La "Generacion perduda" èra la generacion matura de la Primièra guèrra mondiala. Lo tèrme foguèt popularizat per Ernest Hemingway, dins sa novèla, The Sun Also Rises. Dins la quita òbra Hemingway credita l'expression a Gertrude Stein, qu'èra alara son mentòr a mecèna. Aquela generacion compren d'artistas e escrivans maturs pendent la duèrra coma F. Scott Fitzgerald,[1] T. S. Eliot, James Joyce, Sherwood Anderson, John Dos Passos, John Steinbeck, William Faulkner, Djuna Barnes, Glenway Wescott, Waldo Peirce, Isadora Duncan, Abraham Walkowitz, Ezra Pound, Alan Seeger, Henry Miller, Aldous Huxley, Malcolm Cowley, Louis-Ferdinand Céline, Erich Maria Remarque e de compositors coma Serguei Prokofiev, Paul Hindemith, George Gershwin, e Aaron Copland.

En literatura

modificar
 
Gertrude Stein amb lo filh d'Ernest Hemingway, Jack Hemingway (Bumby) en 1924.

Dins A Moveable Feast, publicat de postum d'Hemingway e Stein, Hemingway afirna que Stein aviá entendut l'expression d'un garagista s'ocupant de la veitura de Stein. Quand lo jove mecanican capitèt pas a reparar lo veïcul d'ora, lo patron crida al jove, "Totes sètz una "génération perdue." Stein, contant l'istòria a Hemingway, apondèt, "Aquò es çò que ès. Aquò es çò que totes sètz ... Vosaltres los joves que serviguèretz la guèrra. Sètz una generacion perduda."[2]

'Perduda significa pas desaperguda mas desorientada, vagada, desaviada—una reconeissença qu'i aguèt una granda confusion e desobrança entre los subrevivents de la guèrra los primièrs ans après.'[3]

The 1926 La publicacion en 1926 de The Sun Also Rises Hemingway populariza lo tèrme. Lo roman ven un simbòl de la generacion expatriada d'après guèrra. Pasmens, lo quita Hemingway mai tard  escriguèt a son editor Max Perkins que l' "amira del libre" èra pas tant la generacion que s'èra perduda, mas que "la tèrra demora sempre"; pensava que los personatges dins The Sun Also Rises seriá e non pas "vencuda" e non pas perduda.

Dins sas memòrias A Moveable Feast, publicadas de postum, escriu "Ensagèt de consiliar la citacion que faguèt Miss Stein del patron de garatge amb una de l'Eclesiastès." Un pauc mai luènh, remembrant los riscs e pèrdas de la guèrra, apons: "Pensavi de Miss Stein e Sherwood Anderson coma egoïme and canha mentala al respècte de disciplina e pensavi 'qui nomena qui una generacion perduda?'"

Tèmas literaris

modificar

Los representants de la literatura de la Generacion perduda tendon a utilizar de tèmas comuns dins los escriche. Aqueles tèmes subretot pòrtan sus las experiéncias dels escrivans pendent la Granda Guèrra e los ans seguents. Se dich que las òbras d'aqueles escrivans èran autobiograficas basada sus de versions mitificadas de lor vida.[4] Un dels tèmas mai comun apareissent dins las òbras dels autors es la decadéncia e lo biais de viure dels rics.[5]  Hemingway coma Fitzgerald tòca aquel tèma dins lors romans, The Sun Also Rises e The Great Gatsby. Un autre tèma en comun per aqueles autors èrala mòrt del sòmi american, qu'es present dins fòrça de lors romans.[6] subretot dins The Great Gatsby, ont lo personatge Nick Caraway ne ven a realizar la corrupcion que l'environa.

Other uses

modificar

Lo tèrme es utilizat pel periòd anant de la fins de la gèrra fins a la Granda Depression, pasmens als EUA es utilizat per la generacion dels joves matur pendent e just après la guèrra, tanben conegut coma la generacion de la primièra guèrra mondiala. D'autors coma William Strauss e Neil Howe definisson la generacion perduda coma las coòrtas nascudas entre 1883 a 1900, matura pendent la Primièra guèrra mondiala  los Roaring Twenties. En Euròpa, son mai coneguts coma la "Generacion de 1914," l'an que comencèt la guèrra. En França, lo país ont mai d'expatiats s'installèron, èran a vegada nomenats la generacion al fuòc.

Amb la presa en compte dels ans de naissénça segon Strauss e Howe's birth, lo darriér member estatsunians de la Generacion perduda èra Susannah Mushatt Jones, que nasquèt lo 6 de julhet de 1899 mòrta lo 12 de mai de 2016. Una femna Italiana, Emma Morano, nascuda lo 29 de novembre de 1899, es ara coneguda per èsser ma darriéra membra d'aquela generacion.[7]

En Grand Bretanha lo tèrme èra a l'origina utilizat per designar aqueles que moriguèron a la guèrra,e a vegadas per se referir a las victimas de las classas superioras que moriguèron de biais disproporcionat, privant lo país de l'eleit futura. Fòrça estimèron "que 'la flor de la jovença' e lo 'melhor de la nacion' foguèron gastats," per exemple las pèrdas dels poètas Isaac Rosenberg, Rupert Brooke, Edward Thomas e Wilfred Owen, del compositor George Butterworth e del fisician Henry Moseley.

Reféncias

modificar
  1. Lapsansky-Werner, Emma J. United States History: Modern America.
  2. Mellow, James R. (1991).
  3. Hynes, Samuel (1990).
  4. "Hemingway, the Fitzgeralds, and the Lost Generation: An Interview with Kirk Curnutt | The Hemingway Project". www.thehemingwayproject.com.
  5. "Lost Generation | Great Writers Inspire". writersinspire.org.
  6. "American Lost Generation".
  7. "Italian woman, 116, seen as last living person born in 1800s".

Bibliografia

modificar
  •  {{{títol}}}. ISBN 0-333-42126-4. 
  •  [1]. ISBN 0-393-30231-8. 

Ligams extèrnes

modificar