Liberacion dau Martegue
|
Liberacion dau Martegue
| |
|---|---|
| Informacions generalas | |
| Data | 20 - 21 d'aost de 1944 |
| Luòc | Lo Martegue |
| Eissida | Victòria francesa Retirada de la màger part dei fòrças alemandas |
| Belligerants | |
.svg){kind=small} França Liura
|
.svg){kind=small} Alemanha
|
| Comandants | |
| Horace Santucci[1] |
|
| Fòrças en preséncia | |
| Au mens 80[2] | Desconegut |
| Pèrdas | |
| 1 mòrt 10 bleçats[2] |
2 mòrts 63 presoniers[2] |
| Nòtas | |
| 181 presoniers italians gardats per leis Alemands dempuei l'armistici de 1943 passèron sota lo contraròtle de la Resisténcia francesa. | |
La Liberacion dau Martegue designa l'ensems deis accions e dei combats que se debanèron entre lo 20 e lo 21 d'aost de 1944 e que permetèron la liberacion de la vila dau Martegue durant la Segonda Guèrra Mondiala (1939-1945[3]).
Tre la capitada dau desbarcament aliat de Provença e l'avançada d'un còrs estatsunidenc vèrs Sisteron, la garnison alemanda, compausada de 2 000 òmes de la 338en division d'infantariá, preparèt sa retirada e la destruccion deis infrastructuras e dei pònts martegaus. Lei principaus naviris situats dins lo pòrt, coma lo paquebòt Ville d'Alger, foguèron tanben sabordats. De son caire, la Resisténcia martegala, que la màger part de sei caps foguèron capturats lo 8 de junh de 1944, aguèt de dificultats per s'organizar. Fin finala, una delagacion menada per Marc Reimberg foguèt mandada au sèti de la Kommandantur locala per demandar la rediccion deis Alemands. Pasmens, ges de respònsa foguèt donada a aquel ultimatum car la garnison alemanda abandonèt la vila dins la nuech dau 20 au 21 d'aost. Durant sa retirada, destruguèt lei quais e lei pònts, compres lo pònt de camin de fèrre entre Marselha e Miramàs.
L'endemans, lo 21 au matin, la populacion ocupèt pauc a pauc lei carrieras per observar lei degalhs. D'aqueu temps, unei grops de resistents s'organizèron per atacar lei darriers grops de soudats alemands e cercar de soudats isolats dins lei blockhaus lòng de la costat. Uneis escaramochas se debanèron donc au sud-èst de la vila sus la rota vèrs Marselha e au nòrd sus la rota vèrs Istre. D'atacas menadas per de vedetas alemandas dempuei l'estanh de Bèrra foguèron tanben rebutadas dins lo corrent de la jornada. Aquelei combats s'acabèron per la mòrt de 10 soudats e la captura de 63 autres dins lei rengs alemands còntra un mòrt e 10 bleçats per la Resisténcia.
Lo 22, leis Estatsunidencs mandèron un grop de tres carris de combat prendre lo contraròtle de la vila e dei presoniers. Una garnison estatsunidenca s'installèt per la seguida dins la vila per reparar leis installacions dau pòrt utilas per l'avitalhament deis armadas aliadas avançant dins la Vau de Ròse. Una partida de la 338en division d'infantariá alemanda foguèt destrucha pendent la batalha de Montelaimar (21-29 d'aost de 1944).
Ligams intèrns
modificarBibliografia
modificar- Jacky Rabatel, Une ville du midi sous l'occupation Martigues 1939-1945, Centre de développement artistique et culturel (1986).