Miquèu Psellos
Miquèu Psellos (1018-1078) foguèt un istorian bizantin.
Probablament nascut dins la capitala de l'Empèri, Constantinòble, èra lo fiu d'un foncionari. Seis estudis li permetèron de faire lo rescòntre de personalitats importantas coma lei futurs patriarcas Constantin Licudes (1059-1063) e Joan VIII (1064-1075) e lo futur emperaire Constantin X Ducas (1059-1067). Venguèt jutje provínciau avans de rintrar a Constantinòble vèrs 1042 onte venguèt secretari au sen de la cancelariá imperiala. A partir d'aqueu periòde, conoguèt una ascension politica importanta e venguèt un conselhier de l'emperaire Constantin IX (1042-1055). Obtenguèt tanben un pòste important au sen de l'Universitat de Constantinòble ambé lo títol onorific de « Cap dei Filosòfs ». Son ròtle politic contunièt durant lo rèine de Miquèu VII Ducas. Son influéncia aumentèt alora e Miquèu Psellos èra pron poderós per participar d'un biais decisiu ai còps d'estat de la fin dau periòde macedonian.
Son òbra d'escrivan es considerabla car Miquèu Psellos escriguèt de tractats sus de subjèctes fòrça variats coma l'etimologia, lo drech, la medecina, la tactica militara... etc. Pasmens, son òbra pus importanta es sa Cronografia, cronica de l'istòria bizantina fòrça centrada sus leis afaires dau palais que va dau començament dau rèine de Basili II en 976 a aqueu de Nicèfor III Botaniatès en 1078.