Nicèfor Blemmides
Nicèfor Blemmides (1197-1272) èra un intellectuau bizantin dau sègle XIII. Personalitat influenta, foguèt considerat coma l'intellectuau europèu pus important de son periòde.
Fiu de mètge, Nicèfor Blemmides nasquèt a Constantinòple mai sa familha deguèt quitar la vila en 1204 après sa conquista per lei Crosats. Menèt d'estudis en Anatolia en medecina, en fisica, en filosofia, en teologia, en matematicas, en logica e en retorica. En 1224, acomencèt una carriera ecclesiastica. A la demanda de l'emperaire Joan III Ducas (1222-1254), fondèt d'escòlas a Esmirna e a Nicèa. Venguèt monge en 1241 e fondèt un monastèri pròche Efès. Autoritat morala fòrça respectada de la Glèisa Ortodòxa fins a sa mòrt, refusèt de venir patriarca de Constantinòple en 1255.
Son òbra intellectuala toca de domenis variats. En teologia, Blemmides participèt ai controvèrsias entre la Glèisa Ortodòxa e la Glèisa Catolica durant lei debats grècolatins de 1234 e de 1250. Assaièt sensa succès de conciliar lei ponchs de vista grècs e latins. Aquò foguèt a l'origina de plusors tractats de teologia e de plusors dialògs ambé de caps dau clergat catolic. En filosofia, estudièt lei liames entre leis òbras de Platon e d'Aristòtel. Escriguèt tanben d'obratges sus la fisica, sus l'origina deis espècias, sus l'organizacion dau Sistèma Solar e divèrsei tractats sus la morala.