Gents del Libre

Las gents del Libre o ahl al-kitâb (arab : اهل الكتاب) son aqueles a qui, segon l'Alcoran, los messatges divins son estats revelats mejans un libre revelat a un profèta.

En islam, lo concèpte s'aplica als pòbles monoteistas que la religion es fondada sus d'ensenhaments divins mejans un libre revelat a un profèta e ensenhat per aqueles darrièr. Pels musulmans ortodòxes son incluses al mens totes los crestians, josieus (karaïtas e samaritans), e los sabeans (mai sovent identificats als mandeans). Le concèpte s'espandís a vegada als Zoroastres que benefician d'aquel estatut a causa de lor libre sant, l'Avesta.

Fòrça de juristas dels començaments de l'islam, coma Malik ibn Anas, fondator de l'escòla malekita, conven tanben d'i inclure lo zoroastrisme (tanben reconegut atal dins l'Iran actual). Mai tard, l'interpretacion legala s'espandiguèt per adaptar lo concèpte a d'autres non musulmans vivent dins de païses de majoritat musulmana (per exemple, indós en Índia), ont lo régime de la dhimma lor foguèt accordat (pagament de la jizya, l'estatut de proteccion, libertat de culte, eca.), mas pas las autras possibilitats prevista pels crestians, josieus e sabeans. Per exemple, un òme musulman pòt pas se maridar amb una femna atèa, agnostica o politeïsta se se convertís pas a l'islam.

L'Alcoran

I a fòrça passatges dins l'Aloran que presican la tolerança pels gents del Libre. Per exemple:

«Discutatz sonque del biais melhor amb las gents del Libre, levat aqueles d'entre eles que son injustes. E digatz: « Cresam en çò que se faguèt davalar cap a nosautres e davalar cap a vosautres, alara que lo nòstre Dieu e lo vòstre Dieu es lo mèsme, e es a El que nos sometam ».» Alcoran (XXIX ; 46)

I a tanben fòrça de passatges que presican de relacions conflictualas mas cal tanben saber qu'aquò se fa dins un encastre logic e qu'aqueles versets son dispausats segon lo temps qu'apareguèron. Per exemple :

«Ò los cresents! Prenatz pas per alliats los Josieus e los Crestians; son alliats los uns dels autres. E aquel d'entre vosautre qui los pren per alliats, ven un dels lors. Allà guida pas de segur las gents injustas.» Alcoran (V; 51)

Aquel segon verset a un contèxte, coma tot verset coranic, e le contèxte de es que qualques josieus de la comunautat de Medina prepausèron d'acceptar l'islam en cambi de la modificacion d'unes versets que lor fasiam problèma, d'ont l'apèl del l'Aloran a los seguir pas e a seguit l'Alcoran.

En règla generala, un musulman deu pas seguir los crestians o los josieus dins lors polemicas sonque per esperit de complaséncia, mas mantenir las seunas posicions amb cortesia coma es indicat dins lo primièr verset citat.

Dins tota l'istòria islamica, los musulmans empleguèron aqueles versets per justificar de posicions plan diversas cap als non musulmans. Segon los epòcas e los luòcs, los musulmans faguèron pròva de fòrça de tolerança cap als non musulmans; a d'autras de non musulmans foguèron tractats coma d'enemics e persecutats. L'estatut de dhimmi es una de las illustracions d'aquela diversitat e de nuanças a donar al subjècte de l'evaluacion del tractament de las minoritats non musulmanas dins d'Etats musulmans.

Similituds dins la cresença

Las diversas religions (levat lo zoroastrisme) de gents del Livre an fòrça en comun:

• Reconeisson un dieu unic.
• An en comun d'unes tèxtes religiós.
• An en comun fòrça profètas, coma Abraam.
• Creson en la vida aprés la mòrt, al Jutjament darrièr, al paradís, a l'infèrn (levat lo judaïsme, vejatz Sheol), als àngels.
• Partejan de cresenças semblablas al subjècte de la Genèsi, subretot la vida d'Adam e Èva e lo Jardin d'Edèn.

Gaireben totes los crestians se nomenan pas d'esperel « gents del Libre », mas preferisson l'expression « gents del Vèrbe », perque creson al Crist, Paraula viventa de Dieu facha carn e que se fa present dins l'Eucaristiá. Los musulmans, eles, se rejongan los crestians sul fach que lo Crist (citat coma "Issa" (عيسى) dins l'Alcoran) nasquèt de la verge Maria sans paire, creson, al contrari, qu'èra pas qu'un profèta enviat per Dieu coma los autres profètas. Ne fan tesmòni los versets 34 e 35 de la Sorata de Maria

«Tal es Issa (Jèsus), filh de Maria: paraula de veritat, que doptan.» Alcoran (Sorata de Maria; 34)

«Conven pas a Allà (Dieu) de S’atribuir un filh. Glòria e Puretat per El! Quand decidís d’una causa, ditz sonque: «Siá!» e es.» Alcoran (Sorata de Maria; 35)

Lo zoroastrisme es pas inclusit dins aquelas definicions mas son estatut de mai vièlh monoteïsme al mond lo faguèt compatible als uèlhs dels conquerents musulmans amb las definicions coranicas al subjècte de las gents del Libre, subretot del punt de vista dels Chiits.

Lei islamica

Dins una nacion de dominacion musulmana ont es aplicada la charia, las gents del Libre an l'estatut de dhimmi. Alara son someses, entre autres, a un impòst especific en cambi d'una proteccion de l'Estat e d'una libertat (variabla) de culte, e tanben dins d'aspèctes non especificament culturals. En Iran contemporanèu, las fèstas mixtas, la cultura dels vinhals e la fabricacion del vin lor son autorizat mas pas als musulmans. Benefician de sètis reservats als Parlaments iranian e jordanian per exemple, alara que lor nombre flac lor permetrián pas necessariament d'i aver un dels lors.

Vejatz tanben

Articles connèxes

• Dhimmi
• Religion del Libre

Ligams extèrnes

• (fr) Quels non-musulmans appartiennent à la catégorie "Gens du Livre" ?
• (en) Does the Term “Ahlul-Kitab” Still Apply Today?
• (en) Does Islam Forbid Befriending Non-Muslims? Brief exegesis of a controversial verse from Quran (5:51)
• (en) Domains of Muslim-Christian Cooperation
• (en) Scope of Amicable Dealings with Non-Muslims
• (en) The Books of the People of the Book: Judaic Collection of Library of Congress