Lexic lemosin
Lo lemosin ten en general lo vocabulari de l'occitan amb los eventuals cambiaments fonetics del nòrd-occitan, mas a tanben de fòrmas lexicalas especificas (arcaïsmes e mots diferents de la rèsta de l'occitan) que plan sovent son comunas amb los dialèctes auvernhat e vivaroaupenc. Aqueste lexic conten de tèrmes tanben emplegats endacòm mai, pasmens los avèm pas excluses per amor de donar una mòstra del vocabulari lemosin.
D'espleitar: https://espritdepays.com/bonus/glossaire-les-mots-du-perigord, e lo diccionari Occitan/Francés d'Ives Lavalada, ed. IEO Lemosin 2010, Lemòtges.
NDR: tota esmenda, correccion o melhorament es benvengut, especialament quand ignorèm la definicion o l'existéncia d'un mot ("??") o que sèm pas segurs qu'existisca ("?"). Certans mots pòdon aver una consonanta iniciala epetentica: g-uech [get], l-èsser, z-onte, v-onta...
franc. : francesisme a evitar
Lo sufix aumentatiu -às, -assa ven -ard, -arda.
- abaura: fr. (d') à présent
- abausir, 'bausir [bu 'vi] : abausir, esbalausir
- abeurat, abeurada: fr. détrempé(e)
- abeuratge m., beuratge f.?? : beuratge
- abilhar ('bilhar) v. assasonar (tanben vòl dire Vestir)
- abinar: acoblar (sens general e sens sexual)
- abochar, abochonar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- abora (d') : d'ora, tòst
- abòrd (d') : a l'instant, tot primièr, lèu; d'abòrd que: tantlèu que; puèi que (tanben emplegat)
- abracar v. fatigar grandament
- abrial (sud del Perigòrd), abriu (nòrd [abri(w)/abre], abriau: abril
- acaçar (acassar? varianta de (a)catar?) : cobrir
- acatar, 'catar: amagar, escondre; cobrir
- acelar, açalar, acialar: abrigar de la pluèja
- acelat, açalat, acialat (a l') : abric (a l'); d'amagat, d'escondon, d'agachon, d'assetons)
- achabason: terminacion
- achaptar: comprar, crompar (non seriá un francesisme: Acapte e acaptar ‘adquirir, obtenir’ com acatar ‘reverenciar, respectar, obesir’ provenon en darrièra instància d’un meteis vèrb latin captare)
- acimar: emplenar a ras
- acimat, -ada: que sa cima es elevada
- aclapir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- aclatar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- acocolar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- acoconar (/s'): emmitoufler
- acossar : encoratjar
- acotar: fr. appuyer, accoter, soutenir, étayer; atteindre
- acotir, cotir: batre, maltractar, prene pels cabèls
- acotit, -ida, cotit, -ida: mesclat, -ada
- acranar (s') : se far crane, polit
- acraponhir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- acropir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- aer: èr, aire (tanben emplegats)
- afinar: enganar
- aflatar: careçar
- aflincar v. aficar, pimpar
- afamgalir: afamar
- afolar: avortar, far avortar; destruire
- afolir: afolesir, far venir fòl
- aforchar: enforcar; fr. être à califourchon
- afortigar, afortir: afirmar, assegurar
- agresir fr. aigrir
- agroar (s') (Prov. tanben) : acatar (s') (tanben emplegat)
- agromar, agromelar, agromelir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- agrumir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- agrupir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- aguir : asirar
- aguissable: aissable, fr. détestable, insupportable
- aguissença: asirança, òdi
- aicí a (/tant) (d') : fins a
- aicianta (d') : fins a
- aigafòrt: aigafòrta (tanben emplegat)
- airau: airial, fr. basse-cour
- airier: abajonièr (vaccinum myrtillus)
- aisat adj. aisit
- aisinable : propri a rendre servici, a metre a l'aise
- aisinar : aprestar, preparar, alestir
- aitanben: (a)tanben; fr. aussi bien, c'est pourquoi
- aitanpauc: tanpauc ; fr. aussi bien, c'est pourquoi
- aitanplan: tanplan; fr. aussi bien, c'est pourquoi
- aitau: atal
- aitot V. Eitot
- ajauc: fr. ajonc
- ajumbrir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- alacada: fòrta plojada?
- alaidonc, 'laidonc: donc, doncas
- alau: alai, ailà
- alha (Cruesa): alh
- alopir: assalhir; maltractar; invectivar
- aluchar : alumar (tanben emplegat)
- amassar, 'massar: regropar ; atrapar, prendre (un còp)
- amodelonar: fr. antasser
- amorrar : abaissar la testa, faire mòrdre la pols
- amortesir fr. adoucir
- ancèis /ancès que : abans que
- anchau m. : anchòia f.
- anda: tanta, sògra, mairastra; abusivament: granda, mameta
- anueit/anuèit, anuech/anuèch: auei, uei (tanben emplegats)
- apà! (de Òc-pas?) : non vòli pas!
- apautar: fr. renverser
- apetís fr. ciboulette
- aplèch [aplej] : fr. soc (de charrue)
- apoiar: fr. appuyer
- aponhar: garder, aver mestièr de quicòm; fr. répugner à faire quelque chose, tarder
- aprueismar ('prueismar, [prajmà], [(o)preimà], [apresmà], [aprowmà]): apropchar
- aquilhs (plural de 'aquel', ancian cas subjècte)
- ara. D'ara ençai: d'ara enans, d'ara en avant
- arair: araire
- arçà! : interj. per incitar a faire quicòm (de òr + ça)
- arcar: passar per dessús de
- arçau : arç (planta). Fiau d'arçau: fil de fèrre barbelat
- archelar: escalar. fr. escalader
- areclana: arcolan ??
- argiu m. : argila
- aromaire: murtrièr?
- aromir: tuar
- arondesir fr. arrondir
- apietosir: fr. apitoyer
- arpiar: arpejar
- arreir: arrèire
- arser: ièr al ser
- asperja f. espargue
- assedrat: assedat
- artichau, artrujau m. cachofle
- assumir (s') : s'assopir
- assuausar: apasimar, adocir, calmar
- assús, a sus: sus, sobre
- atrevador: ??
- au : o (pronom neutre)
- auçada: nautada
- aucha, òucha: pradèl o camp claus situat prèp de la maison, sovent près de la cort dels pòrcs, ont se los laissava
- auguer, auger?? : aver
- aul: el. V. Eu
- aulana: avelana. fr. noisette
- aumalha f. bestial gròs
- aura adv. ara
- aures: quicòm mai, autra causa
- ausanier (comunas del sud del país de Garait, region de Sent Vauric): bois [bwej] entrò una linha que jonh Ansesme, Jòlhac e Ladapeira, e [bwi] dejós d'aquesta delimitacion)
- ausar: gausar
- ausela: ironda; femela d'auseu
- auseu: aucèl
- auvelha, ovelha n. oelha, aolha
- auvernhata: fr. litorne (grive)
- avacar: reüssir, capitar
- avalir (s') : esfondrar (s')
- avant que de + v. inf. : abans de
- aver: prend lo sens d'atrapar, raubar, n'acabar amb quicòm o quauquarren, tuar
- avesat (d') : de costuma, d'abitud
- avisar: regardar
- ba(m)bòia, babula, babuia: nesci; estatua; petòta
- babinhon mf. menton
- babòi : original (persona estranha)
- bacada n. past, pasta, pastèla (pels animals). fr. patée pour les cochons
- bacar: donar la bacada
- bada-graula:??
- badar v. cridar
- badada: grand crit
- bajar: pensar
- balada : frairiá, vòta
- balaia: escoba (tradicionala de bàlec o autra planta)
- balajar (Corresa) : escobar
- balanç: vam, eslanç
- balharc: òrdi
- balharja: òrdi de primavera
- balinjas n. f. plur.: fr. couches ou langes
- banchieron: banc pichon
- banlesar (se) : barrutlar, fr. errer
- banturla, banturle?? m. persona non seriosa (non pejoratiu)
- banturlar (se) : fr. errer; musar, perdre son temps a far quicòm?
- barbòta: mena de sèrp non verenosa
- baraquen: fr. voyou
- barbelòta: jonquilha
- bargassar: charrar
- bargasson: que japa sens rason, que crida, que fa de bruch
- barja (Cruesa): partida de la granja situada au-dessús de l’estable on s'estojava lo fen e la palha
- barracat, - ada adj: barriolat, -ada
- barradís n. tèrra clausa près de la maison.
- barradissa: claus
- barrancon: barrèu d’escala o de cadièra, per ext. baston
- barrial, barriu: barril
- barrutlar: fr. errer
- bascha: fr. bâche la toile
- b-assetz: assatz; cèrts, certans (qualques)
- bàssia: aiguièra. fr. évier
- b-assuelh: asuèlh, fr. seuil (de la porte)
- batalhar, batalar?: charrar
- baterias: batasons (tanben emplegat)
- bateusa: fr. moissonneuses-batteuse
- bauda: asnessa, borrica, Saura
- 'bausir [bu 'vi], abausir: abausir, esbalausir
- baussuelh : asuèlh, fr. seuil (de la porte)
- beca f. vèspa
- beça, beçal, beçau, beçol, betol, betolaud, beç
- becar: fr. picorer
- becicar: far la sesta
- belier: febrièr
- belhier: febrièr
- belinament : fr. foisonnement, grouillement
- belujar (/se) : (se) bolegar
- benaise: satisfait, content
- beneisir: benesir (emplegat tanben)
- bentot: tanben
- berche: fr. édenté
- bergossa: vièlha oelha coriaç sense valor mercanta
- besenga/besinga: pauta
- besilh, besilha: causa de pas cap d'importància, pas res
- besilhar, bosilhar, far de las besilhas: bosigar, trencar, deteriorar, desgalhar, far de mala òbra
- bessicar (bercicar? breçicar?, de Brèç?) : somnolar
- bestiaria: bestiesa
- besunha, besonha: causa; obratge, afars (personals), bagatge... (tot çò qu'aparten a qualqu'un)
- b'etot, ben 'tot: benlèu
- beu (de " de) : a còp de, a fòrça de
- beu (de ~ que) : a mesura que, a proporcion que
- beuna?, beune? : ??
- beuradenc : bevible, potable, que se pòt beure
- bevetar: beure lentament
- biau biau ! : japada mai aguda dels jounes chens
- bicanard: païsan pej.
- bicas f. pl. labras
- bicar: baisar, potonar
- bicon: poton
- bieta: bleta
- bi(n)gois (de ") : fr. de guingois
- bigòrra m. bigarraud/bigarròt, bigarroei/bigarroelh: blat d'Espanha, milhòc
- bigòs/bigoelh (bigwé) m. fr. hoyau
- bisard??, bisarde?, bisarda: bisarre, bijarre
- bilha: tronc d'un aubre
- binhet: bonheta
- biòla: bèç??, betol??
- biòla (d'un forn) : fr. charbons ardents
- bladar fr. emblaver; fig. joncher??
- bladasons : fr. semailles (du blé)
- bladin: blat negre (tanben emplegat)
- blagassar: charrar
- blanc fr. chevesne, meunier (peis)
- blanch, -a: blanc, -a
- blancha pura: aiga de vida
- blanchinhard, a: fr. banchâtre
- blandar: ?? (lo fuec)
- blesta f.: fr. écheveau
- bocanar: fa de bruch
- bochas f. pl. labras
- boda: fanga
- bodra, broda (de 'brauda'?) : fr. crotte, boue battue; ordure
- bodrós: fug-l'òbra
- boes!: bah!
- boifar: v. Boissar
- boija, boïja [bwejjo] [buijJo] (Cruesa e endacòm mai): V. buïja
- bòina?, boina [bwejno] : bòrna
- boinar: bornar
- boïolar: faire de bofiòlas, fr. se boursoufler
- boirador [bwejra'dur] fr. instrument pour enlever la deuxième peau des châtaignes dans l'opération qui consiste à blanchir les châtaignes, instrument que l'on appelle aussi en Creuse "las tanalhas"
- boirar [bwej'ra]: mesclar, braçar, pelar las castanhas amb un boirador (aisina per las emblanquir)
- boiricin: panièr
- boiriu: redalh, fr. regain
- bois m. pl.: encastre (d'una fenèstra)
- boissar : escobar
- boisson blanc : espinalba. fr. aubépine
- bòja, bòtja (?) : saca
- bojal(h?) : fr. trou. bogalh?
- bojalar: traucar
- bolar: s'enfonzar los pès dins l'aiga e n'aver la cauçadura mòla
- bolega: fanga liquida
- bolin: panet redond
- bolit, bolhit, bulit, bulhit: olada (plat)
- boljar, bolejar: bolegar (tanben emplegat)
- bombar: fr. bondir, rebondir
- bòn(n?)a: fr. marécage
- bondir: fr. gronder (bruch)
- bonhar: far trempar, macerar (varianta de Banhar qu'a aquesit un sens particular)
- bonicon: ??
- bordairatge, bordieratge: bòria, ermitage, fr. closerie, petite métairie
- bordassar (metatèsi d'Adob(r)assar) [burdasà/durdasà] : repetaçar, fr. rapetasser V. 'do(b...)rassar
- bordier: bordièr; p. ext. logatièr
- boreta: bar(r)iòta, carriòl(a)
- borifa: fr. rombe (instrument de musica)
- borrilh : polvera, bordilha. fr. balayures, poubelle
- bornha: panièr grand, naut e pregond, de palha tressada per tal de conservar la frucha
- borramesclar: mesclar totalament?
- borrar: tustar (tanben emplegat)
- borrassons: fr. langes, couches
- borricha (grafia?): bòssa, bossa (engenh de pesca)
- borricon: fr. bourriquet
- borrinar : barrutlar, fr. errer
- borriqueta: saussa o sopa d'orselha
- bòsc beneit: bois
- bosar (se) : se laissar tombar coma una bosa
- boschalh : tap (de trafec rotièr)
- bòta: bota (fr. outre)
- botarèl: campanhòu
- bòtja (?), bòja : saca
- botjar: vojar fr. verser. Plòure coma qui la bòtja: Plòure a semaladas
- boreta: fr. brouette
- botareu: fr. bolet
- braçar: remenar
- braçat (de ) : à bras-le-corps
- bradar: gelar
- bradassa: charraira, fr. barbouilleuse
- bradassar (brandassar) v. secodre; parlar a tort e a travèrs
- bradasson, bredasson: persona maladreita o brusca
- bradau adj. (tombar ) : fr. lourdement
- braga: fr. culotte
- bran: bordilha
- brancantar : barrutlar, fr. errer
- branchiera : ??
- brand o bram?: "sonar a brand": fr. sonner à toute volée
- brandinar: barrutlar, fr. errer
- brau: fr. lisière de terre qui sépare un champ d'un autre
- braulhós: brumós
- bravament adj. : doçament; regde; rudament
- brave, brava : bèl, bèla
- brèça [barça] : brèç
- brechar: cobrir
- brechalh (Cruesa): tapadoira
- bredilha: charraira
- brejadís: discussions, charradissa
- brejauda: sopa caracteristica del Lemosin facha de cauls e de lard (de 'brejar')
- brejon: codena del lard
- brenada: manjalha de bren amb aiga per péisser los pòrcs
- breta, bretona: vaca de lach
- bretonar: faire de grumèls
- briar (de 'breviar') : acortar
- bric de (pas ) : pas ges de; pas cap de, cap bri de
- brijon, brigon: miga, morcèl
- brima: molsa; bruine, crachin (que dona l'oidiom o lo mildiu als vergièrs)
- brimar: fr. bruiner; èsser atacadas las trufas pel mildiu
- bringa: femna mal bastida, una evaporada, una filha nauta e desguindada que fa pas que saltilhar e gambadar
- bringar: dançar, saltar, folastrar
- bròcha: branca secondària d'un aubre
- brochilhon: branquilhoneta
- brochon: fr. brindille
- brocon (far au "): ?? (es un jòc)
- broda: fanga
- brodir (brondir), brudir: far de brug, bronzir, bondinar, resclantir
- brodischa: branquilhon;fr. broussaille
- brostachabrit: fr. chèvrefeuille
- brosinar: brosinhar, brusinhar. fr. bruiner d'une pluie fine et persistante
- bruau (variant de bruelh?): talús
- bruchadís: bruch continu??, brejadís ??
- brucir: mòrdre
- bruja: bruguièra
- brujaud: fr. ajonc
- brumerlós: brumós
- brun (faire ") : faire negre/fosc. montar brun: s'escuresir lo cèl
- brundir (lat. Grundire) : bronzir, bronzinar
- bruset? bruselh?: io-io fabricat pels mainatges
- budalha: budèls de pòrc
- bufec: fr. vide (de fruit à coque: cacau, avelana...)
- buïja, buija, boïja, boija, buja, boja: pradèl (bas e umid), pasquièr, situat sovent prèp de la maison, inculte ont gaireben sempre l'èrba a creissit naturalament. Ancianament designava la bosiga. fr. terre en friche, pâtis, jachère
- buja, bruja: gèrla, jarra (cruche à huile en terre cuite vernissée, non à long col, mais à anses)
- bujandariá: fr. buanderie
- bunhet m. : aurelheta (pastisson)
- bura: de color fosc
- burgaud, bergauda (Cruesa), burgon n. : fosseron
- burrau (Cruesa): fr. babeurre
- butir: butar
- cabonhat adj. : fr. encaissé fig.??
- cacau, cacalh (de 'cascalh' ?), calau, cacòu: notz
- cacunha: automobil vièlh
- caga-menut: avar
- çaiquedelai, çai que delai: ça que la, çaquelà
- caireforcha: caireforc
- cairiá (cairia, càiria) : canton (coin de l'âtre). C(h)erchar per las cairiás : c(h)erchar, furonar pertot sens succés; caire, ròdol/ròde, parçan, comarca
- calau: notz. fr. noix V. Cacau
- caleta: fr. cosse
- calhada, calhadon, calhat (Cruesa): formatge blanc
- calhar: fr. tasser (la terre)
- calòta: sièta crosa
- camjar: cambiar
- campar (/se): quilhar, dreçar
- canaçon : fr. caleçon
- canal [conar]
- cancanar, cancanilhar: charrar
- cancaridier: fr. frêne
- canòla (Dordonha) V. Coada
- cap (pas ) Bas. Lem. : ges
- capforcha: caire
- capit: poirit (fusta)
- caquetar: charrar
- carcalin: pan gròs en corona
- carcilhar (se) fr. s’émietter?
- cardalhan: ??
- carolha (Cruesa): pèl de espic de blat d'India
- carreu: fr. chariot
- cascavel: cadun dels torns qu'òm fa en restant suls pès e las mans sans que lo còrs tòque lo sòl
- cascavelar: avançar fasent cascavels
- cassa, casson: fr. Motte de terre
- cassar: copar
- 'catar (/se) : s'amagar; acatar (/s') (tanben emplegat) V. Acatar
- catissar(s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- catura : tòrt, despit o damnatge causat a qualqu'un
- cauçar: fr. butter (la terre)
- cauças: socas (d’arbre)
- caumassa: calmàs (calor estofanta)
- cauquilhard: pelegrin
- cavalhier: gendarme
- cencena: nœud de l'écheveau; remue-ménage??
- cendrilha: fr. mésange
- censat: gaireben
- cerèisa/cirèisa [sirèijo], cerièisa [serièijo] : cerièra
- cerv: cèrvi
- ‘chabason: terminacion
- chabeç: fr. fâne
- chablata, chabla: clujada (fr. toit de chaume)
- chabreta: siulet o cornet d'escorça de castanhièr fabricat pels goiats
- chabreu, chabròla, charbòu?, chabròt? : barreja de bolhon e de vin. "far chabreu" ajostar de vin al bolhon
- chabreulh/chabridon: cabridon
- chabròl, chabròu, chabròt? : cabiròl? , fr. chevreuil?; cabridon?
- chabruelh: cabiròl, fr. chevreuil
- chadan: tèrra (de 'chada an')
- chadieira: cadièra
- chafre : surnom, escais(-nom)
- chafrolhar: fr. froisser
- chaine, chasne, casse, jarric, rover, rove
- chaitiu, -iva: coquin; marrit
- chalelh [chonej] [tchalej] : calelh (tanben emplegat)
- chambija: rastèl
- chambon: jambon
- chamnhar, chamjar v. cambiar
- chaminaire: vagabond, sens-ostau
- chaminar: caminer; vagabondar
- chanabon: cambe??, carbe??
- chanòla: ansa
- chantilhar v. fr. chantonner
- chanturlar: fr. ânonner
- chapalon (Cruesa): V. pelharaud
- chapiau: fr. pignon (d'un ostal)
- chapmarteu: caboçòla, capgròs, tèsta d’ase
- charavelí(s): carivari, charvarin, fr. charivari, vacarme, tapage qu'on fait aux nouveaux mariés
- charbonièra, cendrilha, senzilha, gamada, coa de panlon: chincharra, sarralhier blau, tèsta blava (blua), pimparrin, lardeireta (tots en Provença maritima), lardier Prov.; fr. mésange charbonnière
- charjant: pesant, pesuc
- charmable, eissarmable ? : fr. charmant
- charmenar: tormentar, tracassar
- charrairon: caminòl charratièr
- charrau f.: intrada d'un camp sens barrallha; barralha "à claire voie"
- charriera, carriera: camin o espaci libre près dels ostals ont passan o estacionan las carretas entre las bòrdas; per ext. Bassa cort
- chas adv. en çò de; chas ieu/me…: los membres de ma familha, l'ostalada
- chasne: casse
- chassida: fr. chassie
- chat-martre: martra
- chat-pitoir, chat-pitoi(s), chat-pitòer?, chat-pitair, chat-pitais? [pituej/pitòj] : catpudre, (gat-)pudís
- chat-pudent: catpudre, (gat-)pudís
- chatinglar v. fr. chatouiller
- chauça: cauceta
- chauchabutida: ??
- chauchar: fr. appuyer
- chaucida: caucida, mena de cardon salvatge
- chaufaliech [-et] : fr. bassinoire
- chaul d'asne (Cruesa): mena de cardon salvatge
- chaulhadura: solhadura, brutícia
- chaulhar: solhar, enlordir, embrutar; trempar
- chaumassa : calor umidosa de l'estiu
- chaumenir fr. moisir
- chaumenit, -ida: fr. moisi, -e
- chaunhar: fr. grignoter, croquer
- chaupir : atrapar, agantar
- chaupre m., charpre m. calpre (arbre)
- chavana: tempesta
- chavaujar: cavalgar
- chavau dau diable: fr. bousier, lucane ou cerf-volant, faucheux; mante religieuse
- cheita: fr. chute??
- cheminada: cheminèia, chaminèia, cheminièra
- chen: can, chin, gos
- cherbe f., chibre m. (Cruesa) : carbe, cambe
- chialar (Cruesa): cridar en ploramicant
- chonhar (Cruesa): V. Fonhar
- chòrta (Cruesa): veitura, automobil
- chucant: fr. boudeur
- chucar: chocar
- cierge: ciri
- cima (a la '' de) : au bot/cap de
- cinglan (singlan?): colòbre vèrd e auriòl
- cir(i)èja: ceriesa. V. Cerèisa
- cirie(i)r m. ceresièr
- cirèisa, cirieisa: cerièra V. Cerèisa
- citron: sòrta de cogorda de color rossèla
- clabòt (ueu ) : uòu covat e non espelit, que siá estat fecondat o pas, o que l’embrion soiá mòrt
- clachar (se) : s'amagar, s'escondre
- cladassa: fr. litorne (grive)
- clampar, clampanciar: charrar
- clampinar: ?
- clapeta: fr. pipelette
- clapeta (far "): charrar
- clapetar: fr. claquer (de las dents)
- clardat: clartat
- clauvar: clavar
- cledier: fr. séchoir
- cledon: fr. portillon
- clessa: fr. clisse
- clocauda : fr couvée, troupe de poussins, engeance, famille
- clucas : fr. lunettes
- clucaron m. grapaud que pòrta los uòus de la fema "a pelharaud"
- cluseu: fr. fente?
- coa de patla [panlo]: ajaça, agaça
- coada, coda (Cruesa): sòrta de lòssa de fusta o metalh amb un long tudèl traucat que se pausava sus la selha per beire o versar l'aiga. ("godet à queue qui sert à puiser de l'eau dans un seau"), cassotte
- coar: fr. couver
- coatar (se) : metre sa coberta
- còbla f. : fr. couplet
- coble (un ~ de) fig. : parelh (un ~ de)
- coca: patata
- còça: soca. V. Còssa
- coçar: cercar, espepissar
- cocorda f. cogorla
- codar: pàisser las vacas dins lo coderc
- coenh : canton
- cogoiç, cogòu/cagüelh-cagoelh [kagwey] m. cogòt
- cogolha, cagolha f. cagaròl
- coguol m. fr. cocu; coguola: fr. primevère
- coia, coja: fr. courge, citrouille; gorda faita amb una coloquinta
- colar: descendre? o prendre una carrièra
- còl(d)re, còure (còrre) : coudrier (notat 'coorre' en un lexic)
- colenar (se) : fr. se glisser
- colidor: corredor, fr. couloir
- colier: colar. fr. collier
- coma adv. amb
- començada : començament, començança
- conchon: fr. bassin?
- concir (lat. concidere) : fr. abattre, accabler (la calor)
- condencionar (se) fr. se coaguler
- coneitre: conéisser
- conelha (conuelha) : conolha
- conestre: conéisser
- congièra: congèsta
- conhar: enfonzar, folrar; fig fr. glisser dans
- conòrt: auguri, presagi, opinion, esgard
- conortar (se) : regaudir, consolar, donar de coratge
- conselh (se balhar) : se donar de còr, de determinacion
- contrariós: fr. contrariant
- convidós: convidaire
- còpa : copa (de bòsc)
- còp-sec d’abòrd : fr. tout de suite, sur le champ
- copilhar: copar en morcelets
- copinhar: tustar?
- coquerla: cocut feme
- corbe, corba adj. : corb, corba
- corcha: sièja (fr. vandoise)
- coret: corada, coradilha
- còrnabudeu(s?) : fr. culbute
- corniòla : còl, traquea artèria, esofag
- còrsonela, còrsenela fr. scorsonère
- cortissons: pantalons corts
- cosinacuol: renouée (lit. "démangecul" planta)
- còssa: soca
- cossier, cossei (Naut Lemosin): preocupacion (gascon 'cossidèr')
- cotilhons pl. : gonèla
- cramilhera fr. crémaillère
- crànher : crénher, crénger (tanben emplegats)
- craunhar: fr. grignoter, croquer
- crema f. crenta
- crochar, 'crochar: acrocar
- crochet: fr. pissenlit
- cronhar: fr. grignoter, croquer
- cròs: trauc; fr. tane (de renard etc). Cròs dau cul: anus
- crostar: enlordir
- crubir, crubrir?? (p.p crubert) : cobrir
- crum: fr. brume
- crumor (en ") : fr. obscurci par la brume
- crussir : manjar?, devorar?
- cubertilh: tap d'ola
- cubrir: cobrir
- cueire v. còure
- cuenh: canton, fr. coin (d'un luòc)
- cujar + v. inf. : arribar a, reüssir a
- cul sus testa: fr. sens dessus dessous
- cuol [kju], cuòl ([tior] a Tula) : cul (tanben emplegat)
- cussòla: gròs pan de segla
- dadet? (Cruesa): nom afectiu donat als mainatges (de 'daret' aret?)
- daiciant (d'aicí a/en?) : d'aquí a
- daivoar: desautorgar, abrenonçar, renegar, condemnar.
- dalh: fr. faux
- darreir (nontronés e endacòm mai) : darrier
- dau: del (tanben emplegat)
- dauça: fr. gousse
- dausuns: qualques, certans. 'dausuns còps' : certanas vetz
- decha: ferida
- degolinar: caire gota a gota
- degolinari (far ") : fr. enlever furtivement (en jòcs d'enfants)
- degrad, degrat: grad, gra
- déegut: deute (tanben emplegat)
- deibrir, dreibir: dubrir
- deimai: fatigat, geinat, excedit
- delesei? delaiçai? De lai ençai? [delesej] : d'ara en avant
- deleser: fug-l'òbra, hippy
- denada: viure(s); argent; tropèl?
- demia, demiá f, demieg m: mièg, mièja
- dempès: V. pès (d'en ")
- denaut: en naut
- desbilhar, des’bilhar (se) : desabilhar
- de(s)bolar: s'enfugir
- desavenhe: desagradable, desplasent
- desboijar: esbosigar
- desboirar: desmesclar V. Boirar
- desbojar, desbotjar, desvojar? : desbanar, travolhar; recontar, decorar, cardinejar
- desbolegar: desbrolhar??
- desborrinar : esborrifar?
- desbraulhar: grafia per Desbrolhar??
- desbrundelar: desrotlar (un fial)
- deschassidar: levar la chassida (crostas dels nòunats al bòrd de las paupièras e cilhas); dobrir los uèlhs al monde; batejar.
- descranilhar: descrocar, desgafar
- descrubir: descobrir
- desdire: fr. fausser (au sens materiel)
- desei (deseir?), deser : desir; fr. désir
- desennastar: levar l'asta
- desfarda: fr. débris, rebuts
- desgaunhar: fr. faire des grimaces; rechigner; fr. vomir ?
- desgaunhat, -ada: renfrogné, ronchon
- desgoletar: fr. se dérober, disparaître
- desgorçar: netejar una broa
- desgreu: mal grat
- de(s)guelha: fr. boucan, bombance, ribote
- desjaivar, desgeivar? : far sortir del lièch
- deslenat: fatigat
- deslurat, -ada: fr. déniaisé(e), résolu(e)
- desnant: d'aicí/d'ara en avant
- desnogalhar: dobrir un *nogalh o notz
- despetesir: fr. décrasser
- despuei [dejpej] [despë], dempuei, : depuis
- desraijar: desrasigar, desraiçar
- desrei: malaür, desastre, troble, desrota
- dessierv: dessert
- dessós, dessot?, dessots?, dessotz?: dessota, dejós
- destombar: càser (de sa nautor); fig. desconcertar
- destrenh: fr. ménage (faire le ")
- desvarachar: desbosigar, artigar, desglevar, de(s?)gorsar, fornelar
- desversar: fr. renverser
- desviardar: fr. décamper
- desvirar : ??
- desvirolar: escorjar
- desvoar: renegar (qualqu'un)
- det. grand det: det gròs?. mermilhon : det pichon. guinhaire: indèx
- deu: del (arrondiment de [[Sent Irieis])
- déver: deure (tanben emplegat)
- diaures!, diatres! : diantre!
- diesena: desena
- diesenat: desenat
- dietz: dètz
- dieumenc [diòmen], dieumenche [diòmenche], dieumergue [diomerge], dieumenge [dioumejne] : dimenge (dimenge o diumenc semblan las formas majoritàrias)
- dijuòus: dijòus
- dimenir : demenir, diminuar (tanben emplegat)
- dindaud: dindon, dinde (Corresa)
- dindrinar: tindar
- dispareitre, disparestre : disparéisser
- dissa(n)des n. (de */'die 'sambati/) : dissabte (de */'die 'sabat-i/ tanben emplegat [disadde])
- 'do(b...)rassar, 'dobrassar? (>adobassar) v. : petaçar. fr. raccomoder (un tissu)
- doas-tres: qualques
- doçarèl: fat, doçastre
- doler v. : dòler
- domaisela: fr. cerf-volant
- domdar v. : domesticar
- domde : docil
- dondar v. Domdar
- dòstar: dostar
- dòure, doler v. : dòler
- dreibida, deiberta, duberta, druberta: pp. dobèrta
- d'òrs en avant: d'ara en davant
- drollichon: drollet
- drubir, drobiir, dreibir, dubrir, druebir, deibrir, ubrir : dobrir
- drucar: ??
- dueinan, d'uei un an, endueinan, en d'uei un an: l'an que ven
- dumpuèi: dempuèi
- durbir: dobrir
- durmença: dormança, fr. somnolence
- egulhada: fr. aiguillon à boeufs
- eidredon: edredon
- eigar, aigar, eissegar, asengar v. metre en òrdre, agençar, adobar; ajustar, separar; adesar
- eimatin: aqueste matin
- einoiar: sofrir; fr. ennuyer (embêter)
- einueg: problèma, pena
- einuech adv. uèi
- einuei, ennuei (esnuei) : sofrença. V. einueg
- eiperar, esperar [eipéra] fr. attendre
- eirisseu f. jolverd
- eisanhe: avar
- eisilar: fr. glisser
- eisir: aisir??; eissir??
- eissabanit : ??
- eissabencar: eissabrancar, eissabancar?, desbrancar, (e)scabeçar
- eissaragar (grafia de verificar): esparpalhar lo fen. V. Eissigar
- eissarquiar: esfondrar, desplaçar la tèrra
- eissaurar: V. Eissurir
- eissaurelhar : assordir
- eissebrar: estrifar, entalhar
- eissegar : segar, meissonar; fig. destruire
- eisserbant: deserbant
- eisserbar: sarclar, arrancar las marridas èrbas
- eisserbatge: deserbatge
- eissicolhar (s') : cridar
- eissigar (varianta d'eissegar/eissagar: partejar en parts egalas entre personas) (/s') : esparpalhar
- eissiular: siblar, siular
- eissolent: insolent
- eissublar, eissuflar, eissicliar (sicliar) : siblar, siular (lat. exsibilare)
- eissubir : fr. se volatiliser??
- eissufle, estufle, eschurlet, eschuflòl, eschurlòl: siblet, siulet (lemosin classic)
- eissurir v. fr. premsar, serrar, tòrcer, faire secar, fr. essorer, épreindre; agotar, fr. tarir; fig. agitar, quichar lo chuc
- eitot: tanben
- embaisse: biais, afar
- embarbolicar: embrolhar?; embarbostir?
- embrussida: fr. pincée
- emper adv. pasmens, totun, pr'aquò (cf. catalan 'emperò')
- emplei: emplec
- empleiar, empluiar franc. : emplegar
- emplenat, empluiat franc. : emplegat
- emplir: emplenar
- empluiar, empleiar franc. : emplegar
- empluiat, emplenat franc. : emplegat
- en per avant: aperabans
- enançar: avançar, progressar
- enautar (/s') : enauçar
- enchaiença, enchaison: escasença, pretèxte
- enclunhe: enclutge. fr. enclume
- encranilhar: encrancar
- endalh: andain. Fenar los endalhs: faner les andains
- endechar: endecar, abismar??
- endechat, -ada: andicapat ; privat d'un o plusors dets de la man
- endonc: puèi que; alara, alavètz (en aquel moment)
- endueinan [ɛndej'nɔm]: l'an venent
- endunle: V. Entrule??
- endurar: sofrir
- enfetós: pudent
- enfonilh: fr. entonnoir
- engalunchar (s'): s'installar o èsser pres dins las brancas d'un aubre
- engaulhar (/s') : se crotter de boue
- enginjaire: fr. inventeur
- engolar: engolir; fr. gober
- engraunhar: engraufinhar, grafinhar
- engrunar: fr. écosser, égrainer
- engueitar: gaitar, espiar
- engingar: engimbrar
- engravissa: escaravissa, fr. écrevisse
- eniurar: fr. enivrer
- enmatin (l' ~) : matin (lo ~)
- enniblat: ennivolat
- enniurar: fr. enivrer
- enquera, engueras/engueras (d') adv. encara
- enquilhar: cargar (un vestit)
- ensauvar (s'): se sauvar
- enser (l'): lo ser
- ensorcelar, ensorcierar, ensorcilhar: enfachinar, enfadar (tanben emplegats)
- ensubrevut, -uda: que pòrta lo marrit uèlh o sus lo qual l'an getat, embreissat, emmascat, enfada, enfachinat, enfachilhat
- entainar: tardar; languir
- entau: aital (del latin 'in tale (modo')'); (ai)tant
- entanhar: enfangar, enfangassar?, embodigar??/embodijar??. fr. embourber
- ente : ont
- entòrcha : fr. torche
- entraupar (s') : fr. s'entraver, trébucher
- entreprener: entreprendre, entreprene, entrepréner
- entrebreschar: ??
- entrule m. òme pauc actiu, mal desgordit
- entrusca (tant) que: fins (a tant) que
- envertolhar: recurbir, entornar, enrotlar, envolopar
- enviá: enveja
- envirolar: entornejar
- esbalausir [ejbalu 'vi], esblausir [ejblu' zi] : esbalausir
- esbatoelh, esbatoeri(s...): fr. ébat; amusement; joguet
- esbelar: se far bèl, lo temps
- esblanchurir: blanquejar
- esblausir [ejblu' zi], esbalausir [ejbalu 'vi] : esbalausir
- esbolhar, desbolhar: traire lo budelam, dobrir las tripas; demolir, destruire, abatre
- esborlhar: fr. aveugler
- esborissar: esborrifar
- esbraceiar: esbracejar
- esbramelada: fr. bêlement
- esbramelar (s') : fr. s'égosiller
- esbrijonar, esbrisonar: fr. émietter?
- esbrodichar, esbrodichonar (minoratiu?) : podar un aubre, fr. épointer
- escaletar: fr. casser, enlever la coquille, écailler
- escanar: fr. éreinter
- escassonar: émotter
- escassonat, -ada: dividit, trencat
- eschala dau Bon Diu, o dau diable: arquet de sant Martin
- eschamjar, eschamnar: escambiar
- eschamge, eschamnhe: escambi
- escarabissa: fr. écrevisse
- eschardilha: fr. écharde
- escharnir (s') : grimacejar Dau citre o ben dau vin que es jasbre vos fará vos escharnir
- eschauradís : escaufament
- eschaurar: escaufar
- eschauton: fr. écheveau
- eschavel: fr. rouet
- eschilla [eschinla] : esquilla
- eschivar v. estalviar, economizar; evitar
- escebrament [eysebrà]: estrifament
- escebrar [eysebrà, esibrà], escicar, escirpar: destrifar, partir, escarpir
- escicar (essecar??) : talhar?
- esclargir: esclarir, fr. rincer
- esclarsiera, esclarciera?, esclarsida: fr. clairière?; esplendor?; esclat de lum. loc. A l'esclarsiera/esclarsida: fr. à la pointe du jour
- escorcir: escorçar
- escorsiera: corsièra
- escrasar: esclafar
- escraunar (s') : cridar (coma una graula)
- escrupir: escupir
- escunlar, escutlar, escudlar: versar, vojar, mesurar; plaçar, despensar; fr. embarrasser, rendre penaud, interdit.
- escura: bòria, bòrda, granja
- escuròu: esquiròl
- esfarbir, esferbir: desbarbolhar
- esfeunir: mettre en colère, exciter, irriter
- esfodir, esfòudir, esfaudir?? : espantar?
- esfoudir : affoler
- esgirdar: asperger éclabousser
- esgleisa: glèisa (tanben emplegat)
- esgorçar: agotar?
- esgrinjòla: V. grinjòla
- esjarrar: esgarrar. fr. écuisser, fendre en déchirant
- esjarrilhar, ajalhar, esjalinar (per terra): (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- eslampar, eslampiar [eslampià/eslapià], (es)ropiar, eslifrar, colenar v. lisar, fr. glisser; déraper??
- eslampiada: fr. laisser-aller, emportement hors de soi, licence; lampada, fr. lampée (prendre une ~ d'une boisson)
- eslauç, eslhauç: fr. éclair
- eslhausada: coup d'éclair
- eslhausar, eslhauçar: fr. faire des éclairs
- eslausiada: coup d'éclair
- eslonjar: alongar
- esmai, desmai: fr. émoi, souci, inquiétude
- esmaginar (cf. cat. anc.) [eimaginà]: imaginar
- esmaiar/esmajar: inquietar, estonar; decorar, florir, fr. émailler fig.; S’esmajar de quauqu’un o de quauqua ren: migrar, demandar o cherchar de las novelas, s'en preocupar, s'en inquietar
- esmalir (s'): enrabiar (s')
- esmància: menaça
- esmanciada: menaça. A esmanciadas : fr. en rampant?
- esmanciament: acte d'esmanciar
- esmanciar: far de menaças amb un signe de la man
- esmaraunar o esmarraunar?? (s' ") : fr. grogner
- esmirar: visar (aver coma objectiu, cibla)
- esmiraudiat: miraculat??
- esnançar [ejnansà]?? (amb EI- non etimologica) : avançar, progressar
- esnharlar: agrandir un vestiment a otrança en tirant dessús
- esnuiança: fr. ennui
- espanhar v. (u)lhauçar
- espandre: espandir
- espanir (s') (Cruesa) V. espatarrar (s')
- espansilhar: escampilhar
- esparrar (s') V. espatarrar (s')
- esparson: fr. écouvillon
- esperar [esperà] fr. espérer
- espetissar: apetitir
- espinasson: albespina??, aubespin??
- espingar: gambadar
- esplamir: fr. étaler?
- espodansar: espodassar, podar un aubre
- espofidar: fr. pouffer??
- espotir [ejputí], espòutir (lat. Pullis: pòu, polvèra) : fr. écraser, réduire en poudre
- espistrolhar: fr. éclabousser
- esraminar : fr. gronder
- esranchat, -ada: garrèl,- a
- esranhadís : fr. toile d’araignée
- esrantelar: levar las rantelas
- esrapar: desrapar
- esritjós (grafia per iretjós??) : ??
- essaurelhar: V. Eissaurelhar
- estamnar : entamenar?
- estancha: estanhòl, pescariá
- estelura: estelam?
- esterbar (de Trevar??): barrutlar, fr. errer
- estiflar: siular
- estinhar: v. Estribar
- estinhassar : fr. ébouriffer
- estolha: estobla, restoble, rastolh
- estorbar: dispersar
- estorbeu: esparvier (tanben emplegat)
- estorcer (/s') : fr. se tordre, se tortillerèstra: lucana petita del granièr
- estre: èsser. Estre per +v. inf. : èsser al punt de
- estrech : èsser un : èsser fòrça magre
- estrelhar: fr. étriller, battre, donner une raclée
- estribar : trabalhar, usar, fatigar; fr. unir le fil en le dévidant par le moyen d'une pièce de cuir ou de drap nommée 'estribador' ou 'estinhador'; fr. mener bon train
- estufladís: siulament larg
- estuflar: siular
- estujar: escondre, amagar; estojar ?
- esversar: fr. renverser
- esvetlar [esvenlà], esvedlar (s') V. espatarrar (s')
- esviardar: fr. éreinter
- esvirolada: ??
- esvirolar: escorjar; fig. despolhar
- etiada: fr. jachère nue
- eu (Naut lemosin): el (Bas lemosin) V. Aul
- exprès (a ' ) : fr. à dessein
- fadard [fodar], fadarda/fadassa: fadat, fat, nesci
- faiòu n. fau
- faler: caler
- fame: fam
- famgala: fr. fringale
- familha: tanben vòl dire 'mainatge, enfant'. "(Ilhs) an doas familhas"
- fanha: fanja, fanga (tanben emplegats)
- fanir: ??
- farcidura: farçum, farça
- farfantela: ??
- Farjòu: Ferreòl
- faròt: ??
- farrar: farratjar?? ; ferrar
- farròlha f. : ??
- fastjar [fashà/foshà] (latin fastidiare) : empebrinar; fr. fâcher
- fat, fada: caluc, uga
- fava n. mongeta
- feblesir: feblir
- femorier: fr. fumier
- fendassa: crebassa
- feniera: fr. fénil
- fermic, fermitz, furmic: formic, formiga
- fermijar: formiguejar (de monde, etc)
- fers, fera: sauvatge; fièr, -a
- feure: fèbre. Feure bringau
- feurier: febrièr
- feuse: falgueira (tanben emplegat)
- fiau: fil, fial
- fiaulat: bandat, pintat
- filh de vessa ! : macarèl
- fiolon: botelheta
- flaia: fr. pousse d'un végétal
- flaina: fagina
- flau onomat. : fr. vlan
- flaujon : fr. flageolet.
- flaunhard : fr. flemmard?
- flaüticar [flejticà] : sonar mal la flabuta
- fleitau: plafond
- flissonar: ondejar? ; fr. frissonner??
- fodinar: fr. fouiller
- foirar : aver la foira
- foitar(/se) : fotre
- foitre (/se) : fotre
- folharja: fuelham
- folharjós: folhós
- fonhassar o fonhar (?) (Cruesa): ploricar
- fomarier: fumièr
- fomorjar : ??
- fotrasson: janfotre
- frachin: cendre o escòrias pichonas, oxid negre de fèr
- fradassa: frachiva (landa, terrenh inculte)
- frair n. fraire
- frau: tèrras abandonadas, èrmas
- freg f. : freg m.
- fregir: refregir
- frenir: gastar, usar
- fresche : fresc (tanben emplegat)
- freschum: fr. fraîchin
- frestinar: furgar, fosilhar, cercar, tafurar, nistejar
- fretissa: V. Lissa; pan negre fretat d'alh
- fricaud, -a, fricós, -a: fr. ragoutant, friand, appétissant
- frijolar: fremir
- frijolament (frisolament? ?), frejolament? (fresolament??): fr. frissonnement
- fringa-marçau (far la ") : ribòta, festa
- flissar: ondejar? ; fr. frissonner??
- frissar: ondejar? ; fr. frissonner??
- friular : fiular en frire ??
- frotjar o frojar? frochar? (se ven de 'fruchar') v. créisser (arbres, plantas), butar, grandir, se fortificar, aprofiechar; fruchar, frutejar
- fruncir (las ussas)
- fuelher : caler, faler
- fumari (Cruesa): fumièr
- funtar: defuntar, morir
- furgalhar: fr. fouiner, fouiller
- gabolhan: fr. églantier
- gafada: mossegada, estrifada, esquinç(ada); regomàs, monha; bajocada; malbiais
- gafon: fr. gond
- galatja, jalatja [ga'lazo] : fr. ajonc d’Europe
- galeton: pastisson
- galhauda f. rana (de 'gaulha')
- galòpa:??
- gamar: raubar finament
- gamiraud: fr. garnement
- gana: ga, gas, gau. fr. gué (tanben emplegats)
- ganh: gasanh
- ganha: truèja
- ganhon, gaunhon, nhon, go(i?)nhon n. pòrc
- gansolhar v. fr. éclabousser
- gargolh, garguilh: fr. rale, gargouillement borborygme, grouillement, passage ou production des gaz dans les intestins; enrouement, barguignage; médisance, murmure, babil.
- garlècha: fr. gardon
- garlopa: fr. varlope
- garri: rat pichòt (terme afectiu)
- garrissada: bòsc de garrics
- gaste, -a: fatigat, -ada, las, -ssa (de gaste: de fatiga)
- gata: pòcha
- gatge m. salari; mòble; instrument; recipient, ustensilha (sovent vaissèla o panièr); causa. Gatge pissier: gresala de pissar. En occitan medieval gatge = fr. attirail
- gatieira: davantal, faudal
- gaton: pochon (pòcha pichona)
- gauça: gòrça ??
- gaug : fr. pissenlit
- gaulha f. fanga
- gaulhada : f. fanga
- gaulhar, gaulhier, gaulhasson: gassòt
- gaunha: gauta
- gaunhas f. pl. : fr. gâle; écrouelles, cicatrices des écrouelles
- gemar: gemir
- gença: balaja, engranièra, escoba (tanben emplegat)
- gençar: balajar
- genha: caprici
- gente, -a adj. graciós, -sa
- genuelh: genolh
- getacion: (fach de getar un) marrit sòrt
- g-i, gui: i
- giau (<geu) : gibre
- giba: volam, fr. serpe à long manche
- giblar: plòure a semaladas de faiçon quasi orizontala
- gibon: volam per esclairir (fr. élaguer) los aubres
- a gible? a gibles? (plòure "): a plenas selhas (plòure ")
- gigonha: irresolucion, dificultat futila que arrèsta la decision d'un afaire
- gigonhar, cigonhar, jaguinhar? : trabalhar inutilament, traire mal a faire un obratge mecanic per fauta de bon otilh; cracar, far de bruch, coma lo de quicòm mal jontat; agir lentament, lambinar, lamternar, trabalhar quaucòm amb mejans insufisents per i reüssir; (Cruesa): fr. gigoter
- gileta: vesta
- gingar: fr. giguer, saltar, gambadar, fr. folâtrer
- giraudela: giròla (mena de camparòl)
- girrinar: bruch del sautarelh
- giton: fr. rejeton ? (d'arbre)
- gitre: fr. gîte
- giure: gibre
- glaç: glaçon
- glara: clara d'uòu (tanben emplegat)
- gleisa [eλeizo]/[e(l)ieiso]
- gloriosetat: vanitat
- gòfe (gònfle) : fr. bouffi
- goiasson: enfanton
- goiat, -a: gojat, -ata
- goion: fr. goujon
- golar: engolir, englotir
- goneu: abit, vestit d'infant
- gòrça : brossalha; broa de clausura, fr. fourré
- gorgeira: fr. gosier
- gorgetar: vomir; avoir des haut-le-coeur; fr. gaver (un animal)
- gòrja f. boca
- gòrja roja: fr. rosé des prés
- gorjar: fr. gaver (un animal)
- gorjarèu, gorgarèu: fr. gosier, conduit de l'arrière-bouche à l'oesophage.
- gorret: fr. goret
- gorrin, gòrra: pòrc/truèia; pòrc marin
- gorrinar, gorreinar: fr. chatouiller; gratar, fretar
- gosonar: fr. remuer (un bâton) dans un trou
- ‘grafuelh (agrafuelh) : fr. houx
- (non) gran [gro] adv. : ne ... : pas brica ... N'es gran/Non gran: fr. certes pas
- granda: mameta
- grandmair, grandpair, grandamair: grandmaire
- granissar: far de granissa. fr. grêler
- granolha: rana, granhòta
- grapar: fr. gripper (attraper, saisir)
- gratussar: fr. gratter en surface (la poule)
- grautons: gratabons, graissons
- gresa: ??
- greu: grelh, grilh (tanben emplegats)
- grial: fr. vaisseau en bois rond en forme de jatte
- griala: fr. terrine
- gri(n)jòla: v. Grisòla
- griselard : grisós, grisastre
- grisòla [gri(n)jòlo] : fr. lézard des murailles
- grison: granit (pèira)
- gro: groa ??
- groada, gruada: nidada (de poletons...)
- grolaud: ??
- gromar: fr. croupir; cuire (trop) longtemps; s’attarder
- groüm: fr. groin; pòrc
- grun : grain; fr. chenil, niche
- grumilha, grumulha: lagrema
- grusilhon: grun pichòt
- guelha: pelha
- guena: monina
- guèrlhe, guèrlha, guèrle, guèrlia adj. : fr. louche
- guerlon : fr. gobelet en ferblanc et à une anse qui sert de mesure pour le lait
- gui, g-i: i
- guicho?: fr. chat-perché
- guichon: fenestron
- guidauba: fr. viorne
- guilanèus m. pl. : fr. quête des oeufs (En Naut Carcin, per l'Avent los jovents e los mainatges anavan quistar de farina e d'uòus. Segon Xavièr Vidal, aqueles cants se dison guilhònas, e, dins d'unes vilatges que i a, se cantavan pel Cap d'an. Per Cap d'an se crida Al gui, l'an nuòu (gui es un francisme per vesc).
- guilhaneu (per ) : estrenas? (de començament d'an). V guilanèus
- guinde (Peiregòrd, Bas Lemosin) : piòt, dinda, dindon
- guindre: fr. dévidoir
- guisauba: vidauba ??
- 'guissable, aguissable : asirable, fr. haïssable
- gusseu: fr. bobine, pelote
- guita: fr. cane (femelle du canard)
- i. V. Ilhs
- idolar: udolar, cridar fòrt, fr. hurler
- i-eu: V. Eu
- ifofonar : cridar per sostenir la nòvia
- ilhs: els
- imatjar, esmajar?? [ejmajà] (cat. anc. esmaginar) : imaginar
- inhon: onhon, ceba
- intucat : intocat, endecat??
- io: ièu
- iò: o (article neutre)
- ja! ja! (jatz? de Jaire?) : per far arrestar los buòus
- jaçar, jagassar (liagassar), jacassar, jacinar, (s’)esjacinar (tanben: cridar coma una ajaça), bargassar: charrar
- jaciaud: jaç, fr. tanière
- jadilha: fr. jatte, vaisseau rond et sans anses, fait d'une pièce de bois
- jadilhada: grand quantitat
- jai: gag, gai (auseu)
- jaiç: jaç. fr. gîte
- jal (bas-lemosin) : gal
- jalussada: còp de gel (meteorologia)
- jalussier: qui apporte nombreuses gelées blanches
- jangaunhas n. maissèlas
- janglar : cridar, lo pòrc o can quand qualqu'un li trepeja la coa; fr. grignoler
- janzi : Quante ma granda-mair vesiá quauqu’un cassar de las nosilhas emb las dents, disiá que quò « li donava lo janzi ». Quò li fasiá l’efiech d’una seja que vos sisla dins las aurelhas, que vòstras dents semblen prestas de vos tombar de las gengivas.
- janton: paisan
- januelh: V. Genuelh
- jardòla (en ) : ??
- jarra f. : garra (d'animal), cuèissa; fr. quartiers (de viande); lobes de noix
- jasbre, jasbra : ? Dau citre o ben dau vin que es jasbre vos fará vos escharnir
- jase?, jars? (Cruesa): auc (auca mascle)
- jaspir: prendre, atrapar quicòm de sas mans
- jaspissons: autoadesiu, adesiu
- jaspissons? jarpissons? (Cruesa): fr. grande bardanne
- jau (naut-lemosin) : gal
- jau d'Índia: dindon
- jaufada: grapada, grafada, fr. jointée (de mains)
- jauvent, -a adj. faste; benfasent, -a
- jauvir: gausir
- Joan-femna: fr. garçon manqué
- joine: jove
- jònc: jonc
- jorn falit (a ) : a solelh colc
- jòune, -a, joune, -a adj. jove, -a
- juca: granièr pel fen
- junja f. vedèla (vedèla i designa lo vedèl feme que ven grand)
- jurc’a, jusca, jurcinc’a, jurcanta: adv. duscas
- justar o ajustar: mólzer
- jutar: far de jus??
- lac m. mara, cròs d’aiga durmenta
- ladre, -a: marrit, -ida
- lai: i
- lai-bas, la-bas: aval
- lai-sus, la-sus: ailamont
- larjoït : ??
- laschar: fr. lacher
- la-sus: ailamont
- lata: fr. perche
- latz (Cruesa): fr. giron
- lau (en ") : en bas
- lausissa: teit de lausas
- lechadier: fr. friand
- lechatariá n. lecariá
- legièr (de ) : ??
- len, lena adj. : ??
- lendoman: endeman
- lerpar: lecar
- lerpeiós: vescós, limparós
- levada: regòla d'un prat
- lèva-nas: fr. effronté
- liga [lia] : fr. fanon
- liar: ligar ([lià] es la prononciacion generala en occitan)
- liauna: fr. lierre
- licossiana/liquossiana : pocion, licor??
- liedra: fr. lièrre
- liera: fr. lièrre
- limaç: limac, caragaula
- limanda: fr. planche, rayon, étagère
- limerò: fr. manigance, intrigue
- liquossiana/licossiana : pocion, liquor??
- lira: fr. mulot
- lissa, lissada, 'lhissa (alhissa) f. alh salvatge
- loba: gròssa pèira o ròc isolat dins un prat, que non se pòt traire
- loenh: luènh
- loina [lwejno] : fr. engourdissement; descoratjament per tota mena de trabalh
- loira: puta
- lojandier, lotjandier: fr. locataire
- lor inv. ex. 'las lors'
- lovanja: lausança
- luec: luòc (tanben utilizat)
- lugarn [ligò] : l'estela del matin
- luminier: fr. luminaire
- lunon: estela
- luquet: fr. loquet
- luquetar : fr. scintiller
- lura f. : animal o can gròs, bon a pas ren; òme polit que sembla bon mas non l'es, fug-l'òbra, peresós, coard; fig. pl. decas, enganhs, contes
- lusert, luserta/lisèta (Cruesa): lausèrt
- macha adj. : ??
- mag, maid, mast: mastra, maestra, mats, mèid, mèi, mei. fr. pétrin V. Maid
- magilhon (mangilhon?, mensilhon? del latin 'mensa' taula?): còfre de la sala de manjar que servís per s'assetar
- mai: emai
- maid, mag, mast: mastra, maestra, mats, mèid, mèi, mei. fr. pétrin
- maiada: fr. bouquet (de fleurs); fr. aubades du premier mai sous les fenêtres des jeunes filles à marier
- maiar: florir; agrementar
- mainatgier: estauviaire
- mainatjar: economizar, estauviar
- mainin: mameta
- mairgranda: grandmaire
- mairina: ostal de la comuna; fr. mairie
- mair-reir: mairgranda
- maisei: ??
- maison: ostal. Dins maison: a casa. èsser pas darrier maison: èsser luènh
- maitot: tanben
- malangorir: trefosir?
- malàudia: malautiá
- maleira: (fach de getar un) marrit sòrt
- maleviar: ??
- malinar (se) v. fr. se culotter
- malinas f. pl. pantalons
- malvenguda, mauvenguda: accident
- manciar: batre a punhadas, se batre; menaçar
- manca adv. : levat, exceptat
- mance, màncie m., mança f. : esquèrra. A man mança: a man esquèrra
- mandin: matin (tanben utilizat)
- mandinier, -iera: mendicant
- mangle, manglhe (mànlie): margue
- manhar: tocar
- maniganç n. bandit, hippy
- marendar: far lo marende
- marende n.: collacion de quatre oras; disnar (repais de l2h al nòrd e a l'est, e de 16h a l'oest)
- marendon: petit repais
- màrfie (aver lo ") : avoir l'onglée ?
- marga: fr. chatte (minou); sobrenom de l'ajaça
- margaud: fr. matou
- margolin: gaton
- marmusar: murmurar
- marmona: ??
- marn f. (metatèsi de Ram??) : branca gròsssa, principala, d'un aubre
- marolhaire: nom donat als estamaires e refachaires ambulants
- marronar: V. romegar
- mas, mas qu'un [maskan] : solament, levat; mai, pas jamai (ex: Ne’n fagueren ‘na saussa la pus rara / Qu’aguessam mas minjat / En tota nòstra vita)
- mas si es [ma:shiej] : mas òc! , mas n'es [ma:nej] : mas non!
- mascarat m. : fr. mascara
- massadís : regropament
- 'massar: V. Amassar
- massaròta: fr. bosse?
- mast, mag, maid: mastra, maestra, mats, mèid, mèi, mei. fr. pétrin V. Maid
- matrassar: tuer??
- mau. Grand mau: fr. haut mal, épilepsie. Ne'n poder pas ben mau: li èsser completament egal
- mauchancier: malastrós, malastruc
- maujauvent adj. nefaste
- mauplasent: fr. déplaisant
- maussa f. majofa, fraga
- me (ex: per me) pron. ieu
- medre: meissonar
- meduesa liuesa, medalierza : fr. moissonneuse-lieuse
- megue, mèrgue, lach megi: fr. petit lait
- meissaber, menssaber?, maussaber? : fr. méconnaître
- meissonja, meissunja, messunja: messòrga, messònja
- meitot: tanben
- memet: mamet, mameta
- meneit, -a, menet, -a: fals(a) devòt(a), devòt(a) supersticiós e minuciós
- menesplier: nesplier (tanben emplegat)
- menina (Cruesa): grand-maire
- mercier: gròs grapaud ventrut. sin. sabatier
- merfondre (se)
- merlata: merle femèla
- merlaton: merle mainatge
- mermilhon: det pichon; sexe masculin
- meschaent [meytsen/meychen] [mey(t)san]: marrit, dolent
- meseis: mesme, meteis, meteus
- mesme: meteis, meteus
- mestiu: remedi
- mestiva: meisson
- mestivar v. meissonar
- mestivurza-baturza : fr. moissonneuse-batteuse
- mestura: fr. méteil (mescla de farina de blat e d'una pichona part d'òrdi o segal)
- mia-tastons (a ") : a palpas
- mianadís : ??
- miaulan: milan, mialan, mielon, fr. milan
- miaunar: miaular
- micha: pan de forment
- mielhs adv. melhor
- mijon : migon ("las moschas se permenen sus la taula d'un mijon a l'autre")
- migrar: s'enrabiar; s'inquietar. (ne) " (pas) : (pas) aver enveja de
- mina: fr. chatte (minou)
- minaud: minòt, mainatge ("Creurias qu'eu (= lo chastenh) fai de la lumiera talament eu a de minauds")
- minhard: manhac, gentil; polit
- minjadoira: fr. garde-manger
- minin f.: menina
- minon: cat??
- miràudia: miracle
- miroelh, -a : brilhant, -a
- mistra: asnessa, borrica, sauma
- mochaespija: idea favorida
- mochanàs: mocador
- modelon: fr. monceau
- moens (nontronés) : mens
- moira f. : ??
- molada: molhièra, terrenh umid
- montador: ascensor
- morisca: masca, careta
- moscla : fr. moule
- móstie, móstia adj. : mosti, móstia
- mòure, mòudre : molinar
- museu, morral, morrilhon : fr. muselière
- musir: fr. moisir
- nainai: brèç
- naistre: nàisser
- nastre ['na:tre] opiniastre, testut
- nauça : ??
- nauva: fr. ruisseau?
- naveu: nap
- negra: nèira, piusa
- neiar (lat negare) : negar fr. nier
- neinar: V. ninar fr.
- neir, neira: negre, negra
- nejar (lat necare) : negar fr. noyer
- nespla: fr. nèfle
- neteiar, netiar, neitiar: netejar
- névia, nèvia ? : nèu
- nhòrla, viòrla: istòria comica, galejada un pauc cruda, de còps en vèrs o pròsa
- nibla f., nible m./f. : nivol gròs cargat de pluèja (nivol f. s'i ditz tanben)
- niela: ??
- ninadoira [ninadoeira] : breç
- ninar : breçar, fr. se balancer; dandiner
- nivol f.
- nivós: nivolós
- noblalhon : petit nòble
- nojalh: nogalh; ametla
- nosilha f. avelana
- nuble m. : nivol
- nuèch, nuèit ? [nè(t)] [né] [nè] [nüè] [nüé] [në]
- ò, iò, zo: o (article neutre)
- ò! ò! : anèm! (per far avançar los buòus)
- obludar: oblidar
- oblueda: oblit?
- obrant (jorn ") : jorn trabalhat
- òc-ben [a bej], òc-plan [o plo]/[a-pla] : òc, reforçat
- o-ben-tòst [obeto] (òc-ben-tot?)
- olhar : emplenar
- ona/onòr? (estar en ) : non pas bolegar
- onglon: ongla del pè del pòrc
- onte: ont
- òps (per ) : per necessitat? (oc. lem. anc. aver òps de: fr. avoir besoin de; aver òps a : fr. faire besoin, être utile à. Las òbras qui aurien òps al molí : fr. les bois d’œuvre qui feraient besoin au moulin)
cat. anc. A ops o Per ops d'algú, d'alguna cosa: per a ús i profit de tal persona o cosa)
- orba lutz (a l') : orizont (a l'), a nuèit tombada?
- òrge: òrdi
- ortolalha: fr. légumes
- ortruja: ortiga
- òs: nogalh d'un fruch
- òssas f. pl. : fr. ossements
- ostièra m./f. : fr. casanier
- ostieira m. : pauc-val, libertin
- ovelha, oelha (Cruesa): oelha
- paela: padèla
- pagun, paguna, p'un, pen: cap (pas un(a))
- paier (Sent Iries la Montanha) : morceau de pain, de crêpe, etc., que l'on donne au chien pour le « payer » de sa peine quand il a ramené un animal écarté; herbe, fourrage, etc., que l'on donne à la vache pour qu'elle
se laisse traire (del latin Panarius)
- pairolhièr: estamaire o refachaire (ambulant)
- palenc: palissada; fr. palis (facha d'estacas de castanhièr)
- palhissa : clujada (fr. toit de chaume)
- palisson, palhasson: panièr redond per metre lo pan a levar abans la coccion
- palhassona: casal, fr. chaumière
- panolha: fr. panouille, épi de maïs
- panturlar (se ) : trular, se promener sans but précis.
- papulon m. pibol
- paradèla: grande oseille
- parchar: ??
- parcir: esparnhar : fr. épargner. Se parcir de: s'estar de, s'empachar de. Lo Parciriam est le surnom qu'on donne à l'enfant non désiré, dont on se serait bien passé.
- parelh: fr. paire; couple
- parròfia, paròfia : parròquia
- parpalh [porpar], [parpai/perpai] : peitrina; corsatge; sen (partida del còs del bas del còl fins al ventre), fr. pourpoint
- parquenada: pastenaga, carròta (tanben emplegat)
- parròpia/parròfia: parròquia. fr. paroisse
- parsilh, persilh, peiressilh m. : jolvèrd
- part-qu'a-part: fr. de part en part
- pasmens: totun
- passador: fr. défilé, endroit où passe une route entre une falaise et un cours d’eau (du latin médiéval passus (pas, passage, chemin, défilé)
- passat deman: deman passat
- passerau: fr. moineau
- patolhier: gassòt (region d'Ussel)
- pau: baston
- paucha: sirventa
- paun: paon, pavon
- paupanhar, paupinhar : paupar?
- pautut (Cruesa): grapal
- pavan: pavon, paon
- pedoira [pedwejro] : veissiga
- peirejadís o peirissadís: tàpia, fr. pisé
- peis, pest? ([pejst]>[pejs]??) : la pesta
- pejar: pegar
- pejar?? , 'pejar ?? : apuejar, apiejar
- pès (d'en "), dempès : drech
- pelh m. pesolh
- pelhaire: fr. déguenillé; pelharòt, pelharotaire
- pelharaud/pelharòu (metatèsi: peralhòu) m. pelharòt, pelharotaire (tanben s'i emplega pelhaire o pelharet?); creatura fantastica (portar a peralhòu/au pelharaud: portar (un enfant) sus l'eschina, los braces entorn del còl e las gambas altorn de la talha del portaire)
- pelhaud : persona paubre, vestida de guenilhas, maladiva
- pelissa : femna publica
- pelisson: fr. paillasse ??
- peluca: ussa?; parpèla?
- pelucar: pampaluguejar
- peluja: ??
- pena, penau m. : Ginesta
- penau: fr. lande de genêts et donc par extension une terre pauvre où pousse naturellement cette plante
- pendaulha: fr. balançoire
- pendaulhar: fr. pendiller
- pendolhar: pendre, penjar
- penlan: fr. voyou
- peput f. : puput
- perinqueta: baudufa
- permenar (se) v. passejar (non es pas un francisme)
- peròt, -òta (Marcha lemosina, Charanta occitana, nòrd de la Nauta Vinhana): piòt, dindon
- perpai (perpalh) : V. Parpalh
- per tot aquò: malgrat aquò
- peschier: lavador (se ditz tanben)
- peseu m. pese; mongeta
- pestelar (se) : (se) batre
- pestelariá : causa pauc importanta, babiòla
- pesteu: batedor, de bugadeira
- pestrir: pastar, fr. pétrir
- peta-raba: bleta-raba; fr. pétoire
- petairòla: escopeta, fusilh
- petaron n. ciclomotor
- petinar [pitinà] : apetitir
- petiòt: petit, pichòt
- petonar: s'enervar, repotegar
- peu f.: pel; femna publica
- pia: còrna, bana
- pialar: pelar
- piardon: fr. serfouette
- piau: pèl
- piaular: siular
- picatau, picatal, pichatal, pichatau: picòt (auseu)
- pièg [pjej], piei: pièg
- piela, peila, padela, padena n. padena, padela
- pietat (a") : de genolhs?
- pieuna : ??
- pifrar: chimar
- pigonhar (/se): picar còntra qualqu'un, se quichar
- pilhonar : fr. cligner des yeux
- pimpaunhar: fr. peloter, tâter
- pinambor: fr. topinambor
- pinar, pinard??, pinalh?? : òme ric
- pinara: vin
- pinarar: chimar de tròp
- pinat, - ada: plen, emplit, tot cobèrt
- pincar: plantar
- pincat (estar "): estar drech a esperar
- pindolhar o pingolhar: pendre
- pingraula: espingada
- pringralhar: ??
- pinhie(i)r: pin (arbre)
- pipeiaire: aucelaire
- pirca: pista
- pissa-rata [pisa rato/piso ròto] : rata penada
- piuse m. : piusa f.
- plafond, plafons ?
- plaidiar: plaidejar
- plais: broa
- planchon n. taula, seccion, departament (d'un comerç)
- planben: encara, tanben
- plànher/planger
- planier: orizontal, plan, lis
- plantar (/se) : arrestar (/s')
- platussar: charrar
- plegut: p.p. de pleure/plòure
- ploia: pluèja
- ploiós: plujós
- plòure coma qui la bòtja: plòure a plenas selhas
- plueviós, -osa adj. pluejós, -osa
- plòia/plueia: pluèja
- pluiau: Occident, colcant, vent de pluèja
- plujada: fr. averse
- plumadís (de frucha) : pèl, pelalha
- plunhar: plenhar, emplenar. fr. remplir; fr. serrer (l'un contre l'autre)
- plusiors franc. : plusors
- pofar (se) : fr. se piquer, se dépiter
- polhar: reprimandar
- polon f. asnessa, borrica, sauma
- pom/poma de tèrra: patata (tanben emplegat)
- poma ar tèrra: patata (tanben emplegat)
- pomairòu: luòc plantat de pomièrs
- poma-pòrc: patata (tanben emplegat)
- pomeitèrra: patata (tanben emplegat)
- pompira f. patata
- ponar (se): acatar (s') (tanben emplegat)
- poner, póner: pondre
- ponhada: fr. poignée
- popin: popada??
- pòrc de mar n. pòrc marin
- pòrcs singliers: pòrc singlar
- portament: biais d'anar??
- pòrta-tetons: sostens
- pos f. pl. : milhàs; milhassina, farinetas (fr. bouillie de mais)
- poschar?, possar (>polsar) : tossir
- pòst f. : fr. planche
- potareu: camparòl (cèps en particular)
- pòus f. pl. : fr. bouillie de maïs. gasc. cruishada
- poussiera, pouvera: pols, polvera
- pradelar (se) v. se passejar en perdent son temps
- premier: primièr
- prener ['prenei] ['prene:] : prene, préner
- pres: prèp ("Pres lo mur")
- pretz (per '' que) : a mesura que, a proporcion que
- progiet: projècte
- propchen: fr. prochain
- prosseja, pressuja: persega
- puat: otís, qual??
- pudentor: pudor, pudessina
- pudin: fr. bourdaine ou bois puant, qui dégage une odeur forte sous son écorce
- puèg [pei], puég, peug, puig, pug: puèg
- puescher, puesser : poder (tanben emplegat)
- p'un, p'una, p'unpiau: cap (pas un(a))
- punhar: fr. répugner à faire quelque chose, tarder
- purir, puresir: poirir (tanben emplegat)
- purnai(s?), putnais, pudnais: catpudre, (gat-)pudís
- quante (Alt lemosin) : quand (Bas lemosin)
- quauquarren/quauqua ren adv. quicòm. quauqua ren mai: quicòm mai
- quauqu'un: qualque
- queraque, queriaque (creiaque) (de 'creiriatz que'?) adv. sens dobte
- quincalhar: fr. carcailler (la caille)
- quincaròla: partida mai nauta d'un aubre. fr. faîte
- quintar (/se) : fr. pencher
- quò: aquò, çò; quò es [kej], [kwej]: (aquò) es; quò pleu/plòu: plòu
- raba: fr. rave
- rabiaud: mena de rabe?? ("Totas doas venina d'eisserbar las racinas e 'las portavan chascuna un panier de rabiauds, aurelhas de lebre, erba dau lach per los lapins)
- rabator : fr. rabat
- rabilha: fr. fâne
- rabin: fr. champ de navets
- raca: misèria
- rachar (se) : anar, se rendre a
- racina: pastenaga, carròta (tanben emplegat)
- racroquilhar : fr. recroqueviller
- rafe m. rave (fr. radis ou raifort)
- raiar: brilhar
- raiç: pastenaga, carròta (tanben emplegat). raiç blancha : panais
- raissas (plòure a ) : a semaladas
- raleta: fr. faîte de la maison
- raletar (se): se trainer??
- ramada f. fr. averse
- ramalhaud: fr. têtard
- rana: fr. crécelle; fr. courtilière (Nauta Vinhana e Cruesa)
- randa (a ") [ronda] : a rand de, prèp de
- ranhós: ernhós?
- rantela, rantiala: fr. toile d’araignée
- rantela dau ventre: diafragme
- rapieta: fr. lézard gris
- ras (èsser bon ) : tot prèp
- rasís adv. : tot prèp de
- raucenós: ??
- raucha: ratja??
- rauche: rauc
- rauchós: enraucat
- rauja: ràbia
- raunament: renament??, fr. grognement??, bougonnement??
- ravalha (Cruesa): fr. rave
- rebombar: fr.rebondir
- rebondre : rescondre, amagar; fr. rebondir; apondre?
- recorson : ??
- recroquilhar (se ") : fr. se recroqueviller
- refaufinhar (se ') : se galar, se regalar; fr. se régaler
- reganhar: fr. rechigner, montrer les dents, grommeler
- regolar: vomir, regantar
- regolhonar: fr. faire des rejets
- rei daus auseus, reibelet, reibenet, rebeineu, reibelet (HM), reibetau (23), traucaplais (24), l'uelh de buòu (87S), lo pitit buòu : fr. troglodyte
- reir-còr (a ") : a racacòr
- reir-grandpair, reina-grandamair : reire-grandpaire
- rejonar, rejonhar?? : ??
- relh: fr. fourgon d'un four
- relhar v. grimpar
- remudar : remenar
- renconhar (se "): fr. se cogner
- rencurar, rancurar: regretar, èsser enfelonit d'una pèrda; se plànher, esp. de la dolor. "rencura lo ventre" : li fa mal lo ventre
- rentrar: tornar, tornar entrar
- repastar: repàisser
- reprosimar [reprozimà], reprueismar ? : fr. rapprocher
- recoquilhonar : fr. recroqueviller?
- resmas: pas que
- respóner, responer: respondre
- resvelhar, revelhar?: desvelhar
- retrum: bedoceta, fr. poubelle
- ribiera: riba; per ext. fr. marécage
- ricancoina: ??
- ridòrta: corona de pan
- rifanfara, refanfara ? : refranh
- rigalhon: fr. ruisseau
- rigolar: vomir
- ringueta: baudufa (Sarlat, Peiregòrd lengadocian)
- ripar: fr. glisser
- risolar: sorire?
- rison m. : rire, riseta
- rit: guit (fr. canard)
- riu [ri], [riew] bas lem. : fr. ruisseau
- riufe adj. : rufe, fr. rude au toucher?? ("'na chamisa pròpa de cherbe riufa")
- robiera: molhièra, terrenh umid
- ròch: ròc
- ròcmòrt: fr. marne
- rodelar : redolar
- rodelon: rotlada
- rodilha: bar(r)iòta, boreta, carriòl(a)
- roge, roja: de pèl rog
- ròla: glaça (element natural)
- romar: romegar
- romeu: romec (lo romeu de la mòrt)
- romde, romdre, ròmdre f. : fr. ronce. V. rumec
- rondelhon: fr. grognement, ronchonnement
- rondinada: ronde n. ?
- ronhament: fr. grognement??
- ronhar, ronjar?, rosjar: rosigar
- roquilha: fiòla
- ros, -ssa, rosseu, rossela: blond, -a
- rosin: candela
- rosjar: rosigar
- ròure? : rove, rore
- rufar : fr. gercer
- rufe adj. : dur fig.
- rumec, romec, romen ?, romde, romdre, ròmdre, romze, rumze n. f. : fr. ronce
- rundir (lat. Grundire) : sens diferent de Brundir
- sabat : fr. vacarme
- sabatier: gròs grapaud ventrut. sin. mercier
- sablon: sabon
- saborau: codena del lard
- sabranada: fr. ragoût aux haricots
- sabrondar (<subre+abondar) : desbordar (un liquid?, una ribièra)
- sadolaud: alcolic
- saïn [sei]: sagim, lard
- saion: vestit. fr. habit
- sancier: san, sanitós
- sangí! : sacredieu! (eufemisme per 'sang de Dieu')
- sangolhar (Cruesa): se divertir amb aiga dins un recipient o un gassòt
- sapcher: saber
- saquetar: batre
- sarcel, sarceu: fr. sarcloir
- sargata: lausèrt
- sargòlha: ??
- saubre: saber
- saüc [suéy(k)], [swéy], [se-ü], [sèy], [sòy(k)], saücau [suecau/siejcà/shuejcà]: sambuc, saüc
- saude: saule, sause
- saular, saumar (metatèsis de Salvar) : ??
- sautareu: sautarèl
- sauticar: fr. sautiller
- se: fr. soi (ex: chas se)
- se: el/ela; eles/elas ('quò es se' : es el/ela)
- sebelir: sepultar
- sechiera: sequièra; endrech sec
- secodre v. : secotre v.
- secoduda : branlada
- sedon: fr. lacet; trapa, trapèla
- seguela: seguida
- sela: cadièra, seti
- selh : selha, ferrat
- selhe, selh (Cruesa): segle (cereal)
- semenalha: semença (tanben emplegat)
- sement f. : gra, grana. de tots " : de totas menas
- semnar v. semenar
- senzilha: mesenga
- ser [sey]: ser (coma préner [preney], valer [valey] etc). de ser: aqueste ser. en ser: lo ser
- serenada: ??
- sernada (serenada?): serada
- serrar, sarrar: rengar; gelar fòrt
- sèrva f. estanh petit; reserva d’aiga per l’irrigacion dels camps
- seschiera: airal de seschas (fr. roseau des étangs)
- si: (ai)tant, talament
- sibar : absorbir fig.
- sicliar: V. eissublar, eissiular
- sicliar: assetar (tanben emplegat)
- sinar: ??
- sindraina: ??
- singlarda: singlar femèla
- sislar: giscar, guiscar
- si us platz [siwpla]: se vos plai/platz
- sobechar: ??
- sobrar : èsser assadolat; rotar, singlotar d'aver manjat tròp
- soc, soch (pl. sochs), suchas: sabot
- sogolar : èsser assadolat; rotar, singlotar d'aver manjat tròp
- sòla f.: sòl
- sole adj: sol, solet
- solha: fr. paillasse du lit
- solombrilha: penòmbra?
- somnhe n. sòmi
- sopena: ??
- sòr n. sòrre
- sorcelatge: devinha, devinalha
- sorniera: obscuritat
- sorniaud: ??
- suausa adj. : suauda (f.de suau)
- sucha: esclòp, sòca (sòca es de cuer emb una sòla de fusta. sucha o sòcs, o daus esclòps (dins una partida de
la Corresa) quand es tot de fusta. L'i a tanben los bolauds (que son daus gròs sòcs, de las gròssas suchas). Los sòcs claus son de fusta emb una brida de cuer)
- sumnhar: somjar
- sumcir [sunsí] (lat. subcidere) : fr. saisir, transir (lo freg); somcir/somsir (englotir)
- sundir: sospirar
- susvestit: fr. survêtement
- tabustar: picar?
- taconar: picar
- tainar (/se) : pressar, tardar
- tainós: tinhós?
- talhon d'Adam: fr. pomme d'Adam
- talòs (de pan) : fr. quignon de pain
- tanha: fr. bourbier
- tant mai... tant mai... : dont mai... dont mai... (tanben emplegat)
- tantarar: charrar
- tant-parlar f. : pinta (mesura de 1 a 2 litres)
- tarabasteu: fr. claquoir (instrument de musica)
- taravelar: sollicitar longament, en insistent.
- tartifla: patata
- teissut de còu: folat, mocador
- telhòu, telhaud m. telh
- temps (ben de ) : longtemps
- tendilhon: cavilha de fusta d'una charrue; sexe masculin
- tèrme: fr. tertre, talus, éminence pouvant servir dans certains cas de terme, borne, limite.
- terrauds pl. (Cruesa) nom donat als dos enfants d'un vilatge que son nascuts lo meteis jorn
- test: clesc (d'un uòu)
- testut: maça
- teula: fr. tuile
- tia-tia: fr. litorne (grive)
- timplat m.: fr. giffle, claque
- tirusa: automata per tirar d'argent
- tombareu: fr. charrette ??
- tonar: tronar (tamben emplegat)
- tonedre: troneire
- tòni m. nesci, pèc
- torilhon: taure pichon??
- torilhonar (/se) : la vaca montar una autra vaca??
- tornada (una) n. un fum de
- torrin: sop d'alh, ceba o tomata, ben pebrada (que se portava als novèls maridats l'endeman de lor nuèit de nòça)
- torrinar : faire son torrin, faire pauca causa
- torton: crèspa de blat negre
- tortre f. tortora. fr. tourterelle
- tòstat m. : tòsta F., fr. toast
- totaura: totara
- tot-parier, tot parier: egalament; fr. quand même
- Tots-sents: Tots-sants
- tram: sòl (d'un ostal)
- tramalh: mena de filat
- trança: fr. trance; angoissa
- tranuja: fr. chiendent
- trasconeitre: fr. reconnaître
- tràser: traire
- trasluc, traslutz: plena luna; jorn nefast, accident
- trassauta: fr. éclabousser ?, tressauter?, regisclar?
- trau: biga (fr. poutre)
- trauca-sac: fr. brome stérile
- trauchar: traucar ??
- traulhar: s'espaterrar dins l'èrba ja nauta; fr. pietiner, fouler, écraser au pressoir
- travelar V. Taravelar
- traversós: fr. espiègle
- treblant: susprenent?
- treblar: trebolar
- trefa, trefla (Cruesa e endacòm mai), truefla, tròfla, trofla, tofla: trufa; patata
- tremuelh: tremol (arbre)
- tren. en " de : fr. en train de
- trenc, tr(i)an(c) m. fr. croc à fumier
- trencha f., trenche m.?: fr. faux; houe, pioche courbe dont le fer est large et mince
- trepar : fr. trépinier
- trevar: barrutlar, fr. errer; fr. hanter
- tribolar: trebolar
- trifolet: fr. trèfle rampant
- troçar/trossar (se) : se (tornar) botar los vestiments
- tròia, treuia/trueuia, trueja : truèia (tanben emplegat)
- troncar: trencar??
- truelh: pè de cabra (aisina). fr. pied-de-biche
- trufa, tofla, tròfla, trofla, truefla: patata
- trular: fr. errer; fenhantejar?
- trule, trula f. ? (Cruesa): persona bèstia; fug-l'òbra, fenhant
- trundiment: retentiment
- trundir: fr. résonner
- tuar: atudar
- tucar: tocar, trucar
- tudelar: brotar (una planta
- tundir: enflar al punt d'aver la pèl tirada (e al fig. de vanitat p. e.); tondir
- tunlar: tossir
- turlaud, trulaud: idiòta
- tustadís: fait de tustar
- tutar v. fr. débusquer
- uchar, unlar, udlar, idolar: udolar, cridar fòrt
- udlar, ular, unlar, idolar: udolar, cridar fòrt
- ueitantivol: qu'a ueitanta ans
- uerge (Cruesa): òrdi
- uistra: ustra
- ujan [yˈz̪ɔm]: ongan
- ulhauç: fr. éclair
- um (varianta de òm) o un(?) : òm, un òm
- unlament: udolament
- unlar: V. Udlar
- urosadament: aürosament
- ustilh : ostilh, aisina
- vachas negras (Cruesa): nivols gròsses grises e pluevioses
- vaisselar v. faire la vaissèla
- valhent adj. : valent
- 'vancès: avant, abans
- vaque! : vèni!, ven! (tanben emplegats), gasc. çai!
- vargier: V. Vergier
- varrau, verrau : verrat
- varroelh: varrolh
- vaslet [vàle] : varlet
- verdera: fr. oseille
- veren m. verin
- verenós, -osa: verinós, -osa
- vergier [vargié], verdier: òrt (tanben emplegat)
- vernhau: vern
- vesaquí : veiquí (tanben emplegat)
- veschada: vesc(a), visc(ada)
- vessa: f. pet, vent
- vetz adv. : còp, vegada
- veüda, vuda: vista
- via: camin
- vianelon: androna
- viatge: còp (p. e. de beure)
- viau, viauda, viaus, viausa: marrit, marrida
- viena: fr. vielle
- vinheta f. fr. oseille
- vinhau: vinha gròssa?
- vinhon m. ceba
- vimzela: branca pichona
- virason: vertige
- vironar: virar entorn
- vironseu: fr. virevolte
- visar v. veire; regardar - Visa la via! (per fòragitar qualqu'un)- Visar lo bornat: Faire la culhida de la mèl
- visda, vusda: vista
- vispolar: ??
- vita: vida
- vitoira: vitualhas, fr. victuailles
- vojadas o botjadas (plòure a ") (grafia insegura...)
- vojar: vuejar
- volada n. voleibòl
- volha: oelha, aolha
- vonvonar : zonzonar?
- vorilh [vurí], voriu [vuriw/vwejriw, bwejriw/ bujriw] : fr. regain V. Borilh
- v-òs : òs
- vuda (>veüda>vesuda), vusda (>visda>vista) : vista
- vuelher: voler
- vulhença: volontat
- v-uèi: uèi
- zo, zò, zu: o (article neutre)