coberturas, .) als refugiats dins lei camps, finançar farmacias, infirmariás mobilas, materiau sanitari e medicaments. Supòrta egalament lo « manten de la vida espirituala », subretot per la securisacion e la restauracion de glèisas damatjadas, e mai l'educacion dei joines crestians per la construccion d'escòlas e l'organizacion d'espectacles,,.[9][10][11] [12]

Après dos ans d'existéncia, l'associacion reivindica un budgèt annau de 3,5 milions d'èuros.[13] Segon La Crotz de novembre de 2017, l'associacion se fa remarcar sus lo terrenh « per abord d'accions a fòrta visibilitat : distribucions de presents a Novè e de norritura, ajuda a la construccion d'escòlas e de lotjaments per lei refugiats, ambé publicacion en temps reau de compte retornat sus lei rets sociaus ». Segon Le Monde, l'associacion a conegut entre 2014 e 2018 un « fòrt aviada », ambé subretot en 2016 una collècta de 7 à 8 millions d'èuros, e reivindica 100 000 donadors.[14] Segon Lo Figaro estudiant, l'associacion es activa en 2019 en Siria, en Iraq, a Liban, en Jordania, en Egipte a Paquistan, e l'ajuda d'urgéncia a laissat la plaça als projèctes de reconstruccion economica.[7]

Sei dirigents reivindican lo mand, en quatre ans d'existéncia, de mai de 1 000 volontaris sens lo mendre incident seriós.[15] En genièr de 2019, Lo Figaro estudiant releva lo bilanç de l'associacion publicat per SOS Crestians d'Orient sus son site, que indica 1 500 volontaris mandats sus lo terrenh, avent visitat 60 000 familhas « en granda pauretat » e distribuit « mai de seissanta tonas de materiau medicau o umanitari, trenta tonas de medicaments o de panièrs alimentaris ».[7]

En febrièr 2017, lo labèl « sòci de la defensa nacionala »[alfa 1] es atribuit a l'associacion per decrèt dau ministèri de la Defensa francés,,.[16] Segon Liberacion, l'obtencion d'aquel labèl es inesperada, e « corona una estrategia de seduccion dirigida cap a la defensa […] per una associacion en quista de respectabilitat per seis operacions de lobbying ». Édith Gueugneau, deputada membre dau Conseu superior de la resèrva militara, ont leis elegits prenen part a las reflexions « tomba dei nusas en aprendent que l'associacion SOS Crestians d'Orient a obtengut aquel estatut. « Aquela decision m'interrògue, s'agiguèt d'un decrèt preses pel ministèri ! » comenta-, assegurant aver interpelat lo gabinet del ministre de la Defensa sul subjècte ». Segon Mediapart, la delegacion a l'informacion e a la comunicacion de la Defensa (DICoD) afirma que « lo ministèri de las Armadas a decidit de non pas renovelar çò partenariat amb SOS Crestians d'Orient »[1]. Fin 2020, lo labèl « sòci de la defensa nacionala » de SOSCO pren fin, lo decrèt oficializant lo retirament dau labèl es publicat en genièr de 2022.[17]

Partenariats

modificar

En 2013, l'ONG organiza la virada en França de la corala crestiana Còr-Jòia, originària de Damasc, dirigida pel paire Zahlaoui, « conselhièr espirituau» dau palais presidenciau de Damasc[18].[19]

L'associacion trabalha en partenariat ambé d'organizacions umanitàrias catolicas coma l'Ajuda a la Glèisa en angoisha o l'òrdre de Malta a Liban[20].[21] En 2015, recep d'un autre costat lo sosten financièr del aumônerie de l'Institut catolic de Rennes.

En 2017, lo cantaire Jean-Pax Méfret dedica son album Noun ai crestians d'Orient e joga qualques-unes de sei cançons durant una vesprada caritativa organizada per l'associacion SOS Crestians d'Orient.[22]

En agost de 2017, SOS Crestians d'Orient signa un partenariat ambé l'associacion siriana Al-Sakhra (Modèl:ModèlːLenga, « lo Rocàs ») per la creacion d'un institut professional d'arquitectura tradicionala. L'objectiu es de participar a la preservacion dau patrimòni arquitectuau sirian e subretot aquel del vièlh Damasc[23].

Proximitat ambé lo regime de Bachar el-Assad

modificar

Segon l'AFP, lei responsables de l'associacion an « de còps estats jutjats complasents envèrs lo regime de Bachar el-Assad »[24]. Despuèi la creacion de l'ONG, sei fondadors de l'ONG s'alian a Hala Chaoui, femna d'afars franco-siriana e conselhièra oficiosa dau president sirian. Es dins un ostau apertenent a sa familha, dont es garanta e ont se retòrna regularament que l'associacion installa son sètge a Damasc.[25]

Per organizar de viatges en Siria, SOS Crestians d'Orient tracha dirèctament amb assistents de Assad e ambé lei mukhabarats, servicis d'entresenha sirians.

Durant la guèrra civila siriana, l'associacion amaga pas —  « son partit prés en favor de Bachar al-Assad » ; en 2014, Carles de Meyer declara a l'agéncia de premsa russa Sputnik : « L'alternativa qui s'impausa uèi es triviala : es siá al-Assad, siá lo djihadisme internacionau, intolerant e ultra-violent ».

En 2015, Jéröme Tousaint, membre de l'associacion SOS Crestians d'Orient, amic reivindicat dau regime de Bachar el-Assad, « lobbyiste de l'ombra » que « òbra per un raprochament entre París e Damasc », e èx-candidat UMP ai legislativas, organiza, ambé l'associacion, un viatge en Siria e una amassada per 30 toristes franceses en Siria ambé lo vici-ministre deis Afars estrangièrs.[26] Es eu que obten lei visas « negociats au mai naut estanci amb Damasc »[27]. Garance Lo Caisne escrich qu'es eu que « dirigisca oficiosament la comunicacion » de SOS Crestians d'Orient. Ela s'interrògue : « Pòu ignorar, aqueu Francés que coneis tant ben lo regime e lei barris de la vila que, de l'autre costat de la carrièra, òm tua, non, òm assassina au nom d'aqueu regime ? »[28]. Per Jéröme Tousaint, Bachar el-Assad es un aliat que París a interès a garir,.[26][29]

Referéncias

modificar

Veire version francesa (a completar)

  1. 1,0 et 1,1 (en francés). Mediapart..
  2. .
  3. . archive.is..
  4. 4,0 et 4,1 (en francés)..
  5. (en francés)..
  6. 6,0 et 6,1 (en francés). Mediapart..
  7. 7,0 7,1 et 7,2 (en francés)..
  8. , pp. 90.
  9. (en francés)..
  10. ..
  11. (en français)..
  12. (en francés)..
  13. Samuel Lieven.  (en francés)..
  14. Dominique Perrin. ..
  15. Bastien Lejeune. ..
  16. (en francés). France Diplomatie..
  17. (en anglés). New Lines Magazine.
  18. (en francés)..
  19. (en francés)..
  20. (en français)..
  21. (en français)..
  22. (en francés)..
  23. (en français). Aleteia..
  24. (en francés)..
  25. (en francés). Mediapart..
  26. 26,0 et 26,1 (en francés). France Info..
  27. (en francés). France Info..
  28.  {{{títol}}}. .
  29. (en francés). BuzzFeed..