Marcèu Petit
Marcèu Petit (1920 - 2008), subrenommat l'Abat Marcèu Petit, foguèt un prèire dau diocèsi d'Ais de Provença e un editor especializat dins l'estampariá e la difusion de la literatura en lenga d'òc fondator deis edicions Cultura Provençala e Meridionala.
Originari d'una familha provençala de Graveson dins la region deis Aupilhas, venguèt curat de la parròquia de Rafèla d'Arle en 1948 e lo demorèt fins a sa retirada en 1998. En parallèl de son ròtle ecclesiastic, i creèt rapidament un ostau d'edicions dich Cultura Provençala e Meridionala (CLM) especializat dins l'estampariá e la difusion de la literatura en lenga d'òc. Dins lo corrent de la segonda mitat dau sègle XX, aqueleis edicions aguèron un ròtle important dins lo sauvament de la literatura d'òc, especialament gràcias a sa collècta e a seis edicions deis òbras de Frederic Mistral e dei fondators dau Felibritge. Durant aqueu periòde, l'activitat de collècta de l'abat Petit evolucionèt a cha pauc per s'orientar vèrs totei lei libres regardant lei país d'òc puei totei vèrs lei libres en generau. En 1998, gropèt un quarantenau de tonas de libres divèrs, compres aperaquí un milièr d'obratges rars. Magerament entrepausats dins la glèisa de Rafèla, aquela colleccion finiguèt qu'ocupèt la màger part dau bastiment entraïnant sa sarradura quauquei mes avans la retirada de l'abat. Obligat de reagir, l'arquevescat d'Ais favorizèt l'aquisicion d'una partida dau fons per la comuna d'Arle. Lo rèsta foguèt vendut a l'enquant ò donat a una associacion dicha CRED'DO (Centre de Rescòntres, d'Estudis, de Documentacion e de Difusion de la Lenga d'Òc) especialament fondada en 1999 per gerir la colleccion. Foguèt installada dins l'ostau de naissença de l'abat transformada en biblioteca e en centre de recèrca.