Miquèu Miniussi
Miquèu Miniussi (en francés: Michel Miniussi; París, 15 d'agost de 1956 - Niça, 9 de genièr de 1992) foguèt un escrivan occitan de Provença. Venguèt redactor de la revista Òc en 1986 qu'i escriguèt un bèl nombre d'articles, d'ensages e mai de poesias. La part gròssa de son òbra es encara inedicha; sonque son estats publicats per ara Jiròni en 1988 e postumament Lei Passatemps (1994), Hortus deliciarum (2002) e mai recentament Gràcias (Non Deo) (2015).
Biografia
modificarMiquèu Miniussi nasquèt a París en 1956 al sen d'una familha d'origina provençala. Passèt sa joventut a Canas dins la familha mairala, impregnat de provençalitat.
Foguèt a l'entorn de sos 17 ans que s'endralhèt cap a l'occitanisme quand coneguèt lo Comitat Niçard d'Estudis Occitans. S'i impliquèt activament e participèt alara a la publicacion de la revista La Beluga. A Montpelhièr jos lo capitanatge de Robèrt Lafont, son professor a l'universitat, s'especializèt en literatura occitana. Venguèt puèi conservador de bibliotèca a Draguinhan. Entamenèt a partir d'aquel temps d'escambis, per mejan d'una correspondéncia regulara, amb mantes escrivans occitans coma per exemple lo montpelhierenc Max Roqueta e Bernat Manciet. Aflaquit per una malautiá grèva tre 1981, contunhèt son òbra fins que defuntèt en genièr de 1992.
Miniussi laissèt un fons impressionant d'escriches inediches. En 1994 demest aqueles se publiquèt Lei Passatemps (revirat en francés per Robèrt Lafont e illustrat per Bernat Manciet) que se ganhèt lo Prèmi Antigòna e en 2002 l'ostal d'edicion Jorn faguèt espelir una autra òbra, Hortus deliciarum.
Òbras
modificar- Jiròni (1988)
- Lei Passatemps (1994), postum
- Hortus deliciarum (2002), postum
- Gràcias (Non Deo) (2015), postum