Wikipèdia

Papautat bizantina

La papautat bizantina es un periòde de l'istòria de la Papautat, de 537 fins a 752 marcat per l'apartenéncia territoriala a l'Empèri Roman d'Orient (dich "bizantin" après 1557).

Las campanhas de Justinian (en roge pâle) permeton a l'Empèri roman (d'Orient, dich "bizantin" dempuèi lo sègle xv) de tornar per dos sègles en Mediterranèa occidentala e d'inclusir aital en Ispània, en Itàlia e en Africa, de regions de tradicion, de lenga e de liturgia latina.
La Basilica de Sant Vital a Ravena combina d'elements occidentals e romans d'Orient.
Aquel article (o seccion) es un esbòs.
Podètz partejar vòstras coneissenças e o melhorar (cossí?).

Nòtas e referéncias

modificar
  • (ca) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en catalan intitolat « Papat bizantí ».
  • (en) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en anglés intitolat « Byzantine Papacy ».
  • (fr) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en francés intitolat « Papauté byzantine ».
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/w/index.php?title=Papautat_bizantina&oldid=2451200 »