Nomenklatura

La Nomenklatura (en rus: номенклату́ра) es un tèrme rus, passat dins las langas dels autres païses comunistas (nomenklatura, nomenclatura), per designar l'eleit del partit comunista de l'Union sovietica e dels satellits del Blòc comunista.

Se pòt comparar los eleits dels ancians blòcs de l'Èst e de l'Oèst: a la nomenklatura de l'Èst tenent los poders publics e tot çò que contraròtlan, correspond a l'Oèst un establishment que el ten o contraròtle a l'encòp de poders privats e publics (medias, finanças, comerci, industria, Estat e institucion…) .

Descripcion politica

Èran d'en primièr de listas de noms de « camaradas dignes de la fisança del Partit », donc susceptibles de se veire confiar de responsabilitats e d'avantatges que los accompanhan. La Nomenklatura venguèt celèbra amb Mikhaïl Voslenski, que la denonciava dins son obratge La Nomenklatura: los privilegis en URSS (1970).

Ara, lo tèrme es totjorn utilizat, fòra del contèxte istoric, per designar, de biais pejoratiu, l'eleit e los privilègis que li son associats, o lo grop qu'exercís per l'intermediàri de l'Estat un poder exorbitant dins un domèni comercial sens responsabilitat personala. Dins lo langatge corrent dels ancians païses comunistas, un privilegiat es un nomenklaturista.

Sociologia

Per determinar quines camaradas son « dignes de la fisança del Partit », s'utilizava la « classificacion sociala » comunista, que destria las classas « d'origina sociala sana » (los descendents d'obrièrs industrials o agricòls non proprietaris), « d'origina sociala dobtosa » (los salariats de las administracions del regime capvirat per la revolucion, designas coma « lacais de las classas espleitadoira »), « d'origina sociala malsana» (los descendents de la classa mejana: « pichona borgesiá » avent possedat de proprietats coma de comercis, imòbles, entrepresas, oficis… bordièrs pichons proprietaris designats coma « koulaks » o oficièrs dins l'armada o la polícia tsarista), e « descendents dels enemics del pòble » (apartenent a l'aristocracia o la nauta borgesia, e designats coma « classas expleitadoiras »). L'« ascensor social » comunista èra (en teoria) reservat a las personas « d'origina sociala sana », que, amb los carrieristas e los oportunistas de tota origina sociala, formèron la Nomenklatura, tèrme qu'acaba per designar pejorativament l'ensems dels privilegiats (subretot los permanents dels partits comunistas al poder, los burocratas, los tecnocratas, los oficièrs de l'armada, los membres de la polícia politica e lors familhas) que destornavan e accaparavan per lor benefici los avantatges de la socetat comunista (coma l'equipament electrodomestic o automobila, los aliments de qualitat, los espitals melhors, universitats, emplecs, sites de vacanças, la possibilitat de viatjar a l'estrangièr…).

Istoric

Se trapa las primièras mencions literàrias dins Lo Mèstre e Margarida de Mikhaïl Bulgàkov, que descriu la vida moscovita a la fin de la NEP: d'aquel epòca data lo motto: « Dins l'ostal del pòble comunista, totas las bricas son egalas, mas aquelas que son en dejos devon suportar lo pes d'aquelas que son al dessus ».

Vejatz tanben

Articles connèxes

• Table dels Rengs

Bibliografia

• Mikhaïl Voslenski, La Nomenklatura : les privilégiés en URSS, Belfond,‎ 1980.
• Mikhaïl Voslenski (trad. Michel Secinski et Pierre Lorrain), Les Nouveaux Secret de la Nomenklatura, Paris, Plon,‎ 1995 (1^re éd. 1989), 453 p. (ISBN 2-259-18093-0)
• N. Bauquet (dir.) et F. Bocholier (dir.), Le Communisme et les élites en Europe centrale, PUF,‎ 2006 (lire en ligne).