Illon urban

(Redirigit dempuèi Ilon urban)

Un illon urban o blòt jos l’influéncia de l’anglés, es un ensemble de parcèlas, bastiadas o non, constituissent una unitat elementària de l'espaci urban, separat de las autras per de carrièras[1],[2]. Isolat, evòca una illa prichona.

Vista aeriana de Manhattan, ont s’apercep los ilons urbans.
Barcelone e lo plan Cerdà, amb lo ilons regulars.
Exemple d'ilon dens a Drèsda.

Istòria

modificar

L'urbanizacion en ilons regulars (plan ipodamic per exemple) existissiá avant l'epòca romana e foguèt generalizada dins las vilas de l'empèri roman sul modèl de lors garnisons. Aquesta forma es venguda classica al sègle XIX amb l’espandiment rapid de las zonas urbanas. Aquò concernís sovent de tèrras colonizadas après la revolucion industriala. Aquesta unitat es utilizada per construire la vila a vegada per la causida d'un modèl d'urbanisme teorizat (ideal) fondat sus l'equilibri e l'egalitat de l'accès individal a las fonts (aire, lutz ...) puslèu que la causida d'una mesa en conformacion pragmatica de l'ensems bastit amb lo terren que recep las construccions[3].

Los plans de desvolopament de vila comportant una estructura en trama orizontala d'ilons geometrics regulars o irregulars dins lor forma individuala faguèron donc partida dels estudis importants de l'urbanisme de totas las epòcas. Atal per exemple los « ilons haussmannians  » constituissent la trama orizontala de París foguèron considerats de près per George B. Ford, teorician de la vila american, per establir lo Zoning Ordinance de Nòva York en 1916 que definís las limitas de las envelopas verticalas des grata cèl de la vila[4].

Vilas exemples amb ilons regulars

modificar
  • A Nòva York, Manhattan se caracteriza par un malhum de carrièras (orientadas segon un axe Èst-Oèst) e d'avenguda (orientadas segon un axe Nòrd-Sud) que delimitan de biais rigorós d’ilons (blocks) totes identics, largs de 60 mètres e longs de 140. Aqueste sistèma foguèt definit pel Commissioners' Plan de 1811, per reglar racionalament l'urbanizacion de l’ila.
  • A Tòquio, cada ilon pòrta un numèro dins un quartièr. Aqueste numèro fa partit de l'adreça postala dels ostals que lo constituisson.

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Vocabulaire français de l’Art urbain par l'Association pour l’Art Urbain p. 48
  2. Formes urbaines:de l'îlot à la barre par Philippe R. Panerai, Jean Castex, Jean-Charles Depaule (1997)
  3. in P. Merlin, L'urbanisme, Éditions PUF.
  4. in A.-S. Clémençon, E. Traverso, A. Lagier, Les gratte-ciel de Villeurbanne, Les Éditions de l'Imprimeur.
  5. Ou plus exactement octogonaux, puisque les angles de carrés sont coupés.

Articles connèxes

modificar