Plaça fòrta
Una plaça fòrta (var. plaça hòrta) es un ensemble coërent de fortificacions que permet de protegir lo terren claus, lo perimètre vesin e lo territòri situat en arrier de la plaça. Li plaças fòrti son generalament establidi sus de ponchs ò d'axes geografics importants (rotas, còl, pòrt, etc.). An tres foncions principali : blocar un axe important per la progression enemiga, redurre lu efectius necessaris per defendre una posicion e servir de basa logistica per una ataca amiga. Per aquò, en temps de patz, un Estat deu dispauar dei mejans necessaris a l'entretenença dei obratges fortificats, dei resèrvas (viures, municions, etc.) e de tropas capabli de defendre la plaça (artilhaires, engenhaires, etc.) e de realizar de sortidas per secutar l'enemic.
Lo principi dei plaças fòrti es conoissut e utilizat despí l'Antiquitat. Mai d'un país bastissèt de rets importanti per protegir l'ensemble dei sieui frontieras. Per exemple, foguèt lo cas de França qu'establissèt de rets importanti durant lo regne de Loís XIV (sistèma Vauban), a la fin dau sègle XIX (sistèma Séré de Rivières) ò durant l'entre-doi-guèrras (linha Maginot). Fòrça vestigis d'aqueli fortificacions son encara ben visibles en Occitània. Totun, l'interès per li linhas fortificadi demenissèt durant la Guèrra Freja a causa de la revirada d'aqueli defensas durant la Segonda Guèrra Mondiala ò durant la Guèrra de Kippor. Mas lo concèpte de basas logistiqui, important per li armadas modèrni, es relativament pròche.
Ligams intèrnes
modificarBibliografia
modificar- Philippe Truttmann, La Barrière de Fer : l'architecture des forts du général Séré de Rivières, 1872-1914, Thionville, Gérard Klopp, 2000.