Kobani
Kobani (curd: Kobanî o Kobanê) o Ain al-Arab (arab: عين العرب o arab levantin ʕeːn elˈʕɑrɑb) es una vila del nòrd de Siria, fasent partit d'un canton del Rojava (lo Curdistan sirian), es sus la fontièra amb Turquia. Aviá una populacion de 44 821 abitants al sens de 2004 e es abitada per de curdes, d'arabs, de turcmèns e d'armenians segon una estimacion de 2013[1].
Kobani
(ar) e ofic. عين العرب (Ayn al-Arab) (ku) Kobanî o Kobanê | |
---|---|
Geografia fisica | |
Coordenadas | 36° 53′ 28″ N, 38° 21′ 13″ E |
Superfícia | 7 km² |
Altituds · Mejana |
520 m |
Geografia politica | |
País | Iraq |
Governorat | Alèp |
Geografia umana | |
Populacion (?) |
40 000 ab. |
Geografia
modificarIstòria
modificarKobani foguèt bastida a l'entorn d'una gara en 1912. La via liga Bagdad e Ankara. Lo nom curd de la vila, (ku)Kobanê, ven de la societat alemanda que bastiguèt lo camin de fèrre « (de)Kompany bahn ».
En 1915, los refugiats armenians que fugiguèron lo genocid fondèron un vilatge près de la gara. Serán rejonchs pels Curds de las regions vesinas.
Pendent la demarcacion de la frontièra amb la Turquia en 1921, una partida de la vila passèt de l'autre costat de la frontièra.
Al sègle XX, i aviá tres glèisas armenianas dins la vila, mas gaireben tota la populacion armeniana migrèt en URSS dins los ans 1960. Las infrastructuras de la vila foguèron realizadas per las autoritats francesas, e de bastiments de construccion francesa existisson uèi encara.
Dins l'encaste de la guèrra civila siriana, la vila passèt jol contraròtle del moviment curd Yekîneyên Parastina Gel dempuèi 2012, per que aquela region constituís un grand smbòl estrategic e cultural (lo líder curd Abdullah Ocalan i èra lo 2 julhet de 1979, pauc après la fondacion del PKK). En julhet de 2014, l'Estat Islamic ensagèt de prene la vila çò que capitèt a far en setembre 2014. Fòrça de combats se debanèron dins la vila entre l'Estat Islamic e l'YPG (Unitats de proteccion del pòble) que fuguèt ajudat per las atacas aerianas de la coalicion internacionala. Lo 25 de genièr de 2015, la vila tornèt a l'YPG mas ne demora pas qu'un claps de bastiments.