Illa de Sant Brendan

L’Illa de Sant Brendan es una illa mitica situada a l'oèst d'Euròpa, que segon la tradicion irlandesa seriá estat descobèrta per sant Brendan de Clonfert ; lo primièr escrich que la menciona e que foguèt gardat fins a l'epòca contemporanèa es la Navigatio Sancti Brendani Abatis (Viatge de sant Brendan, abat), que ven del sègle XII.

Mapa de l'Atlas d'Abraham Ortelius (1570) mostrant l'illa de S. Brandani al larg de las còstas americanas.

Mapa francesa de 1707 mencionant « l’Isle de St Borondon », a l'oèst de las illas Canàrias.

L'illa aparéis dins fòrça mapas dels sègles XIII a XVIII, en diferents punts de l'ocean Atlantic (al larg de la còsta oèst d'Irlanda, o coma « ochena illa » de l'archipèla de las Canàrias - Cristòl Colomb conta dins son jornal de bòrd que los abitants de l'illa d'El Hierro pretendián qu'una illa se mostrava a l'oèst, un còp l’an -, etc.). Foguèt activament cercada pels explorators espanhòls Pendent lo sègle XVI, jol nom d’isla de San Borondón. En 1520, pendent son assag de circumnavigacion, Fernand de Magellan donèt lo nom de « baia de Samborombón » a una baia situada a boca del río de la Plata, pensant qu’aqueste accident geografic marcava lo luòc d'ont l'illa de Sant Brendan s'èra destacada. Es encora mencionada dins de racontes de viatge de la segonda mitat del sègle XVIII.

En 1976, l'explorator Tim Severin entreprenguèt de tornar far lo viatge de sant Brendan, a bòrd d'un currach de cuèr, per verificar qu’èra fasedor; poguèt debarcar a Tèrra Nòva, e provèt que lo viatge èra tecnicament possible.