Lusinhan Grand es una anciana comuna agenesa d'Òut e Garona fusionada ambe Sent Alari de Garona dins Sent Alari de Lusinhan [1]lo 1èr de genièr de 1971.

Geografia modificar

Toponimia modificar

Normalament, las explicacions que valon per Lusinhan Petit valon tanben per Lusinhan Grand, vilatge situat a pauc de distància (e que deu èsser lo pus ancian : i aviá una villa gallo-romana [2]).

La prononciacion es [lyzi'ɲaŋ -]. Las fòrmas ancianas de Lusinhan Petit son : Laziniano (de ~), en 1108, en latin, Lezynhan (de ~), en 1293, Lesinhac (ecclesia de ~) e de Andrenos, cap a 1300, Lasinhac (par. Sancte Marie de ~) et Sancti Martini d'Andrenx, cap a 1300, Lesagniaco (prioratus de ~), en 1317, Lesinhaco (prior et capella de ~), en 1326, en latin, Lesinhaco (prior et rector de ~) et Sancti Martini d'Andrenx, en 1520, en latin, Lusignan (N.D. de ~), en 1632, en francés [2]. Las fòrmas en Lu- son totalament absentas a l'Edat Mejana e remplaçadas per de variantas en Le- o La-; Lu- apareis ambe'l francés. Lo sufixe es pas segur tanpauc. Dauzat e Bénédicte Boyrie-Fénié s'acòrdan pr'aquò per atribuir lo nom a un nom d'òme latin Lucinius e al sufixe latin anu(m) (mès Dauzat aviá pas qu'una atestacion) [2],[3]. Es benlèu imprudent d'atribuir, coma fan, las atestacions medievalas a d'errors d'escribas, amai se la fòrma orala actuala es d'acòrdi dambe la fòrma escrita. Dins un autre contèxte, legir es sovent passat a lugir. E coma i a pas de rason de supausar que los escribas coneissián pas lo país, caldriá puslèu explicar, en daissant de costat la question del sufixe, quin seriá lo nom d'òme se lo nom d'origina èra en Lesinh- : Licinius per los Lesinhan o Lesinhac occitans [4],[5]. Se lo nom d'origina èra en Lasinh-, i a al mens Lazenay, que seriá un ancian Lacenus + -acum [6]; es aisit d'inferir una varianta *Lacenius de Lacenus. En sortent de l'Agenés, e per comparar, se pòt passar per lo Lusinhan pus celèbre, en Peitau, e que benlèu inspirèt l'atestacion de 1632 : Lusignan, qu'èra escrit en 929 vicaria Liciniacensis, en 1009 Liziniaco, Lezinan, cap a 1080, e Lusignen en 1340 (càmbiament de sufixe e, coma se vei, de vocalisme de la sillaba iniciala) [7]. Que demandar de mai ?

Istòria modificar

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1458, totala: 1483
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 507 527 548 563 612 564 549 510 515

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
508 463 411 400 340 352 343 313 295

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
307 290 271 247 225 249 241 231 244

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
243
252


Cercar
Cercar
1 358
1 366
1 374
1 406
2009 2010
1 388
1 422
1 404
1 438
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 1793, la comuna de Lusinhan Petit es recensada ambe Lusinhan Grand [9]
  • Las donadas de la dreta del grafic, plaçadas automaticament, son las de la comuna entièra de Sent Alari de Lusinhan

Luècs e monuments modificar

Nòtas modificar

  1. « La prononciation locale est Alari [a'lari] » Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 234
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 163
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 398, a Leugny 1.
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 397, a Lésignac-Durand
  5. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 128
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 393
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 397, a Lésignac-Durand
  8. https://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/6/mode/2up
  9. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=20390