Los Dissabtièrs
Los Dissabtièrs (en grafia d'aquel temps Dissatiè(r)s) foguèron un grop d'intellectuals occitans e catalans que s'amassavan cada dissabte a Montpelhièr, o a l'entorn, dins lo Cafè de las Calprenedas (sovent dich "de las Charmilhas") a partir del 7 de febrièr de 1925. Se faguèt puèi un libre d'aur que comenta las amassadas a partir del 13 de novembre de 1926.
Istòria
modificarComa dins d'autres endreches del territòri occitan se creèt un grop, los Dissabtièrs pr'amor que s'amassavan cada dissabte, qu'aviá per objectiu de far viure la lenga occitana en legir de composicions poeticas, de tèxtes divèrses o mai passar un bon moment en far servir la lenga occitana. Lo grop s'articulèt a l'entorn de Renat Tulet, un escrivan popular de Poçan e de Francés Deseuse, l'autor de teatre popular mai conegut per son escais L'Escotaire. Comptava demest sos membres abituals qualques catalans exilhats a Montpelhièr coma Joan Amade e Josep Sebastià Pons e recebèt pro frequentament la visita de Max Roqueta e mai d'autres escrivans e autors del ròdol montpelhierenc. Nasquèt dins una amassada que se faguèt en çò de Tulet aprèp la nominacion del burèu de la Mantenença de Lengadòc. Tulet expausava aital las rasons d'aquela fondacion: "Perdequé? - ie diguère -, dins una vila coma lo Clapàs ont los tres quarts son de vertadièrs miègjornaus, e aimon nòstre vièlh parlar, totescàs s'òm pòt se rencontrar a l'ocasion de fèstas extraordinàrias, qu'arribon pas mèmes un còp per an? Me sembla que, chaca setmana, òm podriá s'atrobar nombroses, un jorn que causiriam, dins quauqua sala d'un pichòt cafè ont seriam sols, ont auriam tota libertat de charrar sens èstre derrenjats, enfin nos regalar." L'Escotaire se deviá trachar las convocacions e los autres cercavan un endrech per i far l'amassada.