SOS Crestians d'Orient
SOS Crestians d'Orient (SOSCO o SOS-CO) es una organizacion non governamentala francesa fondada en 2013 e dedicada a l'ajuda umanitària ai crestians d'Orient.
L'organizacion opèra principalament au Pròche-Orient. Seis accions son multiplas : ajuda d'urgéncia, construccion, ajuda medicala, restauracion de glèisas . Distribuís de manjar, medicaments e fornituras.
Descripcion
modificarObjectiu declarat
modificarSus son site internet, l'ONG reivindica aver « per principal objectiu d'ajudar lei crestians orientaus a demorar en çò d'elei, ai Pròche-Orient, en li aportant una ajuda materiala concreta e subretot umana per una preséncia permanenta de volontàrias dins (sei) païses de mission ». Es egalament indicat : « L'associacion testimónia de vocacion superiora de França : retisser lo ligam ambé lei crestians d'Orient. Deure qui es pas simplament umanitària, mas tant culturau e civilisationnau »[1],,.[2][3]
Zòna d'activitat
modificarL'associacion es subretot presenta au Pròche-Orient ambé quatre missions permanentas (Siria, Iraq, Liban e Egipte) e una antena en Jordania. Afirma èsser tant intervenguda pontualament en Armenia, a Paquistan, en Etiopia e près dei refugiats ucraïnians de l'invasion russa en 2022.
Mejans
modificarL'associacion reivindica un budgèt annau de 7 millions d'èuros (en 2016), 60 000 sòcis (en 2021) e 2 500 volontaris mandats sus lo terrenh (en 2022).[4][5]
Istòria
modificarL'associacion es declarada a la prefectura de polícia de París lo 16 d'octobre de 2013. Son sètge, primièrament situat 5 carrièra Lakanal dins lo 15n arrondiment de París, es ara au 16 avenguda Trudaine dins lo 9n .
La creacion de l'associacion seguís la batalha de Maaloula, en setembre de 2013 en Siria, entre l'armada dau regime sirian d'una part, dei rebèus locaus e djihadistes d'autra banda. Maaloula es un vilatge de Siria ont la populacion crestiana es importanta.[6] Segon lo Figaro estudiant, Carles de Meyer e Benjamin Blanchard se retòrnan en Siria « aportar viures, medicaments e joguets dins lo país »[7]. Son alara néophytes en matèria d'ajuda umanitària.[6]
L'organizacion es pairinada tre sa creacion per Valéry Giscard d'Estaing e Jean de Ormesson[4],.[8]
Segon France 24, l'associacion multiplica alora « lei mands de viures e de volontaris, principalament en Iraq e en Siria, per venir n'ajuda ai minoritats crestianas ». SOS Crestians d'Orient indica fornir de secorses d'urgéncia (aiga, neuritud, coberturas, .) als refugiats dins lei camps, finançar farmacias, infirmariás mobilas, materiau sanitari e medicaments. Supòrta egalament lo « manten de la vida espirituala », subretot per la securisacion e la restauracion de glèisas damatjadas, e mai l'educacion dei joines crestians per la construccion d'escòlas e l'organizacion d'espectacles,,.[9][10][11] [12]
Après dos ans d'existéncia, l'associacion reivindica un budgèt annau de 3,5 milions d'èuros.[13] Segon La Crotz de novembre de 2017, l'associacion se fa remarcar sus lo terrenh « per abord d'accions a fòrta visibilitat : distribucions de presents a Novè e de norritura, ajuda a la construccion d'escòlas e de lotjaments per lei refugiats, ambé publicacion en temps reau de compte retornat sus lei rets sociaus ». Segon Le Monde, l'associacion a conegut entre 2014 e 2018 un « fòrt aviada », ambé subretot en 2016 una collècta de 7 à 8 millions d'èuros, e reivindica 100 000 donadors.[14] Segon Lo Figaro estudiant, l'associacion es activa en 2019 en Siria, en Iraq, a Liban, en Jordania, en Egipte a Paquistan, e l'ajuda d'urgéncia a laissat la plaça als projèctes de reconstruccion economica.[7]
Sei dirigents reivindican lo mand, en quatre ans d'existéncia, de mai de 1 000 volontaris sens lo mendre incident seriós.[15] En genièr de 2019, Lo Figaro estudiant releva lo bilanç de l'associacion publicat per SOS Crestians d'Orient sus son site, que indica 1 500 volontaris mandats sus lo terrenh, avent visitat 60 000 familhas « en granda pauretat » e distribuit « mai de seissanta tonas de materiau medicau o umanitari, trenta tonas de medicaments o de panièrs alimentaris ».[7]
En febrièr 2017, lo labèl « sòci de la defensa nacionala »[alfa 1] es atribuit a l'associacion per decrèt dau ministèri de la Defensa francés,,.[16] Segon Liberacion, l'obtencion d'aquel labèl es inesperada, e « corona una estrategia de seduccion dirigida cap a la defensa […] per una associacion en quista de respectabilitat per seis operacions de lobbying ». Édith Gueugneau, deputada membre dau Conseu superior de la resèrva militara, ont leis elegits prenen part a las reflexions « tomba dei nusas en aprendent que l'associacion SOS Crestians d'Orient a obtengut aquel estatut. « Aquela decision m'interrògue, s'agiguèt d'un decrèt preses pel ministèri ! » comenta-, assegurant aver interpelat lo gabinet del ministre de la Defensa sul subjècte ». Segon Mediapart, la delegacion a l'informacion e a la comunicacion de la Defensa (DICoD) afirma que « lo ministèri de las Armadas a decidit de non pas renovelar çò partenariat amb SOS Crestians d'Orient »[1]. Fin 2020, lo labèl « sòci de la defensa nacionala » de SOSCO pren fin, lo decrèt oficializant lo retirament dau labèl es publicat en genièr de 2022.[17]
Partenariats
modificarEn 2013, l'ONG organiza la virada en França de la corala crestiana Còr-Jòia, originària de Damasc, dirigida pel paire Zahlaoui, « conselhièr espirituau» dau palais presidenciau de Damasc[18].[19]
L'associacion trabalha en partenariat ambé d'organizacions umanitàrias catolicas coma l'Ajuda a la Glèisa en angoisha o l'òrdre de Malta a Liban[20].[21] En 2015, recep d'un autre costat lo sosten financièr del aumônerie de l'Institut catolic de Rennes.
En 2017, lo cantaire Jean-Pax Méfret dedica son album Noun ai crestians d'Orient e joga qualques-unes de sei cançons durant una vesprada caritativa organizada per l'associacion SOS Crestians d'Orient.[22]
En agost de 2017, SOS Crestians d'Orient signa un partenariat ambé l'associacion siriana Al-Sakhra (Modèl:ModèlːLenga, « lo Rocàs ») per la creacion d'un institut professional d'arquitectura tradicionala. L'objectiu es de participar a la preservacion dau patrimòni arquitectuau sirian e subretot aquel del vièlh Damasc[23].
Proximitat ambé lo regime de Bachar el-Assad
modificarSegon l'AFP, lei responsables de l'associacion an « de còps estats jutjats complasents envèrs lo regime de Bachar el-Assad »[24]. Despuèi la creacion de l'ONG, sei fondadors de l'ONG s'alian a Hala Chaoui, femna d'afars franco-siriana e conselhièra oficiosa dau president sirian. Es dins un ostau apertenent a sa familha, dont es garanta e ont se retòrna regularament que l'associacion installa son sètge a Damasc.[25]
Per organizar de viatges en Siria, SOS Crestians d'Orient tracha dirèctament amb assistents de Assad e ambé lei mukhabarats, servicis d'entresenha sirians.
Durant la guèrra civila siriana, l'associacion amaga pas — « son partit prés en favor de Bachar al-Assad » ; en 2014, Carles de Meyer declara a l'agéncia de premsa russa Sputnik : « L'alternativa qui s'impausa uèi es triviala : es siá al-Assad, siá lo djihadisme internacionau, intolerant e ultra-violent ».
En 2015, Jéröme Tousaint, membre de l'associacion SOS Crestians d'Orient, amic reivindicat dau regime de Bachar el-Assad, « lobbyiste de l'ombra » que « òbra per un raprochament entre París e Damasc », e èx-candidat UMP ai legislativas, organiza, ambé l'associacion, un viatge en Siria e una amassada per 30 toristes franceses en Siria ambé lo vici-ministre deis Afars estrangièrs.[26] Es eu que obten lei visas « negociats au mai naut estanci amb Damasc »[27]. Garance Lo Caisne escrich qu'es eu que « dirigisca oficiosament la comunicacion » de SOS Crestians d'Orient. Ela s'interrògue : « Pòu ignorar, aqueu Francés que coneis tant ben lo regime e lei barris de la vila que, de l'autre costat de la carrièra, òm tua, non, òm assassina au nom d'aqueu regime ? »[28]. Per Jéröme Tousaint, Bachar el-Assad es un aliat que París a interès a garir,.[26][29]
Referéncias
modificarVeire version francesa (a completar)
- ↑ 1,0 et 1,1 (en francés). Mediapart..
- ↑ .
- ↑ . archive.is..
- ↑ 4,0 et 4,1 (en francés)..
- ↑ (en francés)..
- ↑ 6,0 et 6,1 (en francés). Mediapart..
- ↑ 7,0 7,1 et 7,2 (en francés)..
- ↑ , pp. 90.
- ↑ (en francés)..
- ↑ ..
- ↑ (en français)..
- ↑ (en francés)..
- ↑ Samuel Lieven. (en francés)..
- ↑ Dominique Perrin. ..
- ↑ Bastien Lejeune. ..
- ↑ (en francés). France Diplomatie..
- ↑ (en anglés). New Lines Magazine.
- ↑ (en francés)..
- ↑ (en francés)..
- ↑ (en français)..
- ↑ (en français)..
- ↑ (en francés)..
- ↑ (en français). Aleteia..
- ↑ (en francés)..
- ↑ (en francés). Mediapart..
- ↑ 26,0 et 26,1 (en francés). France Info..
- ↑ (en francés). France Info..
- ↑ {{{títol}}}..
- ↑ (en francés). BuzzFeed..