Oplita
Un oplita èra un fantassin pesuc de la Grècia antica e deis estats ellenics. Combatiá generalament au sen d'una falanja, formacion d'infantariá compacta apareguda au sègle VII avC. L'equipament tradicionau de l'oplita èra format d'un casco, d'una cuirassa protegent lo tòrse, d'emparacamas dichs cnemides, d'un bloquier larg, d'una lança e d'una espasa. Èra fach de bronze e pesava aperaquí 30 quilogramas. Pasmens, evolucionèt pauc a pauc vèrs una simplificacion e un aleujament ambé, per exemple, lo remplaçament dei proteccions de bronze dei braç e dei cambas per de proteccion de cuer. D'autra part, se generalizèt l'utilizacion de doas lanças diferentas per lo git e per lo còrs a còrs.
Lo còst de l'equipament d'un oplita èra generalament important. Per exemple, au sègle VI avC dins la vila d'Atenas, representava la valor de sièis buòus e èra reservat ai tres classas pus ricas dei ciutadans. Lo rèsta deis òmes liures d'una vila èra destinat au servici dins l'infantariá leugiera ò dins la flòta. Dins certanei cas, la crompa de l'equipament d'una partida de ciutadans èra dirèctament assegurada per la ciutat.
L'oplita conguèt son apogèu dins lo corrent dei periòdes classic e ellenic, especialament durant lei guèrras dei Grècs e dei Macedonians còntra leis Aquemenidas. Foguèt despassat au sègle II avC per lo legionari roman pus leugier e pus mobil.